dinsdag 30 maart 2010

Sigaret gedoofd

Eindelijk gaat de NOS, met een pseudo 1 april grap, door de knieën: de in- en uitsmijter van het radioprogramma  Met het Oog op Morgen (dagelijks 23-00 uur) verdwijnt. Het liedje Gute Nacht, Freunde is meer dan 35 jaar oud en wordt gezongen door Reinhard Mey (door de NOS consequent May genoemd – zeker Karl in het hoofd), ondanks de ernaast  gereproduceerde platenhoes waar de naam natuurlijk wel goed op staat.

Gute Nacht, Freunde

Es ist Zeit für mich zu geh’n

Wass ich noch zu sagen hätte,

dauert eine Zigarette

und ein letztes Glas im steh’n.

Vooral die sigaret is natuurlijk helemaal jaren zeventig en trouwens, is die man met de auto?

De herkenningsmelodie kent evenveel voor- als tegenstanders. Ik behoor van meet af aan tot de laatsten, al was het alleen maar vanwege het Duits. Is dit nou een Nederlands programma op de Nederlandse radio of niet? Potverdomme.

Op de website van het Oog hebben inmiddels al een kleine 300 luisteraars gereageerd op de vraag: wat nu? Zelf denkt de redactie natuurlijk (natuurlijk?) aan enkele Engelstalige alternatieven – de reflectanten wisselen elkaar af met ‘1 april’ en de mededeling dat de nieuwe tune moet zijn… Gute Nacht, Freunde.   

Sante Brun chatte mij vanmorgen: ‘Dat nummer moeten ze blijven draaien, natuurlijk, tot niemand meer Duits verstaat.’ En dan maar beweren dat-ie nog geen onderwerp heeft voor z’n dagelijkse stukkie ;-)

Hoewel het wel erg Amsterdams en Randstedelijk is, strijk ik over m’n hart en opteer voor: ‘Het is stil in Amsterdam’ van Ramses Shaffy. Hoewel (2) als intro toch misschien minder geschikt, want eerder bestemd voor het inslapen.

Ontploffingsgevaar

Wat is dat nou weer voor onuitstaanbare arrogantie, die het metaalbewerkingsbedrijf met de eenvoudige mens haast onuitspreekbare naam Heat & Surface Treatment, gemakshalve afgekort tot H&ST ten toon spreidt?

Het management van de voormalige Philips Harderij  op het industrieterrein Acht (Eindhoven) wilde maandag niet reageren op vragenvan de krant over de (gevolgen van) de tamelijk mysterieuze brand die daar zaterdag woedde. Merkwaardig ook, omdat moedermaatschappij Aalberts Industries N.V. wel bereid was over de brand en z’n gevolgen te praten.

Wat valt er te verbergen, meer dan bij voorbeeld informatie over het feit dat zich in het bedrijf tanks met gevaarlijke stoffen bevinden, die ‘door de brandweer ternauwernood voor ontploffing konden worden behoed’? Zo ga je dan denken.

Laat ik het anders zeggen: wie in omstandigheden als deze categorisch weigert opening van zaken te geven, laadt de verdenking op zich dat er met de veiligheid in zijn bedrijf iets niet in de haak is.

zondag 28 maart 2010

De waarde van een handtekening

‘Lijsttrekker Jan Peter Balkenende moet schriftelijk verklaren dat hij bereid is na de verkiezingen voor de gehele vier jaar plaats te nemen in de Tweede Kamer.’

Dat heeft NRC Handelsblad uitgevist. De krant citeert  een woordvoerder van het CDA-partijbestuur: ‘Die eis geldt ook voor de demissionaire premier. Dat moeten alle kandidaten, dus ook de lijsttrekker.’

Er is een uitzondering:’Tenzij het partijbestuur ontheffing verleent.’

Zou dat nog een addertje onder het gras kunnen zijn? Zou me niet verbazen. Immers, aanvankelijk zei Balkie dat-ie ‘alleen voor goud’ (door iedereen opgevat als het premierschap) zou gaan. Later zwakte hij dat af met ‘Mijn opmerking moet staan voor de ambitie dat het CDA een goed resultaat boekt.’ Maar hij zei er volgens NRC niet bij dat hij daadwerkelijk in de Kamer zou plaats vinden.

Die ontheffingsmogelijkheid zit me niet lekker. In het midden gelaten of het belangrijk is dat Balkenende in de toekomst nog een belangrijke rol in de politiek speelt, het maakt elke handtekening minder waard.

zaterdag 27 maart 2010

Doe da es effe nie

klokgebouw
Hoogst serieus, dus ‘zeker geen 1 aprilgrap’, zo omschrijft Adriaan Geuze, stedenbouwkundig supervisor van het industrieel-cultureel project Strijp S zijn idee op het befaamde Klokgebouw, ooit icoon van de firma Philips, ‘n kleurtje te geven.

Om een indruk te krijgen van de mogelijkheden, heeft de goede Adriaan ff wat zitten photoshoppen: toverstaf, klik, selecteer het oorspronkelijke wit, kies nieuwe achtergrondkleur, verwijder de oude et voilà.

Gevaarlijk gereedschap, die pc, dat vinden reguliere artsen ook, vooral als het over internet gaat; te makkelijk, zelfs voor de eerste de beste leek. Het resultaat van Adriaans huisvlijt is vandaag te zien in het ED. Op de voorpagina nog wel.

Onze supervisor vindt dat, nu het Klokgebouw een andere bestemming heeft – er zitten architecten, niet nader omschreven starters, muziekstudio’s en congresruimten in – je dat aan de buitenkant moet kunnen waarnemen. ‘Je moet kunnen zien of voelen wat er binnen gebeurt.’

De eigenaar van het gebouw heeft inmiddels een vergunning aangevraagd om het grijs te laten schilderen, maar zegt ‘geprikkeld’ te zijn door het idee van Geuze.

Geprikkeld, dat ben ik ook, maar dan in die zin dat ik zeg: Doe da es effe nie. Ik weet niet of dat Klokgebouw officieel de monumentale status heeft, maar het staat buiten kijf dat het een ‘monument van bedrijf en techniek’ is, zoals de Van Nellefabriek in Rotterdam en Bata in Best. Het doet denken aan de Bauhaus-architectuur, aan De Stijl en Rietveld – stromingen en genres uit de eerste helft van de vorige eeuw – de tijd waarin Philips in Eindhoven op verbluffende manier expandeerde.

Dus niks kekke kleurtjes. Niet meedoen met de gekte, waarvan we ook een ‘sterke’ uiting zien in Zaandam, waar een  felblauw geschilderd hotel is verrezen, bestaande uit een opeenstapeling van klassieke Zaanse geveltjes. Daarvan is terecht gezegd dat het in een pretpark thuishoort en niet aan de Zaan.

(Niet alleen) wielrenners opgelet! Dank U

Karin Spaink, een weblogger van het eerste uur – wie kent haar niet – legde dezer dagen een liefdesverklaring af tegenover haar Canta.

De Canta, dat is zo’n door een Nederlands bedrijf ontwikkeld 45 km-autootje, waarmee je zonder rijbewijs bijna alles mag, tot op de stoep parkeren toe.

Spaink is gehandicapt, dus ik kan me haar liefde levendig voorstellen. Ik citeer maar ‘n stukje: ‘Mijn actieradius wordt er enorm door vergroot. Geen gehannes meer met dure taxi’s, niet doodmoe worden van het wachten op bus of tram en daarna alsnog honderden meters moeten lopen met inmiddels onwillige benen of knikkende knieën. Ook heb ik door dat autootje aanzienlijk minder last van de kou, die anders tot urenlang verstijfde en tegenstribbelende ledematen had geleid.’

Jaren geleden vernam ik van een wat oudere vrouw, die ook zo’n ding had – of een bekende variant, de brommobiel – dat ze daar heerlijk vanuit Best, over 80 km-wegen en fietspaden mee naar Tiel reed. Sindsdien waarschuwen wij elkaar: ’Kijk uit, daar is er weer een op weg naar Tiel.’

Een ouwewijven-imago, zoals indertijd het DAFje, nadat een van de eerste exemplaren cadeau was gedaan aan de eerste vrouwelijke burgemeester van Nederland? Nou, dat moet je niet direct zeggen. Deze week zag ik nog een  meid met haar bromfietsrijbewijs tuffen in zo’n brommobiel. Het voertuigje geniet behoorlijk wat populariteit onder jongeren.

Maar helaas voor Karin en die van hun comfort genietende jongeren, ik beschouw de verkeersreglementaire souplesse, waarmee de Canta en aanverwanten tegemoet worden getreden te vergaand en voor zowel de inzittenden als andere weggebruikers levensgevaarlijk. Dat gevaar zit hem vooral in het snelheidsverschil. En op fietspaden is 45 km weer te hard.

Een bezitter van zo’n karretje heeft dat begrepen dan wel ervaren, gezien de tekst die hij/zij op de achterkant heeft gezet: ‘Wielrenners, opgelet! Dank u.’  Is dat nou een waarschuwing of een terechtwijzing achteraf?

donderdag 25 maart 2010

De schuld van...

Een oude stelling van mij is dat een journalist op z'n minst 'n beetje gek moet zijn. Een 'normaal' mens heeft te weinig oog voor het afwijkende. En alleen het afwijkende (Man bijt hond) is nieuws. Zo simpel is dat.

Hans van Mierlo (altijd journalist en opiniemaker gebleven) was er zo een. Van hem is dezer dagen in De Rode Hoed 'met bulderend gelach' afscheid genomen. Vanwege de anecdotes over iemand die het zich kon permitteren, 'n beetje gek te doen en toch - om met Jos Kessels te spreken - zijn stijl te bewaren. Hij kon dus rustig zijn overhemd uittrekken terwijl hij op het terras van Huis ter Duin met Els Borst asperges zat te eten.

Bij deze verklaar ik mijzelf ook 'n beetje gek. Al was het alleen maar, omdat ik bij voorbeeld vandaag de neiging heb, iedereen van alles de schuld te geven. Zo is het de schuld van de bieb, dat ik vanmorgen op het terras van 't Blauw Boerke een sigaartje opstak en zo gek was 1,70 euro neer te tellen voor een simpele kop koffie (In Isla Plana, Zuid-Spanje, betaalde ik nog geen maand geleden bij minstens zo sterke lentezon voor het zelfde één euro.) Ergens had ik vernomen dat de bieb, waar ik tot verbazing van sommigen dagelijks heen loop om Trouw te lezen, op donderdag gesloten zou zijn vanwege het jaarlijjkse personeelsuitje. Alleen...ik had een andere datum in het hoofd. Zo kwam het dat ik met (druppelsgewijs) tientallen anderen een papiertje op de gesloten deur stond te lezen, dat informatie verschafte over de openingstijden rond Pasen, maar niet over de actuele situatie. En,aangezien 5 kilometer lopen zonder rustpauze op mijn leeftijd ietsje teveel is, betrad ik dus 't Blauw Boerke (dat overigens zijn naam ontleent aan een roodharige eerste eigenaar).

Aan mijn linkerhand stond een truck met enorme oplegger van DHLte lossen, die een complete weghelft van de met boombakken versmalde Hoofdstraat in beslag nam. 'Op welke uren is dit toegestaan,' vroeg ik de kastelein die mij m'n koffie bracht. 'De hele dag!' Dus gaf ik de gemeente Best de schuld van deze blokkade. Op mijn tafeltje lag De Telegraaf, die weer geen grotere kopletter had kunnen vinden om te melden dat het wel 2011 wordt voordat de laatste Nederlandse soldaat uit Uruzgan is vertrokken en dat de kosten van die repatriëring, begroot op 115 miljoen euro, inmiddels is opgelopen tot het dubbele: 229 miljoen. Wie kan ik daar anders de schuld van geven dan het demissionaire kabinet?

Op de terugweg naar huis, weerstond ik de verleiding een ijsje te kopen bij Roma, omdat ik zo gauw niet kon bedenken, wie ik dáár de schuld van zou kunnen geven. Of toch...vijf jongeren kwamen mij al fietsende op het trottoir tegemoet, terwijl ik allerminst zin had om uit te wijken.

Omdat de lentedag in volle glorie voortduurde, besloot ik dit stukje te gaan tikken op een notebook op het balkon, ook al omdat ik zin had in nog een, zelfs grotere sigaar. Maar notebookschermpjes kunnen qua helderheid niet tegen lentelijk daglicht op, zodat ik mij gedwongen voel daar weer iets of iemand de schuld van te geven, namelijk de computerfabrikant.

En nu moet ik opschieten, wil ik mijn belofte waarmaken, het huis voor thuiskomst van Levensmaatje, te stofzuigen. Want bij falen op dat punt ontkom ik er niet aan daarvan de schuld te geven aan m'n eigen gekte.



(Terug)naar hhBest.nl

Verkiezingsstank

‘Meer lucht voor varkenshouders’, kopt het Eindhovens Dagblad vandaag. Verkiezingsstank zul je bedoelen.

Koud hebben Provinciale Staten van Noord-Brabant besloten, de bouw van megastallen drastisch te beperken, of daar haalt de demissionaire Minister van Landbouw (controversioneel of niet) een streep door een aantal strenge regels waaraan de varkenshouderij met ingang van 2013 (!) zou moeten voldoen.

Onze Gerda zal dit varkentje wel eens even wassen, nu haar CDA in het zuiden een flink deel van zijn traditionele agrarische aanhang dreigt te verliezen.

Of het zal helpen, staat trouwens nog te bezien. De Brabantse boer weet onderhand door de ontelbare al dan niet doorgehaalde regels niet meer waar hij aan toe is.  Daar zijn duizenden pagina’s mee te vullen, zij het dat het geen stuff is voor een glossy met Gerda in een kek rokje op de cover.

Een beladen term

Adrianus kardinaal Simonis is 78 jaar, dus hij hád het moeten weten. De uitdrukking Wir haben es nich gewusst is niet in de eerste plaats een  beladen term omdat ze verband houdt met de jodenvervolging, maar vooral omdat ze symbolisch is voor het ‘de andere kant op kijken’ door de Duitse burger tussen 1933 en 1945.

Dit is zo goed als het eerste verhaal dat wij, door de Duitse bezetting en de daarmee gepaard gaande excessen mede-slachtoffers van het nazidom, hoorden toen uiteindelijk in Berlijn de geallieerde valbijl z’n werk deed.

Simonis wekt dus, door deze uitdrukking te gebruiken de indruk dat het Nederlandse episcopaat bij het massale sexuele misbruik in kloosters, internaten en andere verbanden de andere kant uit keek, oftewel ‘het niet heeft willen weten’ .

Daarmee bevindt de kardinaal zich in het gezelschap van de opperbisschop in Rome, die volgens The New York Times destijds als kardinaal Ratzinger zijn collega’s in de VS volledig in de steek liet, toen zij hem wanhopig vroegen, wat te doen met misbruikgevallen in hun diocesen.

Dit bevestigt het gevoel dat Ratzinger voornoemd, met dat slappe briefje van hem aan de Ierse katholieken niet wegkomt. Hem dient op z’n minst de titel Zijne Heiligheid te worden ontnomen. Over de pauselijke onfeilbaarheid zullen we het verder maar niet hebben.

Zie ook SanteLOGie

dinsdag 23 maart 2010

Flexibel naar de armoe

‘n Week of wat geleden,nodigde FemkeHalsema enkele mannelijke volgers op Twitter uit, ajb op de unfollowknop te klikken, omdat ze haar te kennen hadden gegeven, maar beter op vrijdagmiddag naar huis te gaan om haar tweeling op te vangen. Met andere woorden: wegwezen. Femke hoeft natuurlijk niet op een volgertje te kijken. Je kunt zo’n reactie als die van haar als een symptoom van arrogantie van de macht beschouwen.

Ik heb die vermaledijde tweets niet bij de hand, maar ik ga ervan uit dat hier een staaltje ironie is weggegeven, dat door FH niet als zodanig is onderkend. Tja, moet je maar niet Femke Halsema heten, steeds mooier worden (volgens Hanneke Groenteman, die daar onmiddellijk op liet volgen dat het er niks toe deed, ‘maar toch’) en hard werkende politica zijn.

GroenLinks behoorde tot vandaag tot de Tien Kleine Negertjes, waarmee ik bedoel dat de partij voor mij persoonlijk wel eens in aanmerking zou kunnen komen om op te stemmen. Er zijn geloof ik op 9 juni, als ik de tel niet kwijt ben, 163 partijen en partijtjes, waaruit een keuze kan worden gemaakt. Kwestie van wegstrepen dus. Het zal duidelijk zijn dat dit de tactiek is van een zwevende kiezer en ik ben er zo eentje. Maar het zijn er minder dan tien, die het in mijn ogen enigszin verdienen, serieus te worden genomen.

De PVV niet dus. De PvdA van Cohen? Mwah… De boel bij mekaar kunnen houden is nog niet het vermogen, de boel vooruit te helpen. D66? Mag nog even op het lijstje blijven staan. VVD ook. SP? Roemer zal haar in de peilingen flink moeten optrekken, wil een stem op die partij geen verloren stem worden.  GroenLinks sta ik op het punt, weg te strepen, al was het alleen maar om de kop op haar website over het verkiezingsprogramma: ‘GL maakt AOW sociaal en flexibel’. Flexibel naar de armoe zeker. De AOW hoeft niet sociaal gemaakt te worden; die is sinds Drees en Suurhoff sociaal en voor iedereen.

Toen ik vanmorgen het Eindhovens Dagblad,  open sloeg, kon ik m’n ogen niet geloven: ‘GroenLinks: Geen AOW voor huisvrouw’. Uit het bericht bleek dat dit het gevolg is van het plan van GL, de oudedagsvoorziening expliciet te koppelen aan een arbeidsverleden. En een ‘niet werkende huisvrouw’ creëert geen arbeidsverleden. Aangezien andere kranten deze nuance kennelijk niet zagen, voor alle zekerheid toch maar even naar de tekst van het GL-verkiezingsprogramma op de website gekeken. Daar staat onder meer:

groenlinkstxt

Aan de interpretatie van de Wegener kranten (waartoe het ED behoort) valt duidelijk niet te twijfelen.

Flexibel naar de armoe. Wat een elitair grachtengordeliaans uitgangspunt. Nog wel bedacht door een partij, waarin vrouwen (Halsema, Buitenweg) het voor het zeggen hebben.

Dit is een regelrechte diskwalificatie van ‘de huisvrouw’ en haar maatschappelijke betekenis. Want daar gaat het natuurlijk om. Als krakkemikkig figurerende huisman kan ik verklaren dat ‘huisvrouw’ een vak is, en nog eens ‘n moeilijk vak ook. Bij een adequate uitoefening van dat vak, wordt de partner in staat gesteld, zijn wel door GL erkende werk naar behoren te doen, worden kinderen deugdelijk voorbereid op volwassenheid en op een volwaardige plaats in de maatschappij, al dan niet werkend voor de kost, al dan niet werkend als huisvrouw en/of ouder.

GroenLinks, ik streep je af.

En toen waren er nog negen, of zoiets.

vrijdag 19 maart 2010

Bureaucratisch geleuter rond dorpsmonument

Zelden viel er zoveel bureaucratisch geleuter te beluisteren als rond de restauratie of niet-restauratie van een dorpsmonument in Sint-Oedenrode.

gouden_leeuw
De Gouden Leeuw in september 2007.

Het gaat om het voormalige Huis ter Plaatse De Gouden Leeuw aan de Markt. Ooit middelpunt van sociaal-culturele activiteiten, maar al jaren geleden door de laatste exploitanten verlaten en sindsdien in steeds sterkere mate in verkommerende staat. Inmiddels is een begin gemaakt met, laat ik het conserverende maatregelen noemen. Dat wil zeggen er is het een en ander afgebroken, met de bedoeling het weer op te bouwen. Maar intussen is er enorm politiek gekrakeel ontstaan over de vraag, hoe ver je met slopen mag gaan, wil je, zelfs na wederopbouw met dezelfde stenen,  nog van restauratie èn van een monument kunnen spreken. Intussen ligt natuurlijk alles stil, al máánden alweer.

Ik vind dit een volslagen non-discussie. Immers het zal iedereen – nou ja iedereen, ‘n enkele zeurpiet uitgezonderd – worst wezen, hoe ‘oorspronkelijk’ de vernieuwbouw is, als het monumentale aanzien van zo’n pand maar intact blijft.

Neem nou de herbouw-initiatieven, die na de verwoestingen in de oorlog zijn genomen. Zoals die tot het laten herrijzen van het Middelburgse Stadhuis, toevalllig van dezelfde architectenhand als Kerk en stadhuis in het Belgisch-Kempische Hoogstraten, Rombout Keldermans (ca. 1500). En dat zijn nog grootse monumenten, die volledig konden worden herbouwd omdat de bouwtekeningen nog voorhanden waren.

Hou es gauw op met die poppenkast rond een dorpshotelleke.

dinsdag 16 maart 2010

Internet jaagt traditionele media op

Een voorbeeld van hoe het internet de traditionele media opjaagt. Het meest belachelijke verhaal van de afgelopen week is ongetwijfeld dat over de 61-jarige James Sikes die met zijn Toyota Prius over de snelweg bij San Diego reed, toen de auto zonder dat hij daar iets aan kon doen, opeens harder ging rijden, tot meer dan 150 km per uur. Bijna iedereen heeft op de tv kunnen zien, hoe die Prius tot stilstand werd gebracht tegen de bumper van een politieauto. Het zoveelste incident met een Toyota.

De media, opgejaagd door weblogs, krijgen er maar geen genoeg van. Zo ontleent de Volkskrant aan internet, dat Sikes z'n verhaal wel eens kon hebben verzonnen, om een claim in te kunnen dienen. Bewezen is dat echter allerminst en de politieman die Sikes heeft geholpen gelooft er ook niks van. Waarom schrijft de krant zoiets over vraag je je dan af, anders dan wegens hijgerige hyperigheid.

Het lachwekkende van deze affaire krijgt nog wat extra nadruk, als je uit hetzelfde verhaaltje verneemt dat de politie de onfortuinlijke Priusrijder onderweg zou hebben getipt, de motor af te zetten en de handrem aan te trekken. Heeft die Sikes soms geen rijbewijs en bij het lessen daarvoor niet geleerd dat dat in noodgevallen altijd de oplossing is? Behalve als je met een auto bergafwaarts gaat, natuurlijk.

Coalitievorming in Best

Omdat ik toe was aan het maandelijkse verhaaltje voor Radio Best, overzag ik virtueel de gemeente. Wat is er actueel? Waar zullen we het nu eens over hebben? De verkiezingsuitslag? De collegevorming? Merkwaardig, over de ontwikkelingen in buurgemeenten komt het nieuws van alle kanten, zoals ze op Radio 1 zeggen, maar tot dinsdagmorgen doodse stilte over Best.

Gisteren stond er dus in het Eindhovens Dagblad eindelijk een stukje, waaruit bleek dat er alweer sprake is van enig geharrewar. De twee grootste partijen, het CDA en D66, hadden een praatstuk (nog geen programma) opgesteld en willen daarover onder mekaar met mogelijke kleinere coalitiepartners als BestOpen en de eeuwig jong blijvende JO babbelen. Dat was volgens de Jongerenpartij tegen een eerder gemaakte afspraak. Die luidde dat een en ander in het openbaar zou gebeuren.

Dit schiet dus niet echt op. Van het praatstuk, voor zover door de krant weergegeven, was ik niet zo onder de indruk. Er werden nogal wat open deuren ingetrapt, zoals het 'als de wiedeweerga' afwerken en uitvoeren van bestemmingsplannen en de wens naar toenemende participatie van de burgers. Waar heb ik dat laatste vaker gehoord? Laat ik het zó zeggen: ik zal al heel blij zijn als er in Best beter naar de inwoners wordt geluisterd. Een zin als 'bebouwing van Aarle komt pas als laatste optie in beeld' stelt niet echt gerust, immers de bewoners van Aarle hebben een en andermaal sterk beargumenteerd aangegeven dat ze die bebouwing helemaal niet willen, in elk geval aan zeer sterke grenzen gebonden willen zien. Duidelijkheid graag!

Ik mag  als burger hopen op een luisterend oor, als ik nog even iets zeg over de centrumontwikkeling:

Het doorgaand verkeer is een van de meest krikkele zaken die de opwaardering van het centrum van Best in de weg staat.

Nu Best Architecten een stem in het kapittel lijkt te krijgen bij het ontwikkelen van ‘realistischer’ plannen voor dat centrum, verschijnt eenrichtingsverkeer opeens als dé oplossing voor het weren van dat doorgaand verkeer.

Gelukkig wil men met eenrichtingsverkeer eerst uitgebreid proeven nemen, want ik denk dat het zonder meer niet de oplossing zal bieden die men voor ogen heeft.

Ik heb in de krant zitten turen naar de richtingpijltjes die op schetsen zijn aangebracht in de Hoofdstraat en de Nazarethstraat, maar ben daar niet echt wijzer van geworden.

In de visie van Best Architecten, die werken in opdracht van de door de gemeente inmiddels omarmde Stichting Ons Centrum, zijn immers ook de Nieuwstraat en d’Ekker als onderdeel van het verkeerscirculatieplan genoemd. Ik mag er toch wel van uit gaan dat dáár de richting zodanig wordt bepaald, dat het ‘t autoverkeer onmogelijk wordt gemaakt recht-toe-recht-aan door Hoofdstraat én Nieuwstraat te rijden? Welke kant je ook op moet, de kruising met de Oranjestraat en de Raadhuisstraat moet als middelpunt van een 8-structuur ‘struikelblok’ zijn. Zoiets.

Maar afgezien daarvan, blijft het voor mij een open vraag, of je met eenrichtingsverkeer in het centrum ‘de’ oplossing voor het doorgaand verkeer hebt gevonden. In ander verband heb ik al eens betoogd dat Best op den duur niet ontkomt aan een behoorlijke afronding van zijn ringweg aan de Sons-Rooise kant.

Deze column voor Omroep Best (17.03.10, 18:10 uur) is gedeeltelijk een bewerking van een op 3 maart op Manieren geplaatst stuk.

maandag 15 maart 2010

Te wapen tegen de proletisering!

dekroon Ooit was De Kroon in Breda een grand hotel, hét huis ter plaatse, gevestigd aan de Boschstraat. Eerder heette het La Couronne. Staat dat niet meer met de kroon-zelve in tekst bovenaan de imposante gevel? Een chique hotel, dat vanzelfsprekend zijn gasten per rijtuig van het station liet halen. Sint Nicolaas placht er zijn paard te stallen en in de duurste suite zijn intrek te nemen. De Kroon vertegenwoordigde een stuk Bredase historie.

Is niet meer, althans heet partycentrum.

Nu bericht BN/DeStem op haar website:
‘Partycentrum De Kroon gaat vandaag open onder de naam Zenza. Het horecacomplex is de afgelopen drie jaar ingrijpend verbouwd. In de zaal aan de straatkant en op de eerste verdieping is een mediterraans restaurant gevestigd. De zaal aan de achterkant is beschikbaar voor feesten en andere bijeenkomsten. Elaoussine Diba is een van de drie nieuwe eigenaren. Zenza moet de allure krijgen die De Kroon vijftien jaar geleden had, legt hij uit.  De ondernemers wilden de zaak aanvankelijk eerder heropenen, maar de bouwkundige staat van het pand was veel slechter dan gedacht.’

’n Wat rammelend bericht, dat vragen oproept. Voor het antwoord erop moet je zeker de papieren krant kopen. Echt niet.

Maar vooral die nieuwe naam: Partycentrum Zenza. Hoe komen ze erbij. Vinden ze dat zenzationeel of zo, die horecaffers? Zenza, voor al uw feesten en partijen.  Hoe zal dit nog allure kunnen krijgen? En hoe kwalificeer je zoiets? Proletisering? Geschiedkundige kring d’Oranjeboom, te wapen!

donderdag 11 maart 2010

Verkiezingsstunt Camieleke

Na de verkiezingsstunts ten koste van de belastingbetaler  van Gerda Verburg (glossy) en Eimert van Middelkoop (reis in demissionaire status naar Afghanistan voor propagandistische toespraak), hebben we nu Camieleke, die kennelijk niet genoeg heeft aan een ‘verleidingsoffensief om 15.000 krasse knarren in de trein te krijgen’.

Het is voor het CDA ronduit verontrustend, hoe aftaaiende bewindslieden er in slagen, zich van hun achterban -  met name die in het zuiden – te vervreemden.

Nu is het dus Camiel Eurlings, die tot verbazing van de burgemeester  opeens laat weten dat die intercitystops in Best vanaf april echt van de baan zijn. Geen geld. De verbazing des burgemeesters valt te verklaren uit een recente belofte van een hoge ambtenaar van Eurlings’ ministerie dat er aan de regionale wens tot behoud van die intercitystops gewerkt gaat worden. Maar Camieleke, op de schopstoel en het idee kroonprins te zijn, ver van zich afwerpend (pas op, in de politiek moet je alles altijd omdraaien)  weet het dus beter.

Temidden van de geuren en kleuren vanmorgen  in het Eindhovens Dagblad tref ik trouwens weer iets aan dat mij de wenkbrauwen doet fronsen: Er komt ‘n groot station in of nabij het Eindhovense voorstadje Acht, dat mede zou gaan fungeren voor de opvang van reizigers naar en van Eindhoven Airport. Dáár zou ik nou echt wel es wat meer over willen weten, in relatie tot de rol die overblijft voor het, inclusief parkeren, uitstekend geaccommodeerde station in Best. Maar dan wel uit betrouwbare bron graag. Dus niet uit de mond van Camieleke.

woensdag 10 maart 2010

Vergeet de jeugdbeweging niet

Van Deetman en consorten, die het sexueel misbruik binnen de
r.-k. kerk in Nederland gaan onderzoeken is gezegd: ‘ga d’r maar aan staan’.

Ik kan dit niet genoeg onderstrepen. Want – m’n kop eraf als zich niet het zijpad naar de protestantse catechesatie aandient – en vergeet vooral ook de jeugdbeweging niet.

Daarbij denk ik niet eens in de eerste plaats aan de geestelijkheid, aan de brave kapelaan die het jongensjeugdwerk onder z’n hoede had en wiens grootste ‘zonde’ volgens mij bestond uit een donderpreek voor de verkenners, die eindigde met de woorden: ‘Gullie zijt…gullie zijt lullen!’ (Wat hebben we gegniffeld.)

En ook niet aan de broodmagere weleerwaarde heer, die het meisjesjeugdwerk als geestelijk adviseur in wezen bestierde en van wie later, in zijn pastoorstijd werd gezegd dat-ie ‘erger was dan bisschop Gijsen’ (in conservatisme, wel te verstaan). Diens grootste zonde moet hebben bestaan uit het zich voor de pastoorsmeiden in de keuken opvouwen tot een pakketje. (Hij was niet voor niks g.a. van de meisjesgymnastiekvereniging Sint Lidwina.)  Nochtans werd er schaand van gesproken.

Maar laten we het eens over de leken-leiders hebben. De vaandrigs, de akela’s. Eén hunner, een onmetelijk populaire hopman, die in gesprekken met ouders altijd  Absoluut als stopwoord gebruikte en nog op middelbare leeftijd bij moeder thuis woonde,  is op een gegeven moment ‘geruisloos’ verdwenen. Naar verluidt wegens geknoei met jongens. De brave kapelaan heeft er zeker van geweten. Maar zo ging dat.

Ik heb al heel vroeg geweten, wat het woord taboe betekent: verboden! Het was namelijk de benaming voor de leiderskamer, waar je dus als welp of verkenner niet zomaar naar binnen mocht. Jaaaaa, er waren bevoorrechten, zoals mijn twee jaar jonger broertje dat bij de akela, een notarisdochter, in de taboe op schoot mocht zitten, om door haar te worden geknuffeld, waarbij ze zeker rode konen kreeg en waarschijnlijk een natte broek.

Ach, heel veel was er tamelijk onschuldig. Hoewel…tegenwoordig wordt er weer anders tegenaan gekeken. Je kind een oorvijg geven is immers een vorm van mishandeling.

Uithuilen met Eimert

Kan Uruzgan nog even controversieel verklaard worden. Is dat al gebeurd? Heb ik niks gezegd. Maar ik ga uit van niet – en dan zijn er minder belangrijke dingen om in de  Haagse ijskast te zetten.

Eimert van Middelkoop is namelijk vergeten dat-ie als minister van defensie  demissionair  is. Hij is bij de soldaten in Afghanistan gaan uithuilen over de val van het kabinet en het definitieve besluit de boel daar te ontruimen.

Dagblad Trouw deed er verslag van en noteerde dat Van Middelkoop het ginds had over ‘een frustrerende boodschap’. Volgde het overbekende geouwehoer over de aldaar door Onze Jongens  geleverde prestaties: ‘Jullie hebben keihard gewerkt. Ver van huis en haard, in opdracht van de Nederlandse politiek. En dan valt het kabinet over gedoe op het Binnenkof.’ enz. enz.

Koren op de molen natuurlijk van figuren als generaal b.d. Dick Berlijn en van generaal-in-volle-dienst Van der Meer, vertegenwoordiger van de huidige commandant der strijdkrachten, die volgens de krant ‘zijn ergernis over de Haagse politieke besluitvorming niet onder stoelen of banken’ stak. Ook al ‘n vent die buiten de familiekring gewoon z’n mond moet houden. Over embedded journalistiek gesproken, trouwens.

Mag ik hier vaststellen, dat de politicus Van Middelkoop (Christen Unie) op rijkskosten naar Afganistan is gereisd om zijn voormalige ondergeschikten daar een politieke boodschap te brengen,  die wellicht van invloed zal zijn op hun stemgedrag d.d. 9 juni 2010?

En mag ik tevens vaststellen, dat dit minstens zo kwalijk, zo niet kwalijker is, dan een verheerlijkende glossy op rijkskosten ter eer en glorie van de eveneens demissionaire Gerda Verburg?

dinsdag 9 maart 2010

Goed kunnende tellen

Gevraagd, te Helmond, Maastricht, Cappelle aan den IJssel, Geldrop-Mierlo, Neder-Betuwe, Druten, Lelystad en Lopik voor woensdag 9 juni 2010: Leden van het Stembureau. Goed kunnende tellen. Hoge score Citotoets strekt tot aanbeveling, evenals aantoonbare stressbestendigheid.

In geval van kleurenblindheid gelieve men niet te solliciteren. Voor nadere informatie onder meer over rode potloden en het vasthouden daarvan wende men zich tot het Ministerie van Binnenlandse Zaken. Dat kan ook per computer via de website http://www.minbzk.nl/ - http niet vergeten svp.

Bij computerproblemen kan men gratis een beroep doen op Fons Jacobs, burgemeester van Helmond, http://www.helmond.nl/ Die heeft namelijk meer verstand van computers dan van potloden.

Nieuwe Nederlanders (NN) krijgen voorrang. Liever geen BN-ers, omdat die meestal niet tot tien kunnen tellen.

Sollicitaties, geschreven met blauw potlood op wit papier en voorzien van een geldige pasfoto, vóór 1 mei 2010 te richten aan Ministerie van BZK t.a.v. Centraal Informatiepunt Burgercontacten Postbus 20011, 2500 EA Den Haag.

maandag 8 maart 2010

‘De Troon’ tamelijk vervelend

In mijn omgeving vindt men dat ik voor mijn oordeel het tweede deel nog even moet afwachten, maar waarom? Ik vond het eerste deel van het zogeheten kostuumdrama De Troon tamelijk vervelend en wel hierom...

Eerst even een apocrief verhaal (voordat men mij erop wijst dat ik de leugen weer eens laat regeren) over de prinsessen Beatrix en Irene, rond 1960 afgeluisterd bij het winkelen in Amsterdam: 'Godverdomme, koop je dat?'
Is dit beschuldigend of zo? Welnee, het verhaal, waar of niet, wil alleen maar illustreren dat het gewone mensen zijn zoals jij en ik.

De Troon_18

Anna Paulovna (gespeeld door Catherine ten Bruggencate vanaf 45 jaar) en Koning Willem II (gespeeld door Jeroen Willems vanaf 45 jaar).  Foto AVRO/Marton Vizkety

Die gewoonheid heeft Ger Beukenkamp kennelijk tot uitdrukking willen brengen in het scenario voor De Troon, gebaseerd op de documentaire over de drie negentiende-eeuwse Oranjevorsten Willem I, II en III van Dorine Hermans en Daniela Hooghiemstra: Voor de troon wordt men niet ongestraft geboren.

In het persbericht van de AVRO (zich afficherende als 'dé omroep van kunst en cultuur en dus ook van dramaseries') wordt terloops melding gemaakt van 'huiselijk gekneuter'. Ach natuurlijk, zo moeten we het zien, maar ik denk toch dat de familiale omgangsvormen in de negentiende eeuw 'n tikkeltje anders waren en dat de wrijvingen tussen bij voorbeeld de eerste koning Willem Frederik en de voortdurend Guillaume genoemde kroonprins (de latere Willem II) volgens een ander, veel subtieler patroon verliepen. Lees de brieven maar, voor zover geciteerd in het boek van Hermans-Hooghiemstra. Waarom kon ik me anders niet onttrekken aan de gedachte aan dialoogvormen à la Goede Tijden Slechte Tijden? Enfin, zoiets is dodelijk voor de genietbaarheid. En je maakt me niet wijs dat een wat verfijndere, minder anachronistisch aandoende aanpak bij de dialoogvorming tot saaiheid of zoiets zou hebben geleid. Integendeel.

Zodoende heb ik de neiging, de spelkwaliteiten maar in het midden te laten. Laat ik het zo zeggen: de tekst geeft hun de kans niet. Treurig maar waar.

De casting op zich bevalt me helemaal niet. Als het over de mannen gaat: dit zijn geen Oranjes, zelfs niet als je ze vergelijkt met de koningen zoals die - ongetwijfeld geflatteerd - in hun tijd zijn geschilderd. Over de haarkleur wil ik het niet eens hebben - die was bij hen zeker niet donkerblond - maar er is geen enkele moeite gedaan, de destijds geldende coiffures toe te passen. Hier is een knieval gedaan voor de glamour en de glans, met hetzelfde gemak waarmee men verderop (zo heb ik gelezen) de historische werkelijkheid naar z'n hand zal zetten.

Ik beloof er op terug te komen, als ik van gedachten verander.

zaterdag 6 maart 2010

De broer van Jan: Proost!

Volgens Kirsten Verdel,  een jonge vrouw die sinds ze deel heeft uit gemaakt van het campagneteam van Obama en daarover een boekje heeft geschreven, door Nederlandse media als een politieke goeroe wordt geraadpleegd, moet het CDA zich onverwijld van Balkenende als lijsttrekker ontdoen, wil die club er op 9 juni nog iets van bakken.

De ontwikkelingen volgen elkaar zoals men weet de laatste dagen weer snel op. Agnes Kant weg. Er is het een en ander gezegd over de treurigheid en de totale verslagenheid die de foto van de persconfererende Agnes uitstraalde. Eerlijk gezegd was ik meer getroffen door de foto die na afloop van haar werd gemaakt, toen ze naar buiten kwam in die pjeedepoelachtige jas, met zwarte sjaal nonchalant omgeslagen, die grijze broek en dito laarsjes. Een meisje als Kirsten Verdel, zal ik maar zeggen, zij het iets kwetsbaarder.

Het gaat nu ook in de Nederlandse politiek helemaal niet meer om de partijen, maar om de poppetjes. Vandaar ook de aandrang van onderop bij het CDA, eerst maar eens even die Balk uit eigen oog te verwijderen. Verdel zei: Drie van de vier keer met je kabinet mislukken kan echt niet. Dat moeten ze toch inzien.

En toen was daar vrijdagavond opeens Emile Roemer als gedoodverfde lijsttrekker van de SP. Als de broer van Jan Marijnissen (die na de tranen over Agnes nu duidelijk zijn geluk  niet op kon).

Nu ik, toch met namen aan het spelen ben: Emile Roemer. Hiermee is de Bourgondiër getekend. Zelf dikten hij en zijn Boxmeerse aanhang dat imago in Netwerk en bij P&W nog wat aan. Vandaar dat een Hollander opmerkte dat hij misschien te weinig charisma heeft. 

Nou, samenhang met een al dan niet te verwijderen Balk of niet, ik voorzie een massale Brabantse stem op deze prins, zelfs al zou hem om wat voor reden dan ook de hostie worden geweigerd. Er begint langzamerhand weer een stemming te ontstaan als in de PvdA onder Den Uyl: de SP teruggedrongen in de marge? Dat zal niet gebeuren!

Voor alle duidelijkheid: Wat ik op 9 juni doe? Ik weet het nog niet. Daarvoor volgen de ontwikkelingen zich te snel op en we hebben nog 100 dagen te gaan.

vrijdag 5 maart 2010

Met het dorpse van Best is niks mis

Zijn de gemeenteraadsverkiezingen overal door de landelijke politiek bepaald? Natuurlijk niet. Dat zie je aan de groei van de plaatselijke partijen. Dat zie je ook aan de uitslag in Maastricht, waar PvdA en SP duidelijk zijn gestraft voor het wegsturen van burgemeester Leers. Het CDA is - in weerwil van de landelijke trend - daar weer de grootste partij.

Van mijn woonplaats Best meen ik ook de politieke achtergronden te kennen. Vandaag zijn daar de onderhandelingen begonnen over de coalitievorming, waarbij het initiatief - in weerwil van de landelijke trend - helemaal bij het CDA ligt. Zweite im Bunde is D66, dat door voormalige coalitiepartners als BestOpen en VVD, met scheve ogen wordt bekeken vanwege haar felle oppositie in afgelopen raadsperiode.

Ik dank je de koekoek. De kiezer (En wie is die kiezer? De helft van het aantal kiesgerechtigden, de crême de la crême van plaatselijk politiek bewust Best!) heeft het allemaal prima doorzien. Hij/zij heeft in discussies en ingezonden stukken in het plaatselijk weekblad meermalen te kennen geven, dat men baalde van die oude coalitie, die overigens - de eerlijkheid gebied dat te zeggen - veel tegenwind heeft ondervonden, niet in het minst van de economische crisis.

Kernvraagstuk in Best vormden de mislukkingen rond het ontwikkelen van een nieuw dorpshart. Met name D66 heeft daarin van begin af aan een glasheldere kritische, oppositionele, tegenstemmende positie ingenomen.

Het nu aftredende college van B en W was een weinig coherente club, wat tot uiting kwam in rare voorvallen als het plaatsen van een gedenkplaat na reconstructie van de Nieuwstraat door een wethouder die daar nauwelijks iets mee te maken had, terwijl de andere wethouders om onduidelijke redenen schitterden door afwezigheid.  Intussen had er ook nog een burgemeesterswisseling plaats in,  laat ik zeggen, een wat bedompte atmosfeer met verziekte verhoudingen binnen het ambtelijk apparaat.

Er wordt vaak gezegd: Best is een dorp en moet een dorp blijven. Nou, met het dorpsche van Best is niks mis.

woensdag 3 maart 2010

Eenrichtingsverkeer als panacee

Het doorgaand verkeer  is een van de meest krikkele zaken die de opwaardering van het centrum van Best in de weg staat.

Nu Best Architecten  (Harold van de Ven en Hans van Houtum) een stem in het kapittel lijken te krijgen bij het ontwikkelen van ‘realistischer’ plannen voor dat centrum, verschijnt eenrichtingsverkeer opeens als de panacee (= een mythisch geneesmiddel) voor het weren van dat doorgaand verkeer.

Gelukkig wil men met eenrichtingsverkeer eerst  uitgebreid proeven  nemen, want ik denk dat het zonder meer niet de oplossing zal bieden die men voor ogen heeft.

Ik heb in de krant zitten turen naar de richtingpijltjes die op schetsen zijn aangebracht in de Hoofdstraat en de Nazarethstraat, maar ben daar niet echt wijzer van geworden.

In de visie van Best Architecten, die werken in opdracht van de door de gemeente inmiddels omarmde Stichting Ons Centrum, zijn immers ook de Nieuwstraat en d’Ekker als onderdeel van het verkeerscirculatieplan genoemd. Ik mag er toch wel van uit gaan dat dáár de richting zodanig wordt bepaald, dat het ‘t verkeer onmogelijk wordt gemaakt recht-toe-recht-aan door Hoofdstraat én Nieuwstraat te rijden? Welke kant je ook op moet, de kruising met de Oranjestraat en de Raadhuisstraat moet als middelpunt van een 8-structuur ‘struikelblok’ zijn. Zoiets.

Maar afgezien daarvan, blijft het voor mij een open vraag, of je met eenrichtingsverkeer in het centrum ‘de’ oplossing voor het doorgaand verkeer hebt gevonden. In ander verband heb ik al eens betoogd dat Best op den duur niet ontkomt aan een behoorlijke afronding van zijn ringweg aan de Sons-Rooise kant.