donderdag 30 juli 2009

De piemel van David

Wat mensen op vakantie al niet bezighoudt. Waarom is de piemel van Michelangelo’s David in Florence zo klein, vraagt een lezer van nrc.next. piemel_david

Volgt een geschakeerde beantwoording, met de eerste prijs voor dit understatement (vrij vertaald): Wie in de renaissance een grote pik had, werd als oversekst beschouwd.

Zelfs het niet besneden zijn van David, die toch een jood was, komt aan de orde, met opnieuw een verklaring die enigszins grotesk aandoet: in die tijd werden de joden in Toscane e.o. vervolgd… (M.a.w. houd ‘m als zodanig onherkenbaar?)

Ik heb nog een aanvulling: David had net een bad genomen in de Jordaan dan wel de Arno en het water was aan de frisse kant.

De krant van morgen

Laatst is er iemand uit mijn kennissenkring overleden, zonder dat ik daarvan op de hoogte was. Vier en tachtig was-ie. Tot kort voor z’n dood actief en attent, meldde mij een internetrelatie in Friesland. Als ik van de begrafenis geweten had, was ik er heen gegaan. Want, de persoon uit het oog verloren, betekende nog niet uit het hart. Bij deze, B.

B. was administrateur bij een kleine regionale krant, waaraan ik in de jaren vijftig van de vorige eeuw verbonden was. We hadden een knus kantoor, waarin redactie en administratie huisden, aan een grachtje in het centrum van Leeuwarden. Op het bovenhuis is nog mijn oudste dochter geboren.

Op zekere dag kreeg B. een persoon aan het loket, die hem vroeg om ‘de krant van morgen’.

?

Precies. B. bleef beleefd en deelde de bezoeker mee, dat die niet kon worden geleverd omdat-ie nog moest worden gedrukt. O, zei de klant: Geeft u dan maar die van vorige week zaterdag.

Ik moest aan dit voorval denken, bij het lezen van de volgende tweet: ‘nrcnextHeb je Lowlands-bijlage niet ontvangen? Stuur je adres naar next@nrc.nl en dan krijg je 'm alsnog.’

nrc.next is niet van gisteren, maar doet normaliter nóóit aan nabezorging. Ik heb ‘m de afgelopen maanden drie keer gemist en daarvoor één keer een tegoedbon toegestuurd gekregen.

Lowlands-bijlage wel ontvangen? Jazeker, maar helaas is mijn interesse daarvoor 0,0. Ik woon in de highlands zal ik maar zeggen.

maandag 27 juli 2009

Raar smoesje om Women on Waves te dwarsbomen

Onder het goedkeurend oog van onder anderen de PvdA-fractie in de Tweede Kamer, hanteert de Inspectie van de Volksgezondheid een raar smoesje, om Women on Waves te dwarsbomen.

De Inspectie heeft het OM gevraagd, WoW strafrechtelijk te vervolgen wegens het uitdelen van abortuspillen voor de kust van Spanje, vorig jaar oktober. Motief: WoW heeft een vergunning, om die pil te verstrekken in een zeecontainer die als mobiele kliniek is ingericht. In genoemd geval deed zij dat uit kostenoverwegingen op een jacht. Zonder verhuisvergunning zou dat strafbaar zijn.

Het PvdA-kamerlid Chantal Gill’ard zei desgevraagd tegen NRC, dat WoW door dat jacht te gebruiken, ‘zich niet aan de regels heeft gehouden’.

Intussen ben ik – en is waarschijnlijk menigeen - benieuwd wat de andere regeringspartijen, CDA en CU, van deze affaire vinden. Maar die zijn volgens NRC niet bereikbaar voor commentaar.

Nou, er zijn zaken waarvoor reces noch vakantie behoren te bestaan. En daar is deze er een van.

zaterdag 25 juli 2009

Onkundige stembureaus?

De Nederlandse Vereniging voor Burgerzaken, ja die bestaat ook al, en gaat door het leven als de NVVB. Zegt dat het stemmen met potlood en het handmatig tellen van de stembiljetten te belastend is voor de gemeenten. Bij de Europese verkiezingen in juni waren medewerkers van stembureaus, verklaart de NVVB, tot diep in de nacht bezig met het tellen van de biljetten. Het invullen van het proces verbaal zou ook nogal moeizaam zijn verlopen.

Wat krijgen we nou weer, heb ik de neiging te roepen. Is er iets veranderd in de stem, tel- en opschrijfmethodes, vergeleken met de tijd voordat de experimenten met stemmachines werden gedaan? Worden er meer kiezers per stemlokaal opgeroepen? Mankeert het de tellers aan rekenvaardigheid (zou kunnen)? Zijn ze gehandicapt doordat ze hun digitale rekenmachientjes niet kunnen gebruiken? Kunnen ze het model-procesverbaal niet lezen, vanwege dislectie of zo?

Laat staatssecretaris Bijleveld van Binnenlandse Zaken dit eerst maar eens onderzoeken, voordat er weer 'n hoop geld wordt uitgegeven aan onder meer apparatuur die de stembiljetten automatisch telt. Vooral deze suggestie van de NVVB kan me maar weinig bekoren. Zadelt alleen maar de actiegroep Wij vertrouwen stemcomputers niet weer op met 'n hoop werk, om aan te tonen dat ook deze vorm van automatisering fraudegevoelig is.

En trouwens, moet voor dat automatisch tellen van de stembiljetten het potlood worden afgeschaft? Wie zitten er eigenlijk achter die NVVB? De automatiseringsmaffia?

vrijdag 24 juli 2009

Sokophouders

Sokophouders. Ze schijnen nog te bestaan. Merkwaardig, toen ik met Google zocht op afbeeldingen kwam ik uit bij een karikatuur van Martin van Amerongen z.g. Ik moet zeggen , die valt nog heel goed met de 'mannelijke sokophouder' te associëren, evenals met archaïsmen als de rookstoel en natuurlijk met de sigaar. Ach Martin, ik mis je, niet alleen vanwege de sokophouders trouwens.

Hoe kom je op zoiets? Nou, vanmorgen deed ik met dichte ogen een greep in het schone-sokken-bestand en kwam bij een stel bijna-kniekousen van het stretchtype. Is het er niet te warm voor? Ach, bèè je gek, vroeger waren ze altijd zo. Met ophouders. Zodoende.

Pak ik de nrc.next uit de brievenbus (bevat trouwens een late, komitragische verantwoording voor die omstreden titelkeuze, maar daarover misschien nog es later) valt mijn oog op de trailer 'Vroeger droegen de zwemmers gewoon een slip'. Alweer vroeger. Zo kunnen we dus nog wel even doorgaan. Nóg vroeger had je badkostuums met lange pijpen, waarmee men in een koetsje de zee in ging. Ze is er trouwens wéér die alles bedekkende badkleding, zij het dat ze bekend staat als boerkini. Toenemend verschijnsel aan de Turkse kusten vanwege de naar het fundamentalisme neigende middenklasse aldaar, die onderhand ook wel eens ***** vakantie wil houden.

Ruimzittende badpakken. Columniste Aaf Brandt Corstius (ja, ik haal tegenwoordig veel uit de nrc.next, als-ie wordt bezorgd) stelt de terugkeer van het topje vast, aan de Nederlandse stranden. Zelf is ze nu onderweg naar Frankrijk met in haar bagage een Umstandsbikini, een zwangerschapsbikini dus met veel borst- en buikruimte. Zitten daar bretels aan?

Vroeger droegen de zwemmers dus gewoon een slip. En nu? Nrc.next: 'In de moderne pakken zit rond de rug, bil en heup een zeer strak korset verwerkt dat een zodanige compressie...' nou ja haal die krant maar even bij de bladenman, anders word ik weer van contentdiefstal beschuldigd.

Het Friesch Dagblad, het enige regionale dagblad met een christelijke signatuur, gaat multimediaal de landelijke markt op. Zijn Strategisch Beleidsplan 2007-2010 werkt echt. Versneld, zou je zelfs kunnen zeggen door de noodzaak 'nieuwe markten' aan te boren. Want dat het Fr.D, uitgegeven door een vereniging van lezers, nog bestaat, is op zichzelf een wonder, al is dat eerder een roomse dan een protestants-christelijke manier van uitdrukken. Een abonneebestand van 18.000 kan nauwelijks levensvatbaarheid verschaffen. Dan moet je als krant wel heel sterk bezield zijn. En dat is het Friesch Dagblad van oudsher: een krant met een missie.

frdIk zal er snel overheen wandelen, want het doet weinig ter zake, maar ik heb iets met het Friesch Dagblad. Ik kwam er tegen het eind van de jaren 50 van de vorige eeuw regelmatig over de vloer, toen ik in Leeuwarden bij een katholiek krantje werkte en we samen opboksten tegen de machtige Leeuwarder Courant. In die tijd was het, onder leiding van de AR-politicus Hendrik Algra nog een kerk- en partijkrant. Nu noemt het zich niet alleen christelijk, maar ook onafhankelijk. Sinds het verdwijnen (ook landelijk) van de r.-k. pers, vinden er de katholieken, net als bij het landelijke dagblad Trouw, warm onthaal. (Toen dat katholieke krantje halverwege de jaren zestig werd opgeheven, vonden verschillende ontslagen medewerkers trouwens letterlijk onderdak bij het Fr.D.)

Met inzet van de nieuwe media, gaat het Friesch Dagblad nu proberen zijn missie te volvoeren op de landelijke markt. Er is natuurlijk onderzoek gedaan naar de behoefte aan – om het maar eens kort door de bocht te zeggen - 'christelijk nieuws' in den lande. Te bekomen tegen betaling. Er is op dat gebied tot dusver weinig aanbod. Trouw biedt het als papieren krant en op het internet heb je RK Nieuwsnet van de Stichting Rorate, een onafhankelijke rooms-katholieke multimedia-organisatie, die Nederland én Vlaanderen bedient. Die website is in principe gratis, maar ze bestaat dan ook voor minstens driekwart uit 'geleende content'.

Naar aanleiding van het bericht over de multimediale stap van het Friesch Dagblad, ook gesteund door de Stichting Trouw (op zich merkwaardig want die vist toch in principe in dezelfde vijver) tikte een collega-journalist bij wijze van reactie in: Ik begrijp uit de tekst dat dit initiatief mikt op wat ze in roomschen kring ‘Propaganda Fide’ plachten te noemen…

Zeker, maar je hebt een missie of je hebt 'm niet. Uit het voorgaande zal duidelijk zijn, dat ik het Friesch Dagblad veel succes toewens. Het verdient het namelijk, overeind te blijven.

woensdag 22 juli 2009

Mosselen goedkoper - ‘t is nie waar

Dit valt onder de rubriek HoHoreca, waarover wij al in versie 1.0 van hhBest gepast tekeer gingen, sinds de horecaffers bij de 'invoering van' brutaalweg een euroteken plaatsten voor hun consumpties op de menukaart. Denk maar niet dat dat intussen over is, ondanks het feit dat heel wat Nederlanders de horeca de rug hebben toegekeerd. Het voorbeeld van het nepspuitwater, betaald als was het echte Spa, is er maar een.

Levensmaatje betaalde deze week voor 'n kop koffie zonder iets erbij bij de Bijenkorf in Eindhoven 2,20 euro. Zelf halen en kopje nog opruimen ook. Dat laatste heeft ze dus lekker niet gedaan.
Wij blijven derhalve vervuld van wraakgevoelens en leedvermaak als de Koninklijke Horeca klaagt over de gevolgen van de recessie - die zij mede heeft veroorzaakt. Haal dat predicaat Koninklijk er trouwens maar eens af.

Meldt de PZC (Provinciale Zeeuwse Courant, gedrukt in Best): Mosselen zijn op de mosselveiling in Yerseke tot nu toe dertig tot veertig procent goedkoper dan vorig jaar. In de supermarkten is dit ook te merken. De kiloprijzen van mosselen zijn er aanzienlijk lager dan in 2008. De mosselhandel in Yerseke hoopt markt terug te winnen dankzij de lagere prijzen.'

En in de restaurants? Ik las ergens, dat je nog steeds voor minder dan 20 euro pp nergens terecht kunt. Zelf betaalden wij twee weken geleden in Goes 18,50, inclusief wat slappe frieten, bakjes dito salade en drie sausjes die alle naar hetzelfde smaakten.

Oud-mosselinkoper Hans de Leeuw uit Yerseke kan ik dus vooralsnog niet volgen. Hij zei tegen de PZC: 'Het werd tijd dat de prijzen weer eens normaal werden.'

Eerst als consument zien en dan geloven.

Rode cabriolet

Je moet tegenwoordig echt oppassen dat je niet iemands privacy schendt. Zelfs de dieren schijnen er recht op te hebben, gezien een ingezonden stuk in het ED, waarin bezwaar wordt gemaakt tegen de foto van een poepende hond.

Dat recht heeft  ook de eigenaar van een rode sportwagen (cabriolet), die gisteren in de regio Eindhoven (plek bij auteur bekend) ‘moest uitwijken voor een over de weg gevallen boom’ en in een sloot raakte .

Nu moet ik zeggen dat ik, als in mijn achteruitkijkspiegel een rode cabriolet opduikt, direct naar de kant ga. Want wie rijdt er nu minder dan 180  in een rode cabriolet? Daar kóóp je toch zoiets niet voor en met een slakkengang wil je toch sowieso niet in zo’n ding gezien worden?

Ik ga ook aan de kant, als ik door een stortregen als gisteren in Zuidoost Brabant, ‘geen hand voor de ogen kan zien’. Volgens de krant moet ik een uitzondering zijn, want ‘het verkeer werd er ernstig door gehinderd’ en reed dus gewoon door.

De bestuurder van de rode sportwagen cabriolet werd licht gewond. Ben trouwens benieuwd of de verzekering uitkeert. Wie na een weerswaarschuwing met een caravan de Zeelandbrug oprijdt, kan er naar fluiten, dat is zeker.

zaterdag 18 juli 2009

Provinciale onvolkomenheden

De lezer zal even door de zure appel heen moeten bijten, waarbij helaas de garantie ontbreekt dat daarna het zoet volgt. Integendeel. Het gaat namelijk over provinciale onvolkomenheden in Noord-Brabant.

Dit is die zure appel, namelijk punt 8 van de Openbare Besluitenlijst Vergadering Gedeputeerde Staten d.d. 14 juli 2009. Ik beloof vertaling:

'GS hebben de ecologische actualisatie van de Ecologische Hoofdstructuur (EHS)-begrenzing in ontwerp vastgesteld. Doel is om onvolkomenheden (vanuit ecologisch oogpunt) in de begrenzing van het robuust netwerk van natuurgebieden te verwijderen. Deze actualisatie is onderdeel van de Verordening Ruimte, die in ontwerp ter inzage ligt van 24 augustus tot 5 oktober 2009.'

Het is toch niet te geloven, dat een bestuursorgaan het bestaat, een tekst als deze aan de buitenwacht voor te leggen? Gelukkig hebben we journalisten, op papier schrijvende journalisten nog wel, die deze waterstofsuperoxyde voor ons weten te analyseren en te vertalen in een begrijpelijk verhaal, dat de aap uit mouw laat komen.vloeiweide_breda

Vloeiweide, natuur-
gebiedje tussen Breda
en Rijsbergen.

 


Het blijkt belangrijk genoeg voor het Eindhovens Dagblad om dit op haar voorpagina te zetten:
'Provincie schrapt bescherming 1500 natuurgebieden'. Het blijkt te gaan om 700 hectare, waarvan de provincie het gebruik door de gemeenten controleerde, althans pretendeerde dat te doen. Dat gold ook voor 9000 hectare 'agrarisch natuurbeheergebied' en natuur op militaire oefenterreinen als de Oirschotse Heide en – let op – vliegbasis Welschap, beter bekend als de regionale burger luchthaven Eindhoven Airport. 2800 hectare 'groen' wordt zo eventjes – mede op verzoek van defensie – uit wat het ED noemt 'de ruggengraat van de Brabantse natuur' geschrapt.

GS van Noord-Brabant beweren volgens de krant dat de kleine natuurgebieden geen ecologische waarde van belang meer hebben om door de provincie te worden beschermd. Sinds wanneer niet? Waarom nu opeens niet? Dat vragen de Brabantse Milieufederatie (mág deze instelling dat wel, zonder het risico te lopen, door de provincie van de subsidielijst te worden geschrapt?) en de Vereniging tot Behoud van Natuurmonumenten zich ook af. Sterker: zij onderstrepen het belang van deze 'gebiedjes' voor de verscheidenheid aan planten- en diersoorten en voor het landschap.

Laten we hopen dat de volksvertegenwoordiging, Provinciale Staten, een stokje steekt voor deze verkwanseling van de laatste stukjes natuur die Brabant nog resten.

Geen oneliner

Deze zin van Arnon Grunberg zou een fraaie oneliner zijn geweest, als het niet zo was dat de zinsconstructie niet deugt. Hoezo? Probeer het uit te vinden.

Gezeten in de tuinstoel, met het avondblad op schoot, een glaasje rosé erbij, trekt een waas van woede voor de ogen van de boze Nederlander, die we vanaf nu BN’er zullen noemen.

Het is lang geleden trouwens dat ik moest vaststellen dat onze beste romanschrijver van dit moment eigenlijk niet kan schrijven.

donderdag 16 juli 2009

Heiverbod, tenzij…

spoorbest0499
Het intrillen van damwanden bij de bouw van de spoortunnel in Best, voorjaar 1999.

Het ED, weer helemaal boven jan na een gigantische storing van aan de firma Wegener dienstbare computerservers op het industrieterrein De Hurk, pakt vandaag uit met een primeur. Nou ja, een primeur van de stad Eindhoven dan. Het wordt, zo meldt de openingskop van het Eindhovens Dagblad, de eerste stad met een heiverbod.

En gy geleuft dat. De eerste, dat zal wel, maar de kans zit er in dat Eindhoven ook als laatste zal worden afgeserveerd. Want wat houdt dat nieuws nu eigenlijk in?

We moeten even terug in de geschiedenis, naar vorig jaar, toen het leven van de mensen in de wijk Philipsdorp, vlakbij het PSV-stadium tot een hel werd gemaakt door de overdovende heiwerkzaamheden ten behoeve van een of ander mega-project. Het drama – want dat was het, niet meer en niet minder – leidde naar goed Nederlands gebruik tot het in het leven roepen van een commissie van onderzoek, waarvoor zelfs een oud-staatsssecretaris, een zekere Bruno Bruins (Eh..., wie zegt u?) werd aangezocht. Welaan die commissie produceerde een rapport 'Beperken van bouwoverlast'. En als voornaamste conclusie staat daar, volgens het ED, in dat heien moet worden verboden...tenzij. Er kunnen namelijk situaties zijn, waarin een 'heiverbod onredelijk zou zijn'.

Wat doen we in een geval, dat bouwoverlast – want daar gaat het uiteindelijk om – onvermijdelijk is? Dan gooien we er wat geld tegenaan ter compensatie en bieden we de getroffenen desnoods tijdelijk elders woonruimte aan.

De commissie durft de bewering aan, dat er altijd een alternatief is voor heien. Dat zijn grote woorden, neem je in aanmerking dat er zoveel vormen van bouwoverlast zijn, als palen in Neêrlands bodem. Ik zie ze straks bij voorbeeld in Maastricht niet die twee kilometer lange tunnel in de A2 aanleggen zonder het trillen van damwanden, zoals dat indertijd ook gebeurde bij de spoortunnel in Best. Dat gaf een aanzienlijke bouwoverlast en lawaai dat tot aan de grenzen van de bebouwde kom waarneembaar was. Door vooral de omwonenden manmoedig, pardon, mensmoedig gedragen.

Laat de gemeenteraad van Eindhoven, die straks moet beslissen over dat 'heiverbod tenzij' die fopspeen maar mooi verpakt met een strik eromheen teruggeven aan de wethouder van bouwen. En de declaraties van de commissie Bruno Bruins zien we met belangstelling tegemoet.

woensdag 15 juli 2009

Geen vliegers maar ballonnen

Waarom dacht ik bij het oprapen van de nrc.next vanmorgen aan ballonnen en niet aan vliegers, die er toch duidelijk op te zien waren? Omdat ik gisteren al op de website van de PZC (daarop attent gemaakt via Twitter!) had gelezen, dat Karla Peijs in een door die krant georganiseerd debat had geroepen: ‘Er moet in Zeeland een nucleair cluster komen.’

Wat bedoelt ze daarmee? De bestaande kerncentrales in Borssele plus een nieuwe centrale van 2500 MegaWatt, dat wil zeggen vijf keer zo groot, plus een reactor die in de plaats moet komen van het afgeschreven geval in Petten (Noord-Holland).

Een proefballon dus. Zie hoe ‘de verschrikkelijke Peijs’ (met dank voor de rake typering aan Sante Brun), die tegenwoordig Commissaris der Koningin in Zeeland is, er een bodempje onder probeert te leggen: ‘Vanzelfsprekend’ moeten die installaties in de qua klimaatverandering en zeespiegelstijging meest kwetsbare provincie van ons land komen, ‘omdat vlak over de grens, in België ook al centrales staan’.

Opeens moet ik denken aan m’n vader, altijd ook zeer bedreven in het doorprikken van proefbalonnetjes. Die zei: ‘Als iemand in het water springt, hoef jij dat nog niet te doen.’

maandag 13 juli 2009

Een portrettengalerij

page_bestse_burgemeesters
Fotomontage: Met de klok mee. Het nieuwe ‘dubbelportret’ van burgemeester Demmers en vervolgens  Dobbelaere, Groffen, Notermans, Verdijk, De Leeuw.

Het is een traditie van eeuwen, van ver voor de uitvinding van de fotografie: de portrettengalerij. Je vindt ze in universiteiten, in burger weeshuizen en andere liefdadige instellingen en heel soms in gemeentehuizen, waaronder dat van Best.

Wie geld had en zichzelf ook de nodige verdiensten toerekende, meende recht te hebben op ‘vereeuwiging’. Schilders als Rembrandt en Frans Hals verdienden er goud aan. Heel wat regenten met streng-calvinistische gezichten en kragen als molenstenen om hun nek zijn inmiddels in musea beland. De muren van abdijen zijn soms tot aan het plafond als behangen met de abten van eeuwen her.

De gemeente Best heeft ook zo’n galerij: Schilderijen die bezig zijn te groeien in tal en last. Eigenlijk zijn het er twee: tien burgemeesters en acht ereburgers. Aan de portretten is er onlangs een toegevoegd van de eerste vrouwelijke en bovendien per referendum aangewezen burgemeester, Aletta (zeg Letty) Demmers. Ze is afgebeeld in twee gedaanten. nog wel: met de ambtsketen als voorzitter van de gemeenteraad en als een mevrouw ‘met luisterend oor’, wel een kenmerkende houding van haar. Het ziet er naar uit dat er in de raadszaal van Best op de daartoe geëigende wand nog net plaats voor is. Voor de volgende moet men ‘de hoek om’, naar achter de publieke tribune.

De galerij is gesticht door burgemeester Guido Notermans (1945-1968), die je gerust de ‘wederopbouw-burgemeester’ van Best kunt noemen. Er zal wel een raadsbesluit aan ten grondslag hebben gelegen, zo niet dan geloof ik dat ook want Notermans had alles van een autocraat en wellicht had Best hem in die tijd ook wel als zodanig nodig. Burgemeesters hadden tot in de jaren zeventig van de vorige eeuw ook aanzienlijk meer macht, al was het alleen maar doordat ze hun gemeenteraad doorgaans behoorlijk naar hun hand wisten te zetten. Notermans deed dat tijdens zogenaamde ‘praatjes bij de haard’, die na afloop van elke raadsvergadering achter gesloten deuren werden gehouden. De democratisering moest nog beginnen.

Notermans dus, begon de portrettengalerij met zijn voorganger J. Dobbelaere, die vanaf 1901 liefst 28 jaar burgemeester van Best was. Wat overigens een wonder is, gezien de dorpse perikelen waarmee hij zich wist te omringen, ruzie en kif, waarover je in het geschiedenisboek Te Best Wart met rooie oortjes kunt lezen. Behalve Demmers is Dobbelaere de enige die met ambtsketen is afgebeeld.

Een interessante figuur was ook L. Groffen, burgemeester in oorlogstijd maar geen NSB-er. Het lag voor de hand, dat Groffen’s verschijnen in de portrettengalerij in 1962 omstreden was, maar Notermans heeft Groffen en dus zijn conterfeitsel met succes verdedigd. Groffen schijnt toch in Best meer vrienden dan vijanden te hebben gekend. De gemeente zou met hem heel wat beter af zijn geweest dan met een NSB-burgemeester.

Opmerkelijk is ook de presentie van waarnemende burgemeesters als Verdijk, die vlak na de oorlog slechts een jaartje aan het bewind is geweest. De cultuur-historische betekenis van zijn portret vloeit niet in de laatste plaats voort uit de aanwezigheid van een bolknak.  Notermans-zelf hanteert een brandende sigaret. Voor zich heeft hij het plastic microfoontje van de geluidsinstallatie in de toen fonkelnieuwe raadszaal.

En dan het portret van burgemeester De Leeuw, directe opvolger van Notermans. Die was de eenvoud zelve. Hij was lid van de Katholieke Bond van Ambtenaren (KABO) en bleef dat. Zijn karakter komt fraai tot uiting in het schilderij waarop hij een trui draagt.

Wie volgt? Yvo Kortmann, waarnemend burgemeester van 1 januari 2009 tot 1 januari 2011? Wat vindt-ie er zelf van? Via zijn woordvoerder laat Kortmann weten: ‘Heb ik nog helemaal niet over nagedacht. Het is trouwens een beslissing van de raad en die is daar denk ik ook nog helemaal niet aan toe.’

Mooi diplomatiek antwoord.

(Gesproken column, Omroep Best 15.07.09 18:10 uur)

dinsdag 7 juli 2009

Schuilen

Wie mij ‘n beetje volgt, weet dat ik dagelijks vanuit mijn huis naar de bieb loop, om daar in kranten te neuzen naar wat ik wellicht nog aan actualiteiten gemist kan hebben. Favoriet dagblad: Trouw, dat de taak van verdwenen of ‘hervormde’ kranten als De Tijd en de Volkskrant heeft overgenomen, waar het gaat over de evolutie van de roomsigheid. Bij voorbeeld, een of andere onderzoeker, die vaststelt dat vooral gewezen katholieken op de PVV stemmen. Curieus, ik ben zo’n afvallige (heb me in de jaren zeventig van de vorige eeuw, tot ergernis van een gemeenteambtenaar nadrukkelijk laten uitschrijven), maar Wilders? Toch maar niet.schuilen

Dat heen en weer lopen naar de bieb, 2 x 2 kilometer voor de broodnodige beweging van een bejaarde, is – geloof het of niet - ‘n soort verslaving geworden.

Vanmiddag was het tussen de buien door. Blaasjesregen, felle zonneschijn, gevolgd door een wolkbreukje met af en toe een donderklap. Zie ook Buïige laatste kermisdag. Op de terugweg, was ik genoodzaakt te schuilen in een carport aan de Ketelbraken, naar mijn indruk vanuit de ooghoeken, enigszins besmuikt gadegeslagen door de bewoner/eigenaar. Ik heb daar toch wel twintig minuten gestaan, geen moment met het idee, dat ik – vergeleken met de inzittenden van passerende auto’s – niet meer van deze tijd was.

Ouderwets schuilen dus en als vanzelf doken de herinneringen op aan mijn moeder. Tegenover ons huis in Ginneken, stond een zevental reusachtige kastanjebomen. Op zo’n regenmoment als vanmiddag, stapten daar twee seminaristen af, priesterstudenten van het Groot Seminarie te Hoeven, die dus al in soutane waren en vanwege die rokken ook gebruik maakten van damesfietsen.

Mijn moeder, altijd tuk op gezelligheid, afwisseling en dus ook op onverwachte visite, aarzelde geen moment en nodigde de schuilende jongemannen uit op de thee.

Daar stond ik aan te denken, in de zin van ‘dat waren nog eens tijden’. Het begon al wat lichter te worden, toen de voordeur van het huis aan de Ketelbraken open ging en de bewoonster deed, wat mijn moeder jegens die seminaristen deed: mij uitnodigen binnen te komen. Hierdoor was mijn middag helemáál goed. Ik bedankte beleefd, ook voor het mogen schuilen onder de carport en liep aan.

Tijden en mensen veranderen, maar toch niet in alle opzichten.

Buïige laatste kermisdag

zaterdag 4 juli 2009

Waarom papieren krant ‘t niet redt

Zelden heb ik een langer verhaal in een krant gelezen over een onderwerp dat in tien regels valt te vertellen, als dat van de ombudsman van de Volkskrant, Thom Meens, in zijn rubriek van 4 juli.

Op vrijdagmorgen 26 juni om 00.45 uur was het zeker dat Michael Jackson de geest had gegeven. Dus: Stop de persen! In de edities van de krant die daarna werden gedraaid stonden foto en bericht. Maar o jee, de volgende dag kregen de lezers die verder van Amsterdam wonen in de gaten, dat ze in hun vrijdagkrant iets hadden gemist. Dit leidde tot een regen van boze brieven en emails.

Meens heeft de hele rubriek nodig om uit te leggen, waarom de papieren krant haar langste tijd heeft gehad, alleen al omdat ze het nieuws gewoon niet meer kan bijbenen.