Doe da es effe nie

Hoogst serieus, dus ‘zeker geen 1 aprilgrap’, zo omschrijft Adriaan Geuze, stedenbouwkundig supervisor van het industrieel-cultureel project Strijp S zijn idee op het befaamde Klokgebouw, ooit icoon van de firma Philips, ‘n kleurtje te geven.

Om een indruk te krijgen van de mogelijkheden, heeft de goede Adriaan ff wat zitten photoshoppen: toverstaf, klik, selecteer het oorspronkelijke wit, kies nieuwe achtergrondkleur, verwijder de oude et voilà.

Gevaarlijk gereedschap, die pc, dat vinden reguliere artsen ook, vooral als het over internet gaat; te makkelijk, zelfs voor de eerste de beste leek. Het resultaat van Adriaans huisvlijt is vandaag te zien in het ED. Op de voorpagina nog wel.

Onze supervisor vindt dat, nu het Klokgebouw een andere bestemming heeft – er zitten architecten, niet nader omschreven starters, muziekstudio’s en congresruimten in – je dat aan de buitenkant moet kunnen waarnemen. ‘Je moet kunnen zien of voelen wat er binnen gebeurt.’

De eigenaar van het gebouw heeft inmiddels een vergunning aangevraagd om het grijs te laten schilderen, maar zegt ‘geprikkeld’ te zijn door het idee van Geuze.

Geprikkeld, dat ben ik ook, maar dan in die zin dat ik zeg: Doe da es effe nie. Ik weet niet of dat Klokgebouw officieel de monumentale status heeft, maar het staat buiten kijf dat het een ‘monument van bedrijf en techniek’ is, zoals de Van Nellefabriek in Rotterdam en Bata in Best. Het doet denken aan de Bauhaus-architectuur, aan De Stijl en Rietveld – stromingen en genres uit de eerste helft van de vorige eeuw – de tijd waarin Philips in Eindhoven op verbluffende manier expandeerde.

Dus niks kekke kleurtjes. Niet meedoen met de gekte, waarvan we ook een ‘sterke’ uiting zien in Zaandam, waar een  felblauw geschilderd hotel is verrezen, bestaande uit een opeenstapeling van klassieke Zaanse geveltjes. Daarvan is terecht gezegd dat het in een pretpark thuishoort en niet aan de Zaan.