maandag 30 september 2019

De rottweiler heeft het gedaan, of zijn baas?

Uit een column van mij dd 6 juli 2016: ‘Dan was er nog een grote zwarte hond, waarvan de baas op dreigende toon zei dat als je daar ruzie mee kreeg, de dokter niet meer nodig zou zijn. Flinke jongen, die baas. Moet het met een hond doen bij gebrek aan een kalashnikov.’ Waarom dit citaat? Een door Wikipedia omschreven hondenras, de rottweiler, is de laatste weken onaangenaam in het nieuws.

Eerst maar eens de berichten hierover.
1. ED, 18  september: ‘In Helmond is afgelopen zondag een hondje doodgebeten door een rottweiler. De loslopende hond toonde eerder al agressief gedrag richting mensen en andere honden. De eigenaar lijkt vrijuit te gaan.'
2. Dezelfde krant, 28 september: ‘Een man uit Tilburg is woensdag aangevallen door een rottweiler. De 29-jarige Tilburger fietste rond 8.00 uur door Best, toen de hond hem eerst in zijn linkerknie beet en daarna in zijn bil. (…) De dierenpolitie onderzoekt de zaak.’ Je zou in het laatste geval ook kunnen zeggen, ‘de dader ligt op het kerkhof.’

Zelf niet behept (ja dat moet met een p) zijnde met enig kynologisch inzicht, was ik blij met dat artikel op Wikipedia.  ‘De rottweiler is van oudsher een waak- en beschermhond.’  En: ‘Een rottweiler wil altijd iets te doen hebben. Naast consequente bejegening zijn beweging en intellectuele uitdaging voor het dier van groot belang. Als het dier onvoldoende uitdaging krijgt zal hij die zelf zoeken, vaak in een vorm waarbij zich gedrags- en/of agressieproblemen ontwikkelen.’

De respectieve bazen dienen dus onverwijld te worden opgespoord/aamgesproken op het wangedrag van hun honden, want zij zijn de werkelijke schuldigen. Geen flauwe smoesjes.

dinsdag 17 september 2019

Barbarossa present

et sprookje was weer compleet, inclusief de man die tijdens het balkonscène het vertrek van de familie nog even wist te rekken met de uitroep: ‘majesteit, blijf nog even’. En de baard, waarover tot op de laatste minuut was gespeculeerd. Een barba rossa die gelukkig z’n pluizigheid van vlak na de vakantie was kwijt geraakt. Lijkt Willem Alexander tenminste op zijn negentiende eeuwse voorgangers.

Wat die kinbedekking betreft volgt de koning trouwens de trend van alle Nederlandse mannen, wier baardharen nog decent weinig grijs laten doorschemeren. Zoals zijn dochters met hun lange haren eruit zien als bijna alle meiden in dit land. O ja, die andere speculatie, namelijk de aanwezigheid van kroonprinses Amalia kwam niet uit.

Allemaal dingen die de de hoofdzaak vormden en zullen vormen, nu het lekken uit de miljoenennota traditie is, deze keer opgewarmd zonder Frits Wester die naar verluidt wegens zijn inname-beleid door RTL4 op het strafbankje was gezet. Gecorrigeerd, zoals ook Wiebes die al te royaal goede sier heeft trachten te maken door cruciale mededelingen in de krant over het toekomstig beleid. Die correctie door een aanvankelijk de schouders ophalende Rutte moet ongeveer zo zijn verlopen: ‘Eric, de collega’s zijn not amused door het feit dat je voor je beurt hebt gesproken.’

Nog iets opvallends? De lawaaihoed bevond zich deze keer niet naast de troon, maar was in uiteenlopende versies elders in de Ridderzaal te zien.

vrijdag 13 september 2019

Files, een journalistieke uitdaging

Wat zouden die files eigenlijk kosten? De laatste becijfering dateert van 2017, door het AD: 3,7 miljard per jaar; dat moet nu toch wel ver boven de 4 miljard zijn. Volgende vraag: wie betaalt dat uiteindelijk? Jij en ik denk ik. Bedrijfsschade keert onherroepelijk terug in de prijzen.

Terwijl ontelbaren nog denken dat de oplossing van dit probleem ligt in vergroting van de wegcapaciiteit (kortweg meer asfalt) mikken anderen op de zelfrijdende auto. Iets voor vroemm-liefhebbers om de neus voor op te halen. Ik heb het dan uitgerekend over het soort lieden dat door zijn rijgedrag kan worden aangewezen als veroorzakers van misschien wel 80 procent van de files.

Ik zet dagelijks De Ochtendspits van BNR Nieuwsradio (‘Goeiemorgen Bas’) op en hoor dan een man met een robotstem de ellende opsommen, waarbij inderdaad acht van de tien keer een botsing of een ongeluk als reden tot afsluiting van minstens een rijstrook wordt vermeld. Variant: kapotte vrachtauto. Volgt - god betere ‘t - een mededeling van de zogeheten Flitsmeister die de stakkers in het woon-werk-verkeer vertelt waar ze beter even gas kunnen terugnemen. Tegen de vorig jaar uitgevonden methode van de politie om telefoonandussen op heterdaad te betrappen is nog niets bedacht.

Soms, als het heel erg is geweest – een verkeersinfarct rond Eindhoven bij voorbeeld – vind je daarover de volgende dag nog wel eens een piepklein berichtje in de krant. Wat me telkens weer opvalt, je leest  zelden iets over de toedracht van al die ongelukken. De veroorzakers. De politie onderzoekt, ja, al was het alleen maar voor de aansprakelijkheidsverzekering.

Natuurlijk kun je als journalist niet overal achteraan en dient zich de volgende dag weer ander, wellicht belangrijker nieuws aan. Toch ligt hier een uitdaging. Namelijk om de oorzaak van een ‘miljardenprobleem’ nader te onderzoeken.. Waarom niet een, laten we zeggen wekelijks rubriekje, waarin achteraf een aantal significante gevallen onder de loep wordt genomen?

Het is maar een idee.

donderdag 12 september 2019

Roep om aanpassing euthanasiewet

Over de eventuele initiatiefwet van D66-er Pia Dijkstra wil ik het hier nu niet hebben. Die gaat over het zelfbeschikkingsrecht van mensen die levensmoe zijn; in feite dus om het wettig maken van zelfdoding. (Het woord zelfmoord gebruik ik nooit.)

Maar wel over de vrijspraak van arts Catharina door de Haagse rechtbank jegens het geval van euthanasie, toegepast op een ernstig demente vrouw, die ooit, volkomen bij zinnen, de wens daartoe had uitgesproken. Ik citeer een bericht hierover: ‘Verpleeghuisarts die 74-jarige wilsonbekwame vrouw met diepe dementie euthanasie verleende,  voldeed aan alle zorgvuldigheidseisen van de euthanasiewet en maakte zich niet schuldig aan moord. Ze wordt van alle rechtsvervolging ontslagen.’ Het OM wilde de dokter moord ten laste leggen, overigens zonder strafeis.

Wat een opluchting voor bijna de helft van de (huis)artsen, voor wie de complexiteit van het probleem ondragelijk blijkt. De gerechtelijke uitspraak neemt dan ook niet weg, dat een aanpassing (nadere nuancering) van de euthanasiewet nodig is.

Aan de vooravond van die uitspraak publiceerde het Eindhovens Dagblad een artikel over een analoog geval. Ik citeer even de inleiding: ‘Willy Oppers (80) uit Eindhoven is dement. Als ik in het verpleeghuis zit, wil ik euthanasie, schreef hij in zijn wilsverklaring. Maar dat is niet zo eenvoudig als het lijkt. Een verhaal over de zoektocht naar de wil van Willy.’
Een aangrijpend relaas, met medewerking van de  famiiie en de verpleegtehuisarts op decente manier gebracht. Als abonnee van het ED mag ik dat verhaal delen en dat doe ik bij deze.

Kortom, de wet plaatst de betrokkenen voor een verschrikkelijk dilemma. Ik moet er helaas aan toevoegen, dat het nog veel erger is. Een totaal ander praktijkgeval: Man ligt in het ziekenhuis ‘op sterven na dood’. Daarmee is bedoeld dat zijn lichaam helemaal op is en dat hij in coma verkeert. Alleen, zijn hart klopt nog, dankzij een pacemaker. De man leeft nog. Er is geen sprake van een wilsbeschikking. Mag de arts de pacemaker uitschakelen, waardoor de dood van de man definitief zal zijn?

Wetgever doe je werk.

maandag 2 september 2019

Palen uit eigen bodem en een Chinees paviljoen

Het gaat steeds beter met Eindhoven. Mogelijk komt er een rijksdesignmuseum in het Evoluon, als gebouw reeds onmiskenbaar icoon van de stad, al hengelt ook Amsterdam naar zo’n nog meer toeristen trekkend fenomeen. Landelijk kan het dat laatste overigens niet zijn in de betekenis van een unicum, want ook Den Bosch timmert met een designmuseum behoorlijk aan de weg. Als ze nu in Den Haag maar niet zeggen: Brabant is al voorzien.

Maar Eindhoven heeft meer potten op het vuur en trouwens, af en toe komt er, historisch gezien, van alles boven water…eh de grond. Zoals onlangs een stelletje al dan niet gepunte houten palen die volgens deskundigen een duidelijke aanwijzing zijn, dat er zich tussen het (verdwenen) kasteel en de oude Catharinakerk een brug over de eveneens allang gedempte vestinggracht heeft bevonden! Wie had dat gedacht? Het immer alerte Eindhovens Dagblad voorkomt onderschatting van deze vondst met de aansprekende kop ‘Brug naar middeleeuws Eindhoven’.

Is dat alles? Verre van dat. De immer (al is het maar op Twitter) op de voorgrond tredende burgemeester John Jorritsma wist vorige week de aanstaande bouw te melden van een chinees paviljoen op Strijp-S. Cadeau van ‘zusterstad’ Nanjing. Misschien wordt het zo nog eens wat met het toch wat desolaat ogende, voormalige fabriekscomplex van Philips, waar ED-columnist Jos Kessels regelmatig in een windvrije hoek achter het krantenkantoor staat ‘uit te blazen van niets in het bijzonder’.

O ja, Jorritsma ‘moet’ nog wel even naar China om het paviljoen symbolisch in ontvangst te nemen. Hopelijk voor hem en Eindhoven, gooit een uit de hand lopende ruzie tussen de inwoners van Hongkong en het gezag in Beijing over democratische rechten geen roet in het eten.