maandag 29 juli 2019

Detoxen van WiFi?

Columniste Nynke de Jong (AD/r Nieuwsmedia) denkt dat mensen op vakantie doen aan detoxen, ontgiften van het digitale mediagebruik. Het lijkt me zoiets als de wens die de vader is van de gedachte, want De Jong doet daar de komende weken zelf aan.

Maar  is het waar? Ik denk het niet, getuige de klaagzangen over WiFi op campings in binnen- en buitenland. Afstand nemen van het tablet- of telefoonschermpje moet je willen en ik denk dat de meesten daar niet aan toe zijn. Zelfs los van het veelvuldig fotootjes sturen naar vrienden en magen.

Ik heb daarvoor aanwijzingen. Vorige week kreeg ik op verschillende dagen van de digitale krantenkiosk Topics landelijke en regionale Nederlandse en Belgische dagbladen van De Persgroep - herhaaldelijk Oeps! ‘Onze servers hebben het even moeilijk.’ Dat gebeurt buiten vakantietijd bijna nooit. Het komt me voor dat de vakantievierders regelmatig even naar nieuws aan het thuisfront willen snuffelen.

En in vorige zomers liep het aantal bezoekers van mijn website altijd wat terug, terwijl daar nu (dank u!) niets van valt te merken.

Echte sportiviteit

Wat mij zo aantrekt in de Tour, jongste aflevering, is de sportiviteit, de afwezigheid van ego’s en machogedrag, de vriendschappen, de schalkse slimheid die letterlijk op het laatste moment bepalend kan zijn.

Ik ben helemaal geen sportkijker en als het over de grote wegwedstrijden gaat ook tamelijk slordig. Daarvoor heb ik Levensmaatje, die zich veel beter verdiept in de achtergronden. Bij WK- of EK-voetbal wil een beslissende eindfase nog wel eens mijn interesse wekken, maar daarmee houdt het wel zo ongeveer op.

En als het over de TdF gaat, speelt mijn francofiele misvorming natuurlijk een woordje mee. Het eerste wat me gisteravond opviel waren de ‘nieuwe groothoeken’ waarmee Parijs deze keer bijna letterlijk onder de loep werden genomen. Waarom trouwens zo laat op de dag? Het tegenlicht van de dalende zon was echt hinderlijk. Het zal wel met de eraan voorafgaande reis vanuit de Alpen te maken hebben.

Natuurlijk speelt geld ook een belangrijke rol in de Tour.  De bonte reclames zeggen al genoeg, maar – gek – ik feliciteer de onvermijdelijke sponsoren met de successen van hun rennersstal. Er zijn trouwens ook ploegen die helemaal niks verdienen, weet ik van L. Het doet bij het slotakkoord niets af aan hun snelheid.

Nederlandse coryfeeën verschijnen vanavond aan de startstreep in Boxmeer; een financieel extraatje.  Anderen gaan als vrienden nog even  lekker ‘n potje recreatief fietsen in de bergen.
Vraag je je, als eenvoudige snelfietser af, hoe ze het toch allemaal flikken en wil je ook harder, hoger en verder? De KNWU-trainingsapp Fondo schijnt je op weg te helpen.

dinsdag 16 juli 2019

Overvleugeld

Nog 'n paar weken en het feest barst echt los: 200 jaar gemeente Best. Dat 'gemeente' moet je er eigenlijk wel voor zetten, want Best bestaat natuurlijk al veel langer. Het heeft zijn eigen heilige, genaamd Odulphus, die rond 800 zou zijn geboren; ze wijzen de vermoedelijke plek aan in de buurt van de aan hem toegewijde kerk. En Jeroen Bosch (tweede helft vijftiende eeuw) vond in Best zijn echtgenote; de schilder hield daar nog een flink stuk grond in de buurtschap Aarle aan over.

De van wijk naar wijk reizende tentoonstelling, samengesteld door de geschiedkundige clubs, deed ook moedergemeente Oirschot aan. De goede buur die beter is dan een verre vriend, zoals de burgemeester van die plaats het zei bij de officiële start van de festiviteiten. Ja, de tijd dat bij de bebouwde-kom-borden van Best teksten werden geplaatst in de geest van 'u nadert nu een betere gemeente' is al even geleden.

De Oirschottenaren zullen met enige reserve hebben kennis genomen van de tekst in de expositie, die vermeldt dat Best in de negentiende eeuw Oirschot 'overvleugelde' door de aanleg van de keiweg Den Bosch – Eindhoven en verder, plus de totstandkoming van de spoorlijn met natuurlijk een eigen station.

Ik ga nu over op de anekdotische toer. Dat is de lol van de columnist hè? Men moet weten, dat herbergen en hotels van enige importantie zo rond 1900 hun gasten de service aanboden van een koetsje, dat hen van de trein haalde en ook weer terugbracht naar het station. Hotel De Zwaan aan de Oirschotse Markt – nu alleen restaurant - dat sinds kort zijn naam heeft uitgebreid met het eerbiedwaardige stichtingsjaar 1643, moet ook zo'n rijtuigje hebben gehad. Ik heb dit uit de eerste hand, namelijk van mijn vader (geboren in 1877). Die was voordrachtkunstenaar, standup comedian, zeggen ze tegenwoordig, en reisde het hele land door, natuurlijk met de trein. Het kon hem buitenuit ook overkomen, dat hij door zo'n boeren hoogkar – tegenwoordig in het landbouwmuseum – werd opgehaald. 'Zedde gij de kemiekeling? Stap maar op.'

Maar we hadden het over Oirschot. De volgende dag moest het natuurlijk retour Best. Vertrekt het rijtuigje en rijdt om te beginnen drie keer de Markt rond. Toen de passagier aan de koetsier vroeg, wat er aan de hand was, legde deze uit: 'Dit paard moet elke morgen even wennen; het is namelijk een voormalig circuspaard.'

Neem het rustig voor wat het is. Het is me 'voor waar' verteld.

donderdag 11 juli 2019

Status

De auto is allang geen statussymbool meer, wel een middel tot identificatie. Zie de patserbakken die voor de pliesie wel eens aanleiding zijn tot nadere inspectie. Maar misschien had ik in de verleden tijd moeten schrijven: was, want de scheidslijn tussen straatarm en schatrijk tekent zich de laatste tijd steeds scherper af door hen die zich, al dan niet via lease, een elektrische auto kunnen veroorloven en zij die toch maar (moeten) besluiten hun ouwe brik op te rijden – niet in de laatste plaats door allerlei onzekerheden rond klimaatakkoorden.

Een veel door de reclamemaffia toegepaste truc is het zinspelen op jouw ‘slimheid’, mits je dit of dat doet. ‘Verzekering voor hoger opgeleiden.’ Ik geloof dat de stommelingen die dat bedacht hebben, intussen hebben ingezien dat ze daarmee een omvangrijke groep potentiële klanten van zich afstoten.

Autoweek meldde dit voorjaar: ‘Nederlandse prijzen Tesla enorm gedaald’.  Goh. Es kijken. De nieuwe instapprijs voor een Tesla Model S bedraagt € 86.000. Voorheen lag die prijs € 3.100 hoger. De huidige vanafprijs van een Model X duikt onder een ton (€ 94.800), terwijl dat pakweg een week geleden € 116.800 was. Ook Tesla’s nieuwste telg, de Model 3, is iets in prijs gedaald. De vanafprijs van € 58.800 bedraagt nu € 55.600. De prijzen zijn exclusief de standaard € 1.020 afleverkosten.

Sorry, ik duik weg. Mijn vrijwel renteloos, maar wel zwaar belast vermogentje staat dat niet toe. Tweedehandsje? Reken dan ook maar op een halve ton.

Meest recente bericht: zo’n 10.000 Nederlandse leaserijders proberen hun elektrisch model nog voor het einde van het jaar geleverd te krijgen, omdat de bijtelling dan van 4 naar 8 procent gaat.

Nou ja, laat maar. Ik ken zo’n zelfbenoemde slimmerik die dagelijks zijn zoon met zijn Tesla naar de basisschool (nog geen kilometer veilige looproute) brengt. Doet-ie dat voor z’n zoon of om z’n status te benadrukken?

vrijdag 5 juli 2019

Witwasserij?

Het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) zorgt regelmatig voor een nieuwsbericht. Zoals nu, de mededeling dat het aantal gokhallen in Nederland in de loop van tien jaar met ongeveer 10 procent is gedaald. Behalve in Brabant.

In deze provincie gebeurde juist het omgekeerde: een toename van het aantal ‘gokpaleizen’ met maar liefst 6 procent.

Wat zit hier achter?

Een doordenkertje. Die gokmachines lijken mij een ideaal middel om langs criminele weg verkregen geld wit te wassen; baat het niet, het schaadt maar ‘n beetje, want de winsten uit met name drugsactiviteiten klotsen tegen de Brabantse plinten.

De Commissaris van de Koning in deze provincie heeft onlangs het deficit van politie en justitie gehekeld in de strijd tegen drugs gerelateerde misdaden. Zoals te verwachten viel, was dat behoorlijk tegen het zere been.

Laat ik het opsporend deel van de natie eens ‘n tip geven: ga eens wat vaker in zo’n gokhal kijken. En kom me nu niet weer aan met die privacy-wetgeving.