donderdag 29 oktober 2009

Silbertanne

Zolang de kwestie Boere door de media rondzingt, moest ik denken aan een slachtoffer apotheek-heidemavan zijn moordpartijen in 1943, in Breda.

Ik was 9 jaar en mijn oudste zus was assistente in <-- apotheek Heidema, net buiten de singel bij de Wilhelminabrug (die toen ongetwijfeld niet zo mocht heten). Ik geloof dat die apotheek er nog steeds is: een karakteristiek negentiende eeuws pand met een ronde hoektoren en een souterrain; de winkel enigszins op niveau, van buitenaf bereikbaar via een trapje.  Ervoor was een bushalte en als ik daar voorbij kwam, kon ik mijn witgejaste zus al pillen draaiend of poeders malend in een vijzel, aan het werk zien.

Haar baas heette Bicknese. Ik heb het verhaal natuurlijk van horen zeggen, weet niet eens of mijn zus er getuige van was. Maar op die dag in 1943 komen twee ss-ers de apotheek binnnen en vragen: ‘Bent u Bicknese?’  Op het bevestigend antwoord van de apotheker achter de toonbank schoot een hunner hem van dichtbij drie kogels door de borst.  De ander maakte ‘het karwei af’ zoals dat heet.

Het verhaal, zonder veel details en ook zonder de namen van de daders maakte op mij als kleine jongen natuurlijk een onuitwisbare indruk. Vooral ook, omdat de zonen van Bicknese wraak zworen.

Gaandeweg de berichtgeving over Boere, vroeg ik me af of Bicknese tot de slachtoffers behoorde van de wraakoefening Silbertanne. Maar, terwijl er vijftig onschuldige Nederlanders bij die geheime operatie van de Duitsers en de SS werden vermoord, ging het in de kranten en op de radio bijna  uitsluitend over Teun de Groot uit Voorschoten, wiens zoon in Aken tot de mede-aanklagers behoort. Tot nrc.next gisteren meldde dat Boere en consorten ook de moordenaars zijn van Bicknese. De tekst daarover komt vrijwel overeen met wat ik er destijds als kind over heb opgevangen. Inclusief de wraak-intentie. De twee zoons van Bicknese zijn ook als Nebenkläger aan de zaak toegevoegd, al zullen ze het proces niet bijwonen.

Voor mij is hiermee iets afgerond. Helaas geldt dat nog steeds niet voor de nabestaanden van Boere’s slachtoffers.

woensdag 28 oktober 2009

Telefoontje

Het zou gebeurd kunnen zijn, men zegt zelfs dat het is gebeurd. Maar helaas, het valt niet te checken. Het volgende verhaal aangaande het academisch ziekenuis Gasthuisberg Leuven vliegt als een razende over het internet.

Een telefoontje:
- Met Gasthuisberg, Leuven
- Ik zou graag met iemand spreken die me kan inlichten over de toestand van een patiënt die bij u verpleegd wordt.
- Hoe is de naam van de patiënt?
- Louis Peters.
- Een ogenblik alstublieft, ik verbind u door met de verpleging.

-  Met de wachtdienst, wat kan ik voor u doen?
-  Ik zou graag weten hoe het gesteld is met de gezondheidstoestand van  Louis Peters in kamer 302. 
- Een ogenblikje, ik verbind u door met de dokter van wacht.

- Met de dokter van wacht.
- Dag dokter, ik had graag geweten hoe het gaat met mijnheer Louis Peters, die al drie weken bij u verpleegd wordt in kamer 302.
-  Een ogenblikje, ik zal zijn dossier even raadplegen. Hier heb ik het. Hij heeft vandaag goed gegeten, zijn bloeddruk en zijn  hartslag zijn normaal, hij reageert goed op de voorgeschreven medicatie, en morgen  nemen we de hartmonitor weg.  Als alles zo nog 48 uur gunstig verder evolueert zal zijn  behandelende arts hem waarschijnlijk uit het ziekenhuis ontslaan voor het volgende weekend.
- Dat is fantastisch nieuws, ik ben ongelooflijk opgelucht.  Bedankt dokter, van harte bedankt.
-  Zo te horen bent u wel erg begaan met de patiënt. Dichte familie? 
-  Nee, nee dokter, ik ben Louis Peters zelf.  Ik bel u vanuit kamer 302.  Iedereen loopt hier mijn kamer in en uit maar niemand zegt verdomme iets.  Ik wou zelf ook eens weten hoe het met mij gesteld is!

Ik ga er van uit dat dit niet  gebeurd is. Was het wel zo, dan zijn bij dat ziekenhuis drie mensen in de fout gegaan op het punt van de privacyrechten van de patiënt: de telefonist, de wachtdienst en de dokter van wacht. En dat is dus hoogst onwaarschijnlijk.

maandag 26 oktober 2009

Koe in het verdomhoekje

Ter gelegenheid van de veertigste verjaardag van de Club van Rome, probeert het Planbureau voor de Leefomgeving (alweer een planbureau) ons het leven zuur te maken met de mededeling dat 'vleesconsumptie tot honger, verlies aan biodiversiteit en klimaatverandering leidt'. Jaja. Vanwege de koeienscheten zeker. Alsof die niet al miljoenen jaren aan het ruften zijn. Sommige van hun scheten, in Egypte met name, worden zelfs als heilig beschouwd.

charolais_brenazetNou zó simpel ligt het natuurlijk ook weer niet. Het PBL legt – volgens een voorpublicatie in de Volkskrant van zaterdag – uit dat vleesconsumptie een te groot beslag legt op de wereldwijde landbouwgronden. En dan komt er een verhaal, dat 80% van die weiden wordt gebruikt om slechts 15% van van de caloriëen in ons voedsel te produceren. Vooral runderen zijn wat dat betreft inefficiënt.

De koei heeft het weer gedaan. Zag ik net zondagmiddag tot mijn visuele vreugde dat veehouder K. te Oirschot zijn 90 zwartbonte memmen nog eens even lekker door zijn grazige weiden liet dartelen, voordat de winter toeslaat; ondertussen met zijn nieuwe poepschraper (die straks ook sneeuwschuiver kan zijn) de stal uitvegend.

Gun die koeien toch hun eeuwenoude multifunctionaliteit van vlees- en zuivelfabriek. Tekort aan grond? Laat me niet lachen. In Frankrijk moet je tegenwoordig honderden kilometers rijden, naar Auvergne of zo, om weer eens een rund in de wei te zien. En dat charolaisvlees, dat is verdomde lekker. Mag ik daar, van dat planbureau maar 10 gram per dag van eten?

Ga toch gauw aan de pompoensoep, jullie.

donderdag 22 oktober 2009

Daar eddet al


Daar eddet al riep ons dienstmeisje uit Bavel, toen mijn broer op eerste kerstdag een in de boom hangend vuurpijltje aan stak. Ze had het van begin af aan niet begrepen op die kerstboom met kaarsjes. (In wezen had deze boerendochter natuurlijk volkomen gelijk, maar wij burgers waren in die tijd niet wijzer.)

Daar eddet al. Dat dacht ik ook toen ik vanmorgen voor de vierde keer kennis nam van de column van de Aaf-met-zwangerschapsverlof-vervanger in nrc.next. Ik moet bekennen dat ik een gevoel van triomf (of leedvermaak) niet kon onderdrukken, immers ik had het afgelopen vrijdag op deze plaats voorspeld: ’Het idee dat de vaste plek van Aaf bovenaan pagina 2 van de next, de komende maanden in bezit zal worden genomen door 'verschillende auteurs', doet mij eerlijk gezegd huiveren. Teveel mensen met een toetsenbord en een beeldscherm worden in staat geacht – of achten zichzelf in staat – tot het schrijven van columns. In de praktijk valt dat vaak vies tegen.’

Ik besloot 'verschillende auteurs' een redelijke kans te geven, maar met de beste wil van de wereld kan ik absoluut niets maken van (anderen beginnen dan over chocola, maar daar houd ik niet zo van, wel van chocola maar niet van de metafoor) de volgende zinnen in een column van mevrouw Renske de Greef:
1. ‘ Mijn culinair hoogtepunt valt in één woord te omschrijven (dok-teroetkermozzarellapizza), ik denk dat pannacotta Italiaans is voor ovenwant en ik reken magnetronpoffertjes tot een van de betere uitvindingen van de eenentwintigste eeuw.’ 2. ‘En naast het feit dat hij beroemd en vrij charmant is, ben ik bovendien een fraudeur.’

Ik heb daar een speciaal woord voor: waterstofsuperoxyde.

vrijdag 16 oktober 2009

Columnist met zwangerschapsverlof

Aaf Brandt Corstius – zeg maar Aaf – columnist van nrc.next is vandaag met zwangerschapsverlof gegaan. Ze is thuis op de bank gaan liggen om lang en intensief na te denken over zoiets als babybehang, schrijft ze.

Onder sinds kort of al heel lang gevestigde columnisten als Jan Blokker, Bert Wagendorp en Sylvain Ephimenco zou een homerisch gelach kunnen opstijgen, ware het niet dat zij het er af en toe ook van nemen. Een columnist hoort  volgens mij niet met vakantie te gaan. Een bevriende journalist en stukjesschrijver zei eens tegen mij: Ik ga niet met vakantie, ik ben voor de binnenlandse meute 'afwezig', maar werk gewoon door. Aaf evenwel legt haar lezers gegronde, om niet te zeggen verontrustende, motieven voor om toch maar  van haar rechten gebruik te maken.

Zwangerschapsverlof is een verworvenheid van de tweede emancipatiegolf, die ik Aaf en al die anderen niet graag zou afnemen. (Ik zou het niet kunnen en niet durven.) Maar ik mag er toch wel 'n beetje bij glimlachen? Het idee dat de vaste plaats van Aaf bovenaan pagina 2 van de next, de komende maanden in bezit zal worden genomen door 'verschillende auteurs', doet mij eerlijk gezegd huiveren. Teveel mensen met een toetsenbord en een beeldscherm worden in staat geacht – of achten zichzelf in staat – tot het schrijven columns. In de praktijk valt dat vaak vies tegen.

Intussen bespeur ik bij mezelf – ik gaf het al min of meer aan - enige ongerustheid aangaande de fysieke en psychische toestand van Aaf. Ze deelt namelijk haar lezers mee: 'Ik verweek aan alle kanten. Ook in mijn hersenen. Zo kon ik gisteren tijdens het schrijven heel lang niet op het woord “vullen” komen.' Enzovoorts.

Is dit normaal? Kijk,  zwangerschap en de cultus die daar omheen is gegroeid kunnen tot de raarste situaties leiden, maar dit?

Ik moet opeens denken aan de gemeenteambtenaar die met zwangerschapsverlof ging en haar mailaccount zó instelde dat haar kliënteel daar telkens van op de hoogte werd gesteld als zij haar iets mailde. Ik heb haar voorlopig maar van de maillist gehaald, want ik kreeg het gevoel dat ik ook aan hersenverweking begon te lijden.

donderdag 15 oktober 2009

Verdere samenwerking Best-Oirschot onontkoombaar

De de Volkskrant heeft vandaag, met als aanleiding de gefrustreerde ambities van Tilburg (Miditheater, megashoppingcenter) een commentaar, waarin ze wijst op de noodzaak dat grote steden, met name in cultureel opzicht, niet met elkaar concurreren maar samenwerken. Nederland telde in 2008 158 theaters, met nog eens 40 in de planning, zo schrijft de Vk. Dat zijn er veel te veel, volgens Cees Langeveld, directeur Chassétheater in Breda en bijzonder hoogleraar in de economie van de podiumkunsten.

'Het is goed als lokale bestuurders ambitie tonen, maar niet ieder ambitieus plan verdient te worden uitgevoerd', aldus de krant.

Wat geldt voor (middel)grote steden, geldt volgens mij in niet mindere mate voor kleinere gemeenten. Dezer dagen bekeek ik een online-enquête van het verkiezingsstrijd gerede CDA in Best. Het te ambitieus gebleken centrumplan voor deze gemeente (er wordt een bevolkingsgroei tot hoogstens 34.000 verwacht in plaats van eerder 40.000), komt er niet expliciet in voor. Wel een onderdeel daarvan, namelijk vervanging van het niet eens zo oude gemeentehuis door een Huis van Bestuur en Cultuur, waarin bij voorbeeld de bibliotheek en een kunstenpodium zouden kunnen worden ondergebracht.

Doen of niet doen, is natuurlijk een interessante vraag, maar nog boeiender vind ik de suggestie van de Bestse
oppositiepartij, te kijken naar samenwerkingsmogelijkheden met aanpalende gemeenten, waarbij met name het
cultureel centrum annex theater De Enck (foto)  in Oirschot wordt genoemd.

Wie mijn onlinestukjes een beetje volgt, weet dat deze suggestie, evenals trouwens de visie van de Volkskrant in dit geval, mij uit het hart gegrepen is. De bebouwde kommen van Best en Oirschot liggen nauwelijks 4 kilometer meer van elkaar vandaan. De twee plaatsen kunnen dan wel een onderlinge animositeit hebben, die teruggaat tot de verzelfstandiging van Best in het begin van de negentiende eeuw (!) wie nu nog de vooral de laatste jaren sterk gegroeide sociaal-economische verwevenheid ontkent, steekt als de spreekwoordelijke struisvogel z'n kop in het zand. Verdergaande samenwerking van de twee gemeenten is dus onontkoombaar.

woensdag 14 oktober 2009

Huilend thuis op de bank

In het Eindhovense stadsdeel Gestel en omgeving zitten, op het moment van schrijven van dit stukje, twaalf gezinnen thuis huilend op de bank, omdat zoon- en broerlief al twee dagen door de politie wordt vastgehouden. Dit heb ik van de voorzitter van de voetbalvereniging Gestel, Herman Brugmans, die het tegenover het Eindhovens Dagblad heeft verklaard.

Sinds wijlen Rinus Michels (tevens van Happen naar Peijnenburg) meedeelde dat voetbal oorlog is – en dat is echt heel lang geleden – is die habitus van de sport der sporten geleidelijk aan afgedaald naar de laagste klassen van de amateurs. We kennen allemaal de verhalen van opgewonden standjes van ouders, die langs de lijn het zwetende zoontje toeschreeuwen dat-ie de ander verrot moet slaan.

Tja, theorie wordt zo vanzelf praktijk, Zo komt het ervan dat afgelopen zaterdag een 18-jarig voetballertje van de Bestse Wilhelmina Boys door het A1 team van Gestel het ziekenhuis in is geschopt. Ondanks de redelijke voorspelbaarheid van deze lynchpartij, kan ik me voorstellen dat de krant dit nieuws, gezien de voorpagina van maandag, nét even hoger aanslaat dan het primeurtje dat bierbrouwer Bavaria met een miljoenen kostend nieuw beeldmerk komt.

De Eindhovense politie schijnt even tijd nodig te hebben om uit te zoeken, wie wat heeft gedaan, vandaar de lange duur van de aanhouding van twaalf 16 tot 18-jarige Gestelaren. Ze zouden de Bestse speler zó te pakken hebben genomen, dat die ter observatie een nacht in het ziekenhuis heeft moeten doorbrengen.

Er zijn aanwijzingen, dat er bij de vv Gestel een belabberde mentaliteit heerst want er werden ook twee begeleiders aangehouden wegens bedreiging van een 50-jarige man uit Sint-Oedenrode, zodat ik des te minder begrip heb voor het gejank van de voorzitter, die zich tegenover de krant heeft uitgelaten in de geest van 'Er zal best iets gebeurd zijn, maar om dan die jongens in zes politieauto's af te voeren en twee nachten vast te houden...' enz. enz...

Ik zou zeggen, eigen schuld dikke bult en neem een voorbeeld aan je eigen jeugdvoorzitter, die tenminste het fatsoen kon opbrengen, Wilhelmina Boys excuses voor het gebeuren aan te bieden. Dat doe je niet, als er niet meer dan 'best wel iets' gebeurd is.

(Gesproken column Omroep Best, 14 oktober 2009. Elf  voetballers van Gestel zitten, tot woede van de ouders, nog steeds vast. Lees ook dit relativerend stuk van Marcel Van Bussel.)

maandag 12 oktober 2009

Hoogwaardig en minderwaardig openbaar vervoer

De wethouder van verkeer en vervoer en oppositiepartij D66, ook in Best still growing neem ik aan, wedijveren om het kampioenschap inzake de bevordering van het openbaar vervoer.

phileas Jaja, de verkiezingen naderen – dus zorg dat je erbij bent. Zo heeft de wethouder gezegd dat ook Best HOV moet krijgen. HOV staat voor Hoogwaardig Openbaar Vervoer. Dat is dus zoiets als de Phileasbus tussen Eindhoven en zijn Airport. Over vrije banen. Over die bus als vervoermiddel (op de foto links) zal ik het verder niet hebben. Gelukkig dat HOV dáár niet van afhankelijk is.

Eerlijk gezegd denk ik, als het over verkeer en vervoer in Best gaat, niet aan HOV als eerste prioriteit. ‘k Zal zeggen waarom niet. We hébben het al een frequente treinverbinding met Brabant Stad, om eens een wat verwaarloosd begrip te hanteren. Door de week stopt hier zelfs de intercity naar Schiphol. Verder zijn we de laatste jaren gezegend met twee buslijnen, waaronder een halfuurdienst op Eindhoven via Airport. Ze hebben daar, op het vliegveld bedoel ik, tegenwoordig zelfs een busstation, vlakbij de Aankomst- en Vertrekhallen, waar je niet alleen per automaat kaartjes kunt kopen maar ook bij mensen van vlees en bloed, die er bovendien klaar staan met informatie.

Andere prioriteiten? Is de informatie op het paneel aan de noordkant van het NS-station inmiddels opgewaardeerd? De laatste keer dat ik er naar keek, was het wat de ‘buitenrailse’ vervoersmogelijkheden betreft huilen met de pet op.

Ik lees in de krant dat spoorbeheerder ProRail de komende tien jaar 450 miljoen euro gaat investeren in het comfortabeler en toegankelijker maken van 250 treinstations. Is Best, hoewel dat een zo goed als nieuw station is,  daar ook bij? Hoeft hier niks te kosten. Immers, het Bestse station is zó ingericht dat de stoptreinen daar geacht worden stil te houden aan het eerste en het vierde spoor, dus aan de buitenkant. Dáár zijn voorzieningen voor veilig en comfortabel wachten, met zitbanken achter glazen wanden. Die voorzieningen ontbreken op het middenperron, langs spoor 2 en 3, eigenlijk bedoeld voor het laten langsrazen van doorgaande- en goederentreinen. Maar de lezer/luisteraar weet het natuurlijk al: ProRail laat de stoptreinen stilhouden langs dat voor de wachtende reiziger oncomfortabele middenperron. Als er dan zo’n doorgaande trein langs dendert, moet je je ergens aan vasthouden om niet weg te waaien. Dat is geen HOV, maar MOV, minderwaardig openbaar vervoer.

Het heeft allemaal te maken, met het dirigeren van de treinen over het spoor, waarvoor ProRail ook verantwoordelijk is, vernam ik ooit van NS Reizigers, of hoe die afdeling tegenwoordig ook mag heten.

Slechte regie dus, althans voor de reizigers, zeker als je in aanmerking neemt wat ons destijds bij de spoorbaanverdubbeling allemaal is beloofd. En wellicht een prioriteit voor de gemeente Best om daarover eens met ProRail in conclaaf te gaan.

zaterdag 10 oktober 2009

Schiep God? Bijbel biedt keuze

Is er voor de christenen nog een uitweg, nu ene Ellen van Wolde in Nijmegen haar professoraat aanvaardde met de alleszins schokkende mededeling dat de eerste zin van de bijbel niet klopt. 'In den beginne schiep God de hemel en de aarde.' Verkeerd vertaald, zeg Van Wolde. God 'schiep' niet maar 'scheidde'. Daar is ze dus na duizenden jaren achter gekomen.

Wie nog niet van z'n geloof is afgevallen, doet dat nu. Tenzij de bijbel nog ergens een uitweg biedt. Volgens mij doet het Boek der Boeken dat, namelijk in het Nieuwe Testament, het even beroemde als beruchte (om zijn cryptische formulering) evangelie van Joannes.

Hij begon zijn verhaal - volgens de tekst die in mijn jeugd nog aan het einde van elke mis werd gelezen - aldus: ‘In den beginne was het Woord, en het Woord was bij God, en het Woord was God. Dat was in den beginne bij God. Alles is door Hem ontstaan, en zonder Hem is niets ontstaan van wat ontstaan is. In Hem was het leven en het leven was het licht van de menschen.’ (Ontleend aan het Volksmisboek van de Benedictijnen van Affligem - 1939)

Dit zou dus de sleutelzin moeten zijn: 'Alles is door Hem ontstaan, en zonder Hem is niets ontstaan van wat ontstaan is.'

Geloven of niet? Gewoon een kwestie van kiezen. Genesis of Joannes. Eigenlijk is dat altijd zo geweest. Als je er de draak mee wilt steken, met dat professorale betoog, doe het dan op de manier van Bert Wagendorp in de Vokskrant. Die schrijft: God mag wel oppassen, straks is hij nog een vrouw in een kokerrokje.

Bij mij verandert er niks. Ik geloof allang niet meer en ik heb geen behoefte weer opnieuw te gaan geloven.

vrijdag 9 oktober 2009

Geen koning met macht, die af en toe beetje dom is

Is de vraag of het constitutioneel koningschap in Nederland niet moet worden omgezet in een ceremonieel geen schitterend onderwerp om tot inzet van de verkiezingen te maken?

Wie durft?

Balkenende (CDA) in elk geval niet. Die heeft naar hij zegt voor het leven gekozen voor de situatie zoals die nu is. Een situatie die meer en meer omstreden is, want volstrekt uit de tijd. Die bovendien onder druk staat door een adspirant koning, die alle kenmerken vertoont van een verwend kind en af en toe een beetje dom kan zijn.

Wie dan wel durft, staat nog te bezien, want zodra het debat 'n beetje serieus wordt - de hyperigheid (wat hetzelfde is als de hijgerigheid) van de media ontstijgt - begint in de volksvertegenwoordiging de draaikonterij. Alsof toch de vrees toeslaat voor het gemiste lintje op het daartoe geijkte moment. Vraag maar aan ex-D66-kamerlid Thom de Graaf, die ooit eens 'n béétje, heel voorzichtig heeft gedurfd.

Toch denk ik, dat de meerderheid van ons volk, die achter Oranje staat, het worst zal wezen of de Koning zijn (beperkte) politieke invloed behoudt, of in zijn functioneren wordt gereduceerd tot iemand met louter symbolische taken.
Hij kan immers gewoon staatshoofd blijven heten, namens de regering een troonrede blijven uitspreken en - wat waarschijnlijk als het belangrijkste wordt beschouwd - daartoe jaarlijks in de gouden koets voorrijden. En welke koningin dan ook kan desgewenst de trend in de hoedenmode blijven aangeven.

Het constitutionele koningschap is volkomen uit de tijd - Daar onvoorwaardelijk aan vasthouden dus hopeloos conservatief en onnodig opportunistisch. Ik heb van de MP daarvoor ook geen enkel argument gehoord dat werkelijk hout snijdt.

Wat zegt u? Wil WA anders niet? Maakt niks uit, als Máxima het maar goed vindt.


(Terug)naar hhBest.nl
Email: manieren@hhbest.nl

dinsdag 6 oktober 2009

Hoogstraat

Er zijn van die - op het eerste gezicht doodgewone - foto's, waar ik uren naar kan kijken. Nou ja, úren… Omdat ze een verhaal vertellen. Zo'n foto staat vandaag in Trouw, katern deVerdieping en toont de Hoogstraat in Wageningen. Er staat bij: 'Al telt de gemeente slechts 36.000 inwoners,ze geldt als een bestuurlijk wespennest'. Ik zie het verband niet direct, maar alla, het gaat me meer om het bééld.

Hoogstraat. De hoofdstraat van wat overduidelijk een provinciestadje is. Rechts een Kruidvat en, nog net zichtbaar, het logo van de Etos. Links de ingang van een passage - tegenwoordig niks bijzonders voor een provincieplaats, Best heeft er ook een. Verder valt er qua winkels niet zoveel te onderscheiden. Zouden de winkeliers er nog boven wonen? Zo oogt het wel.

Er is de wat truttige, van regen glimmende, rode-klinkerbestrating van een voetgangersgebied; er is ook een rijtje bomen. Het is redelijk druk. Op de voorgrond 'n stuk of vijf heel jonge meidjes. Rechts, op de rug gezien, wat wij hier in Brabant 'n ouw wefke noemen, met een linnen tas of zak aan haar linkerschouder. Haar komt een soortgenoot tegemoet. Verderop onder meer een vrouw met een aangelijnd hondje. Flink wat geparkeerde fietsen.

Het lekkerste heb ik voor het laatst bewaard: Links, nog voor de meisjes uit, tamelijk dominant, een mooie vrouw, met lang kastanjebruin haar, origineel gekleed, hoog op de gelaarsde benen, komt ons in marstempo tegemoet.

't Is dat ik me niet in een wespennest wil steken, maar anders zou ik geneigd zijn voor dit straatmeubel naar de Hoogstraat in Wageningen te reizen.

maandag 5 oktober 2009

Boer vraagt, wij draaien

Als de krant meldt: 'Provincie geeft gehoor aan verzet', dan veer ik al op. Maar als er ook nog eens een vette kop staat 'Groei stallen afremmen', ga ik zowat door het plafond.

Want, een provincie Noord-Brabant die naar haar burgers luistert, daar bestaat een fraaie volkse uitdrukking voor: er vliegt 'n ekster uit d'r gat (wat betekent: dat is een zeldzaamheid). En een provincie Noord-Brabant die de de boeren beperkingen oplegt, dat is nóg zeldzamer. Want soms denk ik wel eens, het provinciaal bestuur, dat is niet Provinciale Staten of zo, nee dat is LTO, dat is in de dagelijkse praktijk de agrarische sector.

Nadere omschrijving, zoals die vandaag te lezen valt in de Brabantse dagbladen (allemaal van Wegener): 'De provincie wil recht doen aan de weerstand tegen de megastallen en aan het belang van de volksgezondheid.' Toe maar.

De uitleg komt van provinciebestuurder (gedeputeerde) Paul Rüpp. Het komt er op neer dat men wat betreft de bouw van die megastallen voor tienduizenden varkens 'gefaseerd' te werk denkt te gaan. Dus: 'niet meteen de maximale 2,5 hectare aan bouwruimte, maar beginnen met 1,5 hectare,' zegt Rüpp.

Hoera. Maar van waar zo plotseling dit fier besluit? Ook daarover geeft de krant gelukkig uitsluitsel: 'Hiermee sluit de provincie aan op de realiteit dat veel veehouderijen vooralsnog genoeg hebben aan 1,5 hectare bouwruimte (...) De boeren die meteen 2,5 hectare willen, zijn sterk in de minderheid.'

De nieuwe keuze zou een reactie zijn op de protesten van het Burgerinitiatief Megastallen Nee, dat een 'moratorium' op de stallenbouw wil, totdat meer bekend is over de gezondheidsrisico's. Maar het lijkt er toch meer op dat meneer Rüpp c.s. een aartsopportunist is en, zoals een mooie oude uitdrukking het zegt, de huik naar de wind hangt, Simpelweg: Liever niet direct 2,5? Ok, dan maar 1,5 hectare 'om te beginnen'.

U (boer) vraagt, wij draaien.

zaterdag 3 oktober 2009

Bierologie

Op academisch niveau is gekrakeel uitgebroken, rond hoogleraren, die samen met Bierbrouwers in een Kennisinstituut zijn gestapt, dat het imago van bier moet gaan opvijzelen, zo lees ik vanmorgen in Trouw.

Het gaat om Frans Kok, hoogleraar Voeding en Gezondheid in Wageningen, die zelfs het voorzitterschap van het instituut op zich heeft genomen, Joop van der Pligt, professor in de sociale psychologie en de Deen Arne Astrup, een 'internationaal expert op het gebied van overgewicht', die trouwens in zijn land geregeld wordt verweten aan belangenverstrengeling te doen.

Collega's van de profs, onder wie voedingsdeskundige Martijn Katan van de VU, hebben zich uitgelaten in de geest van: 'Het is het goed recht van de brouwers, te proberen het imago van het bier te verbeteren, maar wetenschappers horen zich daar niet voor te lenen'.

Omstreden bierologie, derhalve. Het eerste statement staat al op papier: 'Je wordt niet dik van bier, wel van de snacks erbij.'

Persoonlijk vind ik trouwens de Ignobelprijs voor de vrede (woordspeling), die is toegekend aan Zwitserse pathologen interessanter. Die zouden namelijk hebben bewezen dat het gevaarlijker is om iemand op het hoofd te slaan met een leeg bierflesje dan met een vol flesje. Dat lees ik op dezelfde pagina in Trouw. De verklaring voor deze 'bierologie' ontkracht haar weer ten dele, want de theorie zou even goed kunnen gelden voor een al dan niet gevuld flesje cola. 'In beide gevallen kan de schedel breken, maar het volle flesje explodeert door het koolzuurgas vrij snel en daardoor komt de klap net iets minder hard aan.'

Enfin, liever proost dan whamm!

(Terug)naar hhBest.nl

vrijdag 2 oktober 2009

Frietje? Eerst helm af!

Het duurt niet lang meer, of je moet je identificeren als je in een cafetaria een frietje bestelt. Fijn land wonen we.  Bij Cafetaria De Smickel aan de Oirschotseweg in Best hangt op de deur een A4-tje met de volgende tekst:

smickel‘I.V.M. De overvallen de laatste tijd, houden wij de deur op slot na de spits (v.a. ong, 20 uur). Dit is voor uw en onze Veiligheid! Wij zijn er wel, dus Klop of Bel!  (In kader:) Graag mutsen, petten, Helmen, sjalen enz. Afdoen Wij vragen hiervoor uw begrip. Bvd. Cafetaria de Smickel.

Bij navraag binnen, deelt de verkoopster mee dat het cafetaria in februari 2009 is overvallen en dat toen de kas is gelicht.  ‘Maar de daders zijn wel gevat hoor!’

Waarom is ons ‘de voorwaardelijke toegang’ na 8 uur ‘s avonds niet eerder opgevallen. terwijl we daar dagelijks voorbij komen.

‘Overdag hebben we vaak de deur open staan.’

Voor de volledigheid: De gehelmde bromfietser, die in de deur wordt weerspiegeld, maakte geen aanstalten een frietje te gaan halen.

Digitale en analoge spam


Wie iemand ongevraagd per email een reclamebericht stuurt, hangt, als het aan de Nederlandse wetgever ligt. Vanaf 1 oktober geldt de nieuwe Telecommunicatiewet, die dit soort mails – zeg maar gewoon spam – verbiedt.

Je hoeft geen deskundige te zijn, om te snappen dat het effect van deze wetsbepaling nagenoeg nihil is. Veruit de meeste spam wordt immers vanuit de VS en Verwegistan verzonden. Persoonlijk zit ik als verzender van berichten tamelijk veilig in die zin dat ik een maillist heb van Bestenaren of in Best geïnteresseerden, die ooit te kennen hebben gegeven, aankondigingen van de website hhBest.nl op prijs te stellen. Elke mail van die strekking bevat aanwijzingen voor het geval men daar van af wil. Een afmelding komt gemiddeld een keer per jaar voor, meldt schrijver dezes met gepaste trots. Internationale spammers bieden ook de mogelijkheid tot ‘uitschrijven’, maar die is vals, want het is alleen maar een methode om vast te stellen dat het adres van de ontvanger klopt. Je komt er, zeg maar ongewild,  mee op die vermaledijde site.

sluikreclame Sinds ‘n paar maanden, bevatten de mails aan mijn geachte  cliëntèle de volgende toevoeging.  ‘Vraag me niet hoe, maar het kan: dat men je emailadres misbruikt als vervoermiddel voor spam. Ik ben daar met (mailadres) slachtoffer van. Inclusief Viagra. Er is volgens mijn hostpprovider niets aan te doen. Ik hoop dat u een goede spamfilter heeft als http://www.firetrust.com/download/mailwasher-pro dan kunt u op spam controleren voor de mail te downloaden. Maar zet mij aub niet op de zwarte lijst.’ (Voor alle duidelijkheid, ik fungeer hier niet als reclamemaker voor dat spamfilter, maar als belangeloze  tipgever.)

Naast digitale spam, heb je ook een analoge versie. Als ik tenminste het verstoppen van je brievenbus met reclamefolders zo mag betitelen. Daar is een redelijk effectief middel tegen: de ‘nee-nee-’of de ‘ja-nee-sticker’. Het ‘ja’ geldt dan de gratis huis-aan-huis-bladen. Bij mij is het dus ja-nee, want ik zou op plaatselijk krantengebied toch niet graag iets missen. Maar laat nu juist een uitgever van gratis weekbladen, de Kempenpers, er iets op hebben gevonden om je toch te bestoken met doodgewone reclamefolders. Gewoon in die krantjes vouwen. Als bijlage, zal men ter verdediging aanvoeren. Niet netjes.

donderdag 1 oktober 2009

Orgasme

orgasme

De de Volkskrant plaatst heden een foto van Marcel van den Bergh, voorstellende bestuursvoorzitter Dorine Burmanje van het Kadaster, oog en oog met een vrouw (in brons) die zo te zien een orgasme heeft. Het bijbehorende artikel gaat over het zogenaamde glazen plafond; het verband ontgaat me eerlijk gezegd. Maar misschien is de ‘perceptie van mijn perverse geest’ in het geding.