woensdag 22 februari 2012

Juffrouw

In Franse overheidsdocumenten is de aanduiding mademoiselle (mejuffrouw) voortaan taboe. Nieuw wapenfeitje voor het ‘lokale’ feminisme. Door de bank genomen wordt dat woord trouwens in Frankrijk noch Belgiè (mamzel) meer gebruikt.

Bij ons kom je het woord juffrouw ook niet meer tegen, hooguit het gemeenzame om niet te zeggen liefkozende juf in de basisschool.

(Me)juffrouw, voorheen als Mej. opgenomen in de adressering van een brief, was tot – ik doe ‘n gooi – in de jaren zeventig van de vorige eeuw de aanduiding voor een ongetrouwde vrouw. Met de voortgang van de feministische beweging werd het steeds meer als neerbuigend ervaren, dus is de algemene aanspreektitel mevrouw. In principe ook van het kassameisje van de super. Ik spreek haar in elk geval al jaren op die manier aan.

´Mevrouw´ was trouwens in een wat verder verleden zeker niet weggelegd voor alle gehuwde dames. In de klassenmaatschappij van weleer, moest je minstens tot de gezeten burgerij behoren om daar voor in aanmerking te komen. Een vrouw uit het zogenaamde arbeidersmilieu was een juffrouw en bleef dat tot aan haar levenseinde.

O ja, als wij als kinderen een verjaarskaart kregen, stond daar altijd ‘jongeheer’ of ‘jongejuffrouw’ op. Heden ten dage wordt met jongeheer iets heel anders bedoeld, maar dat valt buiten het bestek van dit stukje.

(Lees ook Hugo Camps’ verdediging van het woord mademoiselle in De Morgen.)

Een askruisje, is dat nieuws?

De Tilburgse editie van het Brabants Dagblad doet vandaag verslag met foto van het ‘uitdelen’ van het askruisje in Berkel-Enschot.

Is dat nieuws? Nee dat is geen nieuws. Dat is voorlichting voor mensen die wèl zo ‘n beetje weten wat carnaval is maar nauwelijks een notie hebben van Pasen, laat staan van de daaraan vooraf gaande, veertigdaagse askruisjevasten. Daarover worden door de r.-k Kerk dezer dagen weer flyers verspreid.


<- Foto Bisdom Den Bosch
In mijn tijd (hoor mij) was het kruisje op Aswoensdag de gewoonste zaak van de wereld – het was de kunst, hem zo lang mogelijk op je voorhoofd te houden en wie de grootste had – de roetvlek – was de bram. Ons werd geleerd, en dat lees je dan weer niet in de krant, dat het zich bestrooien met as, in de joodse wereld een uiting van rouw en boete was.

Nieuw? Ja, nou ja, half en half gemoderniseerd, deze door de priester uitgesproken formule: ‘Gedenk, mens dat je stof bent en tot stof zult wederkeren.' Voorheen: ‘Gedenk, o mensch, dat gij stof zijt’ enz.

Trekt het askruisje de jongeren? De foto van het bisdom suggereert het, die in het Brabants Dagblad niet (grijsharigen).

De jongeren houden het bij haringhappen, een vrij recente uitvinding van de kroegbazen die ook ná carnaval nog wel ‘n pilsje willen verkopen. Een kwestie van nadorst dus, of anders het opwekken ervan.

woensdag 15 februari 2012

Stoppen met voortrekken Apple

Een vmbo-school in Hoorn gaat de I-pad verplicht stellen voor haar brugklassers. Te betalen door de ouders; als die dat niet kunnen opbrengen, kunnen de leerlingen zo’n ding lenen voor gebruik op school.

Ik vind dat ‘openbare instanties’ als scholen en publiciteitsmedia niet langer moeten meewerken aan een monopolie-positie van de fa. Apple. Om meer dan een reden: De productiemethodes van dat bedrijf in ontwikkelingslanden, inclusief kinderarbeid. Het kunstmatig hoog houden van de prijzen. De vergaande bemoeienis met wat je met het door jou gekochte apparaat mag doen en wat niet.

De I-pad is een uitstekend product, maar niet de enige mini-computer die over de eigenschappen beschikt, nodig voor communicatie (via het internet) en educatie. Het aanbieden van apps exclusief voor de I-pad is een vorm van discriminatie van door anderen op een niet minder innovatieve manier gefabriceerde tablets, gebaseerd op een ander besturingssysteem (Android van Google).  Het is ook strijdig met de vrije-markt-economie.

Het doorgeven van teksten en illustraties, waarbij het in het onderwijs voornamelijk gaat (e-books), is helemaal niet afhankelijk van de I-pad. Het is zelfs de vraag, of niet kan worden volstaan met een veel goedkopere e-reader met netwerk-functionaliteit. Als ik ouder was, zou ik de (gedwongen) aanschaf van een I-pad voor mijn kind om principiële redenen afwijzen.

Update 07.03.2012:

In België zijn ze helemaal van streek door eenzelfde initiatief. Verkapte manier van schoolpromotie op kosten van de ouders. En de kinderen, die willen wel.

Zie Het Nieuwsblad

dinsdag 14 februari 2012

Schaf alles toch gewoon af

De etymoloog prof. Marcel Dicke, ook wel ‘de onvermoeibare ambassadeur van het insectenrijk’ genoemd (vrijdagavond vanaf 7 uur te horen in het programma @OBALive op Radio 5 - uuuh, Radio 5? Ja, doe toch maar) vindt dat onze ingewikkelde samenleving best zonder managers kan. Dat heeft hij bij de bestudering van het insectenrijk opgestoken. Er zit kennelijk meer in die minuscule koppies dan wij kunnen bevatten.

Bij de gemeente Best, waar al jaren sprake is van een ernstige vertrouwensbreuk tussen ambtenaren en management (inclusief werkgever B en W), zouden ze met deze tip hun voordeel kunnen doen. Ik ben zelfs geneigd, te zeggen: schaf alles toch gewoon af. Want via RTL 4 Nieuws vernam ik dat een spiksplinternieuwe Zuid-Hollandse fusiegemeente overweegt, het – nog makkelijker - zonder gemeentehuis te gaan doen.

Maar het is allemaal veel ingewikkelder dan zelfs prof. Dicke denkt. Want om maar bij Best  te blijven: er is een gemeentesecretaris op afgeknapt, die trouwens nu op zijn nieuwe standplaats in West-Brabant ook al weer aan de dijk is gezet. Er is een burgemeester, die van de ene dag op de andere politiechef in Zeeland werd. Sensationeel om haar opeens op tv in dat gegalloneerde uniform terug te zien. Dat was mevrouw Demmers, die nu in de Bestse raadszaal tweemaal op een geschilderd portret is afgebeeld. Ze liet zich gewoon Letty noemen, wat evenwel niet heeft geleid tot verandering van de cultuur in het gemeentehuis. De haar opgevolgde waarnemend burgemeester, Yvo Kortmann (‘Ik ben ouwerwets’) heeft daar onmiddellijk een eind aan gemaakt. ‘Kopje koffie, Yvo?’ – ‘Hoho.’

De heer Kortmann, die in het plaatselijk weekblad doorgaans opgewekte columns schrijft onder de titel Mijn Best(s)e Gevoel, kreeg als hoofdtaak, orde op zaken te stellen en daarvoor werd zijn tijdelijke ambtstermijn zelfs met ‘n jaar verlengd. Niet genoeg, zegt hij nu – eigenlijk zijn er zes jaar nodig. De raadsoppositie denkt daar even anders over en diende maandagavond zelfs een motie van wantrouwen tegen de burgemeester in. Echter de coalitie had volgens het Eindhovens Dagblad ‘de gelederen gesloten’, wat volgens die coalitie weer niet nodig is, want de plaatselijke regering is per definitie één van denken en doen.

Burgemeester Kortmann en het ED zijn nauwelijks meer on speaking terms, sinds de krant hem een autoritaire controlfreak heeft genoemd. En zo tobben we maar aan in Best, met slechts één door iedereen aanvaard adagium: herstel van vertrouwen. Alleen, de fractievoorzitter van de PvdA heeft dat niet langer willen afwachten. Die is vorige week vervroegd weggelopen, wat nogal theatraal overkwam, omdat-ie toch al van plan was dat per 1 maart te doen. Toch blijft het triest, omdat het een oud-wethouder is, die best een waardig afscheid had verdiend. Intussen speelt ook nog een gerechtelijke procedure rond de schorsing van de voorzitter van de OR, die in afwachting van de laatste raadsvergadering even was stilgelegd.

En nog is het wantrouwen niet voldoende geschetst, want er is in Best een rel rond een – kennelijk uit wanhoop geboren – lek naar de krant. Daarover klonk maandagavond andermaal in de raadszaal dat daarvan ‘de onderste steen boven moet komen’.

Had ik het over theater? Ja en het heeft veel weg van een tragi-comedie. Want de ambtenaren die maandagavond de Burgerzaal van het gemeentehuis vulden om het politieke geharrewar op een scherm te volgen, hadden het voordeel dat ze – in tegenstelling tot de publieke tribune – het besprokene luidop naar hartelust konden becommentariëren. Zoek je nog een lek? Dan had je daar moeten gaan zitten.

(Gesproken column voor Omroep Best, 15.02.12, 18:10 uur.)

zondag 5 februari 2012

Koeiengeloei: de elektronische stal laat het ook afweten bij deze kou

De stadse boerin en haar twee zonen kijken ons, vanuit de deur van de automatische melkstal een beetje zorgelijk aan. Witte gezichten die slaaptekort verraden.

elektronika_in_melkstalZe hebben hun deel te pakken van het winterleed die de moderne boer kan treffen. Want de moderne stal zit vol elektronica <-en die, noch de melkleidingen, moeten iets hebben van  15 graden onder nul. De koeien, meer dan zes uren ‘over tijd’, ook niet, ze loeien klagelijk om het hardst. Uiers op spanning. En zo was het gisteren ook al.

Zondagsdienst voor de automatiseerder want het ene onderdeel na het andere laat het afweten. Waar zijn de zekeringen? In dat doosje. Maar dat zijn kapotte. Wie doet nou zoiets?

Zondagsdienst ook voor de reguliere elektrieker. Ik heb onlangs ook nog een setje doppen gekocht. Waar zijn die? Weet ik veel. Drijven ze me daar in de stront! Er moet bekisting om de leidingen, want de winter gaat gewoon door. Zoon 1 begint planken naar beneden te gooien. Kijk uit!

Daar is de tankauto van Friesland/Campina! Die heeft altijd zondagsdienst. Maar nu even niet.

Het allerergste: al zou je het willen, de koeien zijn niet te informeren. Waarom doet dit aan Utrecht CS denken?

En de boer ploegde niet voort. Sterker nog hij kan niet melken. 

Is dat onderhand afgelopen met dat gelul over een Elfstedentocht? Wie lult er? Niet de tv. Die meldt No signal.

zaterdag 4 februari 2012

Turbo-Charlie

Charlie Aptroot, onze volksvertegenwoordiger, pardon de vertegenwoordiger van de VVD in de Kamer, niet vies van een leugentje, zoals dagblad De Pers al eens deugdelijk heeft bewezen, denkt dat-ie de reizigersvereniging ROVER voor eens en voor altijd de mond heeft gesnoerd, met de bewering dat het Openbaar Vervoer (OV) 'alleen maar beter wordt van bezuinigingen'.

Hoe zit dat volgens Charlie, op een symposium in Rotterdam? Laat ik Nu.nl even citeren: 'Aptroot denkt dat er fors kan worden bezuinigd door minder overhead te hebben. Hij hekelt de vele verschillende organisaties die een stukje van OV in de randstad organiseren. Liever zou hij zien dat er één orgaan komt dat dit doet en dat afdwingt dat er beter tussen bedrijven wordt samengewerkt. “Het maakt de reiziger niet uit wie de vervoerder is, maar wel of de bestemming goed kan worden bereikt.”

Dus, roept ijdeltuit Charlie parmantig: 'Bezuinigen moet gewoon. Punt.'

Maar hoe zat het ook weer? Hoe juichte ook de VVD (Charlie was toen politiek nog niet droog achter de oren) in het koor van de toen net afgetreden Margaret Thatcher en andere voorstanders van privatisering, toen Europa in 1991 die richtlijn uitvaardigde voor het OV. Er moest concurrentie komen, de eenheid van de NS en haar dochterbedrijven (busmaatschappijen) moest worden doorbroken. En blablabla. Welaan, we ervaren dagelijks de gevolgen en niet alleen als het sneeuwt.

Ferme jongens, stoere knapen die nu roepen: ‘Maak er één orgaan van’. En die centralisatie (wat is het verschil met nationalisatie?) nu weer tot de panacée van het OV verklaren, vanwege ‘al die overhead’.

ROVER had zich op dat Rotterdamse congres niet zo makkelijk in de pan moeten laten hakken. Zeker niet door Turbo-130 km-Charlie.

vrijdag 3 februari 2012

Worst

frieseworst_390x293Het zal mij eerlijk gezegd worst wezen of er bij een eventuele Elfstedentocht al dan niet publiek op bruggen en dijken zal staan met Unoxmutsen.

Er zijn mensen die zich daar vreselijk druk over maken, zoals Jort Kelder, die zijn ziel aan de Friesland Bank heeft verkocht. Zo’n man wordt dan natuurlijk meteen aan de tafel van DWDD gevraagd. Ik heb het gelukkig gemist (kijk zelden of nooit naar dat incestueuze wereldje) en ik verdenk Kelder ervan, in onderhandeling te zijn met de HEMA.

De Friezen, die de Hollânske hysterie rond een dreigende Tocht wel gewend zijn en daar ijskoud onder blijven , kunnen over die reclame alleen maar grinniken. De Vereniging De Friesche Elfsteden heeft de commercie van meet af aan buiten de deur kunnen houden en is niet van plan daar van af te wijken. Een presentator van Omrop Fryslân kondigde aan, de eerste de beste muts die Friesland probeert binnen te komen, neer te sabelen en als afschrikwekkend voorbeeld aan de kop van de Afsluitdijk ten toon te stellen. Ja, voor satire en zelfspot hoef je geen gelegenheidsprofessor aan de UvT te zijn.

Wat mij trouwens nog het meest frappeerde was, dat niet-Friese kranten de integrale Friese tekst van de omroepman (uiteraard met vertaling) weergaven. Dat is de zegen van de moderne digitale techniek. Wat bij de Leeuwarder Courant of bij de omroep goed wordt ingetikt, komt er overal foutloos in. Kwestie van copy and paste.

Wat ‘n gemak. Bij het ‘Friese’ krantje waar ik in de jaren vijftig werkte, dat in feite niet meer was dan een inlegvel van het Noordhollands Dagblad, hadden we ook een Friestalige rubriek, verzorgd door schoolmeester Simke de Haan. Zijn handgeschreven kopij werd door een drukker in Leeuwarden in lood gezet. Dat zetsel ging in een kistje met de krantenauto, die toch dagelijks heen en weer reed over de Afsluitdijk, naar Hoorn om daar in de pagina te worden geplaatst. Dat kistje kwam natuurlijk te gelegener tijd weer keurig bij die Friese drukker terug, waarna het zetsel voor hergebruik de loodpot inging.

Geef mij trouwens maar Friese turfgerookte worst.

donderdag 2 februari 2012

‘Slim kastje’ zit boven je neus

Rijkswaterstaat vindt het niet nodig ‘infrastructurele aanpassingen’ te doen aan de A58 bij Oirschot. Dit weggedeelte heeft de twijfelachtige eer op de derde plaats te staan van onveiligste plekken van het wegennet. Op dat punt gaan drie rijstroken over in twee.

Dat er zoveel ongelukken gebeuren heeft niet zozeer met snelheden te maken, als met ´onvoldoende ritsen´, zei meneer Frans Zuiderhoek van het Korps Landelijke Politie Diensten tegen het ED. Sssss. Onvoldoende ritsen houdt volgens mij in, de ander niet de kans geven in te voegen, wat betekent dat je niet bereid bent, het gaspedaal even los te laten.

Eerder deze week zag ik in datzelfde ED een foto van minister Schultz van Haegen, die een smart mobility-apparaat <-bediende, een ´slim kastje´ dat in een auto was ingebouwd. Dat kastje zou op den duur automobilisten individueel moeten gaan waarschuwen voor onveilige omstandigheden en hun bij voorbeeld moeten adviseren, hun snelheid aan te passen. Zoiets. Om de een of andere manier denkt men dat de automobilist daar wel naar zal luisteren. Dit in tegenstelling tot zijn niet reageren op soortgelijke boodschappen op displays boven de weg. ‘Prachtinnovaties’, noemt Schultz op voorhand het pakket slimheidsmaatregelen dat momenteel ten koste van 72 miljoen wordt getest.

Ik help het de minister hopen, dat haar verwachtingen zullen uitkomen, maar vooralsnog denk ik dat het ‘slimme kastje’, mits aanwezig, zich boven de neus van de weggebruiker bevindt.