dinsdag 20 augustus 2019

Nog maar kinderen

Als ik zo’n bericht lees in mijn Brabantse krant, over de 16-jarige jongen die zijn meisje, ook een kind nog want pas 15,  doodsteekt in de keuken van haar ouderlijk huis, dan word ik als menigeen door emoties besprongen. In mijn geval heeft dat vooral met herinneringen te maken en met gedachten over  de veranderingen van onze leefwereld sinds mijn jeugd.

Het meisje was leerlinge van het Onze Lieve Vrouwelyceum in Breda, meestal wat eufemistisch aangeduid als OLV, mijn school van weleer.

Een school destijds met afdelingen hbs a en b, mms (middelbare meisjesschool} en gymnasium. Er heerste een strenge discipline. Naast de rector was er een priester als moderator. Ik ben eens door een klasgenoot bij die man verklikt, omdat ik klungelig een ‘vies poppetje’ had getekend. Op carnavalsmaandag, als de optocht door de binnenstad trok, mochten we daar niet heen. Zongen we ‘alle scholen hebben vrij, behalve wij’, maar dat hielp niet. Daar zat de bisschop achter.

Het gymnasium uitgezonderd, hadden de jongens en meisjes gescheiden les en ook op de speelplaats had elke categorie z’n eigen terrein. (Het nam niet weg dat ik er zeer kortstondig mijn eerste scharrel had: Ria V., dat wil zeggen: naar huis brengen, vluchtig kusje en wegwezen.)

Zo anders, evenals Breda dat nu elk weekeinde feeststad is, vooral voor lui van boven de grote rivieren, inclusief vaak stevig uit de hand lopende knokpartijen.
Het meisje, om wie het lyceum nu rouwt (wat moet zo’n rector anders zeggen dan dat-ie geschokt is?) was met de jongen alleen thuis. De alleenstaande moeder was aan het werk.

Allemaal veranderingen. Wil ik terug naar vroeger? Welnee, ik denk alleen maar na.

donderdag 15 augustus 2019

Wansmakelijk gedoe rond dakloze

Weer eens wat anders dan publieke aandachttrekkerij rond vermeend hongerende dieren in de Oostvaardersplassen. Een Eindhovense vrouw die wegens vervuiling uit haar woning wordt gezet en die er voor kiest verder te leven op een bankje in de openlucht, haar urine en ontlasting – zoals destijds thuis – de vrije loop latend. Volstrekte machteloosheid bij de verantwoordelijke instanties, aangezien de vrouw zoals dat heet niet wilsonbekwaam wordt geacht.

Alle voorstellen tot haar opvang slaat ze in de wind, met als voornaamste motief dat ze haar hondjes niet bij zich mag houden. Tot gisteren, begrijp ik uit de berichtgeving van het Eindhovens Dagblad. Verslaggeving die nieuwe vragen oproept: ‘de dakloze vrouw heeft het bankje verlaten, waarheen is niet bekend’. Vermist? In een vervolgartikel staat echter dat zij in een taxi naar een ziekenhuis is gebracht. Punt.

Het allerergste: aan het vertrek van de vrouw en het van gemeentewege opruimen van haar spullen, inclusief een door derden over het bankje geplaatste tent uit de kringloopwinkel, gaat een chaotische, deels digitale bemoeienis van sommige elementen uit het publiek vooraf. Dag en nacht gaat het ‘ramptoerisme’ door en een verhuurfirma solliciteert naar de massale aandacht door een pleetje te plaatsen. Het is een komen en gaan van auto’s, wier eigenaren duidelijk alleen maar uit zijn op het scoren van filmpjes en foto’s ter plaatsing op sociale media. Wansmaak ten top.

Luidkeels geruzie. Een echtpaar dat elke nacht even de situatie komt inspecteren krijgt volgens de krant het verwijt ‘dat doen jullie alleen maar om jezelf een goed gevoel te geven’. Een nieuw dieptepunt in de zogenaamde burger journalistiek, waarbij het fotograferen van verkeersslachtoffers langs de autoweg qua gedroomde impact in het niet valt.

Ik ben trouwens benieuwd naar de eerstvolgende aflevering van de hoofdredactionele rubriek Beste Lezer in het ED. Want uit reacties op eerdere publicaties van de krant valt af te leiden, dat heel wat abonnees de voorkeur geven aan een wat meer ingehouden nieuwsbehandeling.

dinsdag 13 augustus 2019

Intelligentie en kennis

De  baas van Philips Nederland, die van het in Amsterdam gevestigde wereldconcern nog steeds in het Eindhovense mag zetelen, maakt zich – geïnterviewd door het ED – zorgen over het dreigende tekort aan specialisten op het gebied van kunstmatige intelligentie. Die robots kunnen van alles, behalve opleiden.
Maar hoe staat  het eigenlijk met de gewone intelligentie, niet te verwarren met kennis en kunde, al dacht een vader de lage inschaling van zijn dochter voor het voortgezet onderwijs opwaarts te kunnen corrigeren met een intelligentietest.
Nog één opmerking over intelligentie en dan ga ik over op kennis en kunde. Wij hadden ooit een interieurverzorgster, een schat van een vrouw die het consequent over intellent had, maar die het verder allerminst ontbrak aan kunde en vaardigheden. Ik bedoel maar.
Interieurverzorgster heette voorheen gewoon poetsvrouw, zoals de meester op de  lagere school zich onderscheidde van de leraar op het lyceum  met de aanduiding onderwijzer. Tussen haakjes: juf bleef gewoon juf en er zullen ongetwijfeld mensen zijn die dat wijten aan een stagnerende emancipatie van de vrouw.
What is in a name? Meer tekenend lijkt mij het onlangs opgedoken gegeven dat adspirant lesgevenden de toegang tot de PABO (voorheen Kweekschool) wordt geweigerd wegens tekort aan rekenkunde. Het komt me voor dat we in een vicieuze cirkel zijn beland en dat is ‘n jaar of veertig geleden begonnen met de situatie waarin basisschool-leerlingen hun ouders confronteerden met de wijsheid, dat het niet meer 1 + 2 = 3 was, maar 1 erbij 2 is 3.. Een gruwel die pa en ma demotiveerde tot verdere hulp aan hun kind, zeker na een gesprek met de leerkracht dat uitmondde in een totale spraakverwarring.
Zou ik bijna het taalonderwijs over het hoofd zien. Lezen en schrijven in het verdomhoekje, ten faveure van de kromme tekstjes op de displays van het elektronische godsgeschenk dat digitale vooruitgang heet. Een Tilburgse professor die het over ‘zich beseffen’ heeft. Universiteitsstudenten die vanwege overmatige belangstelling moeten loten om het lidmaatschap van de bierclub, maar die maar niet uit de worsteling raken met de uitgangen t, d en dt. Om de beschuldiging azijnpisser te ontlopen, bied ik op mijn website een kunstje aan om voor eens en voor altijd van dat probleem af te komen.

vrijdag 9 augustus 2019

Antivirusperikelen

Het verbaast mij wel eens, hoe weinig in de media bij alarmerende berichten over cybercriminaliteit en malware (gevaarlijke mails en bestanden) wordt gewezen op het belang van een goede virusscanner. Wat ‘n wonder dat het gros van de internetters het hooguit laat bij een gratis versie van zo’n programma, terwijl een betaalde beschermer voor pakweg 50 euro per jaar de kwalijke ontwikkelingen constant in de gaten houdt en jouw programma op meer dan een apparaat dagelijks automatisch bijwerkt.

Zorgeloos zwaaien en zwieren dus op het wereldwijde web? Nou, dat ook weer niet. De kwaliteit van websites van onder anderen de overheid en de banken laat ik hier nu maar even buiten beschouwing, volstaand met de simpele constatering: diep treurig, Maar op de manier waarmee sommige digitale beveiligers met hun klanten omgaan heb ik ook wel het een en ander aan te merken.

Al jaren gebruik ik een gerenommeerde scanner: Kaspersky. Ja, ik weet dat de Nederlandse overheid dat bedrijf de rug heeft toegekeerd, omdat het van Russische origine is. Een vorm van paranoia wil ik dit niet noemen; houd het er maar op, dat ik mijn schrik voor Poetin-spionage voorlopig op een laag pitje heb gezet, al heeft K. niet de moeite genomen, mij op de een of andere manier geruststellend te benaderen.

Dezer dagen was mijn licentie bij K. aan vernieuwing toe. Nou, dat heb ik geweten. Je zou zeggen: simpel toch? Een bankoverschrijving zoals in voorgaande jaren en het is gepiept? Niet dus. Opeens beperkten de betaalmogelijkheden zich tot de creditkaart. Heb ik niet meer, dus de zogenaamde klantenservice hierover benaderd. Het werd een communicatieve hel, online en telefonisch. Ik ga dat vermoeiende en tijdrovende proces niet uit te doeken doen. Laat ik volstaan met de mededeling dat alle reacties van K. op mijn klachten/verzoeken als een tang op een varken sloegen. Weg ermee.

Ben nu overgestapt op een proefversie van McAfee. Dat ging trouwens ook niet van een leien dakje, voornamelijk doordat bestanden van Kapersky op mijn harde schijf de boel frustreerden. Maar McAfee heeft een prima helpdesk. Met de medewerkers kun je in het Nederlands chatten etc. Bovendien bieden ze bescherming op tot 10 apparaten voor minder geld.

Ik hoop nu voor jou en mij het beste.