zondag 17 februari 2019

Kritisch maar niet té

Het CU-raadslid Aaldert van der Vlies in Best liet zich rond de laatste jaarwisseling in ‘n soort dankwoord aan het adres van de redactie van het weekblad Groeiend Best voor de hem regelmatig toegewezen ruimte ontvallen dat hij van de redactie ‘best kritisch mocht schrijven, maar niet té kritisch’.

Het hier gehanteerde criterium is te lachwekkend om het toch al sleetse, want te pas en te onpas gebruikte begrip ‘vrijheid van meningsuiting’ van stal te halen. Je zult maar aan een ‘einddesk’ zitten, zoekend naar de maatstaf voor al dan niet aanvaardbare mate van  kritiek.

Ik moest aan dit geval denken, toen ik las dat de plaatselijke toneelgroep De Narrekap een productie voorbereidt in het kader van het 200-jarig bestaan van de gemeente Best. Daarvoor krijgt ze de beschikking over een ruimte in de voormalige, inmiddels tot monument verklaarde schoenenfabriek van Bata. Het stuk zal ook gaan over de Bata, het van oorsprong Tsjechische bedrijf, dat van grote betekenis is geweest voor onder meer de economische ontwikkeling van Best. Voorwaarde is wel dat de voorstelling ‘positief zal zijn over de Bata.’

Leven we in 2019 of in 1967? Dat laatste jaartal is niet willekeurig gekozen, want toen kreeg Bata te maken met de eerste grote werkstaking in Nederland sinds de Tweede Wereldoorlog. Met een aandacht van de landelijke media die toen zijn weerga niet kende. Het stakingsrecht bestond al wel, maar was – ook qua jurisprudentie – krakkemikkig; de Sociaal Economische Raad (SER)treuzelde met een advies over een herziening van dat recht, een reden voor de Tweee Kamer om de toenmalige Minister van Justitie het vuur na aan de schenen te leggen. En Bata probeerde via de rechter het stakingsparool van de vakbonden van tafel te vegen.

Deze andere kant van de Bata-medaille zullen we dus in het jubileumstuk moeten missen, want ‘niet kritisch, laat staan té’.

woensdag 13 februari 2019

Pyrrusoverwinning?

Een Pyrrusoverwinning is een zege, die achteraf wel eens verloren zaak zou kunnen blijken. Jammer – voor de gemeente Nuenen – dat ik zo’n overwinning zie aankomen, nu het zo goed als zeker is dat Provinciale Staten van Noord-Brabant op 22 februari een fusie van deze randgemeente met Eindhoven zullen afwijzen. 

Het provinciale college (PS), dat die beslissing eind vorig jaar op de lange baan schoof, is langs democratische weg (via een petitie die door 1500 Nuenenaren is ondertekend) gedwongen het  krikkele punt toch weer op de agenda te zetten. En coalitiepartner SP heeft eindelijk kleur bekend in die zin dat zij samen met de oppositie VVD, CDA en D66 het nakijken zal geven. Eerder was er in Nuenen een referendum, waarbij 78% van de deelnemers voor nee tekende.

Waarom de klassieke Pyrrus van stal gehaald.? Omdat er in de regio Eindhoven op bestuursgebied iets moet gebeuren – weet men al meer dan een halve eeuw  -  en alle alternatieven, doorgaans gebaseerd op de idee samenwerken, ontoereikend zijn gebleken.

Natuurlijk kunnen de recente ontwikkelingen niet los gezien worden van de naderende verkiezing van PS.  SP-lijsttrekker Maarten Everling is daar tegenover het Eindhovens Dagblad duidelijk over, als hij zegt: ‘Er kan na 20 maart een coalitie komen die een fusie wel ziet zitten’ en – daar komt zijn toevoeging op neer – ‘wij zullen daar niet bijzijn’.

Zou het tot de kiezers in de regio Eindhoven doordringen dat het niet louter om Nuenen gaat? Los daarvan: er schijnt een nota over herindelingsvraagstukken aan te komen van de Minister van Binnenlandse Zaken. Ik herhaal maar weer eens: desnoods komt het van bovenaf.

maandag 11 februari 2019

CO2-verwarring

Mijn zoon, vijftig plus, reed zondag voor in een reusachtige, rode Amerikaanse pick up. Ik weet het merk niet eens, want dat interesseert me nauwelijks. Als het een jap is, geloof ik het ook.

'Zo, ben jij van de vroemm?'

Volgde het bekende heen-en-weer gepraat over CO2 en de klimaatverandering. Een discussie wil ik zoiets niet noemen. Vluchtig, in het voorbijgaan. Ik kwam te weten dat-ie een gastank heeft van 200 liter, momenteel te tappen à 59 cent. Met zo'n rijdende bom moet je niet in botsing komen.
Verder verklaarde die zoon zich klimaatscepticus. Dan zijn we gauw uitgepraat. Vorige week zag ik in een krant de zeventiende eeuwse filosoof Blaise Pascal citeren, die verklaarde het godsbestaan in het midden te laten, maar toch maar te bidden. Voor de zekerheid. Aardige vergelijking, vond ook mijn zoon.

Ik wil maar zeggen, dat het met dat CO2 en de opwarming van de aarde één en al verwarring is en dat speelt sommige ontkenners en met name politici, Trump voorop, in de kaart. Ik maak tegenwoordig op hhBest.nl limericks, omdat ik de illusie koester dat ik in die vijfregelige versjes best wel wat kwijt kan. Vorige week bij voorbeeld dit:

Als je het klimaat belangrijk vindt
En zo denkt nu toch ieder kind
Moet je natuurlijk demonstreren
Die ouwelui een lesje leren
Ga wel in vrije tijd door 't lint

Afdoende? Natuurlijk niet. Anderen hebben er terecht op gewezen dat het tienerprotest op het Malieveld, waarvan de geschatte massaliteit zweefde tussen de 10.000 en 15.000 jongeren, een vorm van imitatiegedrag was, gevoed door gebrekkige informatie. Ik geef het evenwel de leraar te doen, die kinderen wèl te voorzien van de waarheid over CO2, de klimaatverandering en de mate waarin de mens de veroorzaker is.

Maandag stond in de Volkskrant een groot artikel onder de kop Senioren tegen 'klimaatgekte'. Niet zomaar oude mannen zoals ik, maar gerenommeerde gepensioneerde wetenschappers. Zij vinden in elk geval 'dat we met draaien aan de CO2-knop het klimaat niet naar believen kunnen veranderen'.
Kijk, als ik meteorologen als Gerrit Hiemstra en Peter Kuipers Munnike onder meer op Twitter hun mini-analyses en waarschuwingen zie geven, dan ben ik uiteraard onder de indruk. Maar dan brengen die oude ingenieurs en technische hoogleraren me weer van mijn stuk.

Het blijft verwarrend en ik hoop dat we daar overheen komen, voordat de Randstad, Zeeland en Friesland onder lopen. Bidden helpt niet, voeg ik er maar voor alles zekerheid aan toe.