Digitale en analoge spam

Wie iemand ongevraagd per email een reclamebericht stuurt, hangt, als het aan de Nederlandse wetgever ligt. Vanaf 1 oktober geldt de nieuwe Telecommunicatiewet, die dit soort mails – zeg maar gewoon spam – verbiedt.

Je hoeft geen deskundige te zijn, om te snappen dat het effect van deze wetsbepaling nagenoeg nihil is. Veruit de meeste spam wordt immers vanuit de VS en Verwegistan verzonden. Persoonlijk zit ik als verzender van berichten tamelijk veilig in die zin dat ik een maillist heb van Bestenaren of in Best geïnteresseerden, die ooit te kennen hebben gegeven, aankondigingen van de website hhBest.nl op prijs te stellen. Elke mail van die strekking bevat aanwijzingen voor het geval men daar van af wil. Een afmelding komt gemiddeld een keer per jaar voor, meldt schrijver dezes met gepaste trots. Internationale spammers bieden ook de mogelijkheid tot ‘uitschrijven’, maar die is vals, want het is alleen maar een methode om vast te stellen dat het adres van de ontvanger klopt. Je komt er, zeg maar ongewild,  mee op die vermaledijde site.

Sinds ‘n paar maanden, bevatten de mails aan mijn geachte  cliëntèle de volgende toevoeging.  ‘Vraag me niet hoe, maar het kan: dat men je emailadres misbruikt als vervoermiddel voor spam. Ik ben daar met (mailadres) slachtoffer van. Inclusief Viagra. Er is volgens mijn hostpprovider niets aan te doen. Ik hoop dat u een goede spamfilter heeft als http://www.firetrust.com/download/mailwasher-pro dan kunt u op spam controleren voor de mail te downloaden. Maar zet mij aub niet op de zwarte lijst.’ (Voor alle duidelijkheid, ik fungeer hier niet als reclamemaker voor dat spamfilter, maar als belangeloze  tipgever.)

Naast digitale spam, heb je ook een analoge versie. Als ik tenminste het verstoppen van je brievenbus met reclamefolders zo mag betitelen. Daar is een redelijk effectief middel tegen: de ‘nee-nee-’of de ‘ja-nee-sticker’. Het ‘ja’ geldt dan de gratis huis-aan-huis-bladen. Bij mij is het dus ja-nee, want ik zou op plaatselijk krantengebied toch niet graag iets missen. Maar laat nu juist een uitgever van gratis weekbladen, de Kempenpers, er iets op hebben gevonden om je toch te bestoken met doodgewone reclamefolders. Gewoon in die krantjes vouwen. Als bijlage, zal men ter verdediging aanvoeren. Niet netjes.