zaterdag 30 augustus 2014

Wethouders zijn ook burgers

'De wethouders kunnen er niets aan doen dat ze teveel kregen, het kwam door een administratieve fout van de gemeente.'
Burgemeester Anton van Aert tegenover het Eindhovens Dagblad over teveel betaalde onkostenvergoeding, gedurende vier jaren aan drie van de vier wethouders van Best. De uitspraak staat aan het eind van het artikel; ik concludeer dat het venijn in de staart zit.

Iedereen overkomt het wel eens dat hij (m/v) als gevolg van een fout iets op zijn bankrekening ziet verschijnen dat hem niet toekomt. Je kunt dan twee dingen doen, tenzij de verantwoordelijke instantie de fout zelf corrigeert: doen of je neus bloedt en dat is regelrechte fraude of het ten onrechte betaalde terugboeken.

In Best gaat het om bedragen, variërend van 1500 tot 5200 euro, afhankelijk van de uren die de parttime werkende wethouders officieel aan de gemeente hebben besteed. Natuurlijk zit het gemeentebestuur (dat intussen gedeeltelijk van samenstelling is veranderd) met het geval in zijn maag, maar dat heeft hem geen aanleiding gegeven, tegen de betrokken wethouders te zeggen: terugbetalen. De burgemeester, formeel verantwoordelijk voor de administratieve fout, zegt dat bij al dan niet vermeende fraude 'altijd wordt gekeken naar de omstandigheden'. O ja? Nou dat moeten die omstandigheden wel heel bijzonder zijn, wil een fraude niet worden bestraft met op z'n minst terugbetaling.

De drie wethouders hebben intussen wel besloten de helft van de schade aan de gemeente te vergoeden. Op grond van 'omstandigheden'? Bij iedere burger die door de overheid wordt aangesproken op fraude gaan nu de nekharen overeind staan. Wethouders zijn even goed burgers en het wil er bij mij niet in dat zij zich vier jaar lang nooit eens hebben afgevraagd, hoe het toch kwam dat ze zo'n riante onkostenvergoeding kregen. En hoe zit het met de controle op de gemeentelijke boekhouding?

De gemeente Best pretendeert, het 'hoog in het vaandel (te hebben) dat haar bestuurders en ambtenaren integer handelen', zo valt te lezen op haar website. Het komt dus nu aan op de ultieme waarheid. Deze achter gesloten deuren geregelde waarheid is voor de burger onverteerbaar.

woensdag 27 augustus 2014

Een koning die God promoot? Liever niet

De protestanten vinden dat koning Willem Alexander te weinig over God praat. De voorzitter van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN), Karin van den Broeke, hoopt dat God nog eens in zijn openbare toespraken zal verschijnen, zei ze tegen NRC Handelsblad.
Naiëf? Ik aarzel altijd - als gewezen gelovige - hen die nog geen 'adieu God' (een belachelijke titel van een EO-programma) gezegd hebben, daarop aan te spreken, aanhanger die ik ben van de vrije meningsvorming en -uiting. Maar in dit geval constateer ik toch de afwezigheid van elke realiteitszin bij mevrouw Van den Broeke.

Wij kennen in dit land gelukkig sinds jaar en dag de scheiding van kerk en staat; zijn daarmee de tegenpool van degenen die met gebruikmaking van de meest afschuwelijke middelen hun regering op een godsdienst willen grondvesten. De Middeleeuwen niet voorbij, maar er middenin. Eenmaal via democratische wegen uitgemaakt hebbende dat onze regering en onze politiek niet gestuurd (dienen te) worden door enig vermeend opperwezen, hebben wij, op enkele kleine uitzonderingen na, de hiermee verbonden symboliek uit ons staatsbestel verwijderd. Koning Willem Alexander heeft eens gezegd dat hij 'niet kerkelijk maar wel gelovig' is. Natuurlijk is het hem toegestaan, daarvan getuigenis af te leggen, zoals het gelovigen niet verboden is bij een eedsaflegging de formule 'zo waarlijk helpe mij God almachtig' toe te passen. Maar daarmee dient het op te houden. Dat hebben wij andermaal onderstreept door 'de bede' uit de troonrede te schrappen en in gemeenteraden met een niet-christelijke meerderheid het ambtsgebed af te schaffen.

Een gevoelige snaar en opnieuw een teken van naïviteit: Van den Broeke wijst erop, dat de Oranje's 'altijd iets met het protestantisme hebben gehad'. Ja ja, zoals de wind waait, draait mijn jasje. Stamvader Willem van Oranje (overigens allang niet meer de stamvader van het zittende koningshuis) was in de onafhankelijkheidsoorlog van de zestiende eeuw een meester in godsdienstig opportunisme. Als hij rooms was gebleven, zou hij het als Vader des Vaderlands niet hebben gered. En anti-papisme kan de Oranjes tot en met Wilhelmina, koning Willem II wellicht uitgezonderd, moeilijk worden ontzegd. Haar vader, Willem III, weigerde destijds het Rijksmuseum van Cuypers te openen omdat het teveel op een roomse kathedraal leek.

Ik zou zeggen, beste brave koning, doe zo voort en leef prettig met uw katholieke gemalin.

Kissing KIS

Dan maar kissing KIS. KIS staat voor Kaspersky Internet Security, een redelijk gerenommeerde virus- en malwarescanner, waarvoor ik uiteindelijk heb gekozen, toen de licentie van AVG afliep. Over laatstgenoemde scanner is de afgelopen maanden in negatieve zin het een en ander te doen geweest, maar ik had er nu eenmaal voor betaald. Weken geleden al begonnen de opdringerige boodschappen te komen dat ik weer moest dokken. Mooi niet. Temeer daar ik van AVG’s Tuneup-plugin, waarvoor ik apart had moeten betalen, ook al geen hoge hoed op had. Ik had de indruk dat de computer er eerder trager dan sneller door werd, wat omgekeerd evenredig is aan de beloften van AVG. Nou, aju.

Nu ik toch icterig bezig ben, opa is zo’n beetje de vraagbaak van de familie als het over computers en internet gaat. Ervaringsdeskundigheid van pakweg 25 jaar. De meeste mensen zijn wat de digitale techniek betreft volgens het professionele jargon eindgebruiker. Dat wil zeggen, ze kopen een apparaat en nemen het in gebruik zoals het is. Inclusief allerlei door de fabrikant toegevoegde software, al dan niet in de vorm van zogenaamde probeerversies. Niet iedereen zit daar op te wachten en er zijn op het web dan ook gratis programmaatjes te vinden, waarmee je die ongewenste elementen in één klap kunt verwijderen.

Eén ding moet je zeker niet doen: dat is het wissen van de door de leverancier aangeboden zogenaamde recoverysoftware. Ooit was het zo dat je bij de aankoop van een pc een set cd’s meekreeg waarop de installatiebestanden van het besturingssysteem (Windows) stonden. Ging er naar verloop van tijd iets mis, dan kon je daarmee de computer terugbrengen naar zijn oorspronkelijke staat. Microsoft heeft daar, kennelijk wegens misbruik (illegale copieën) een eind aan gemaakt. Sindsdien stelt de fabrikant je in de gelegenheid, die herstelmedia zelf op dvd aan te maken. ‘n Half uurtje en het is gepiept. De dvd’s goed opbergen voor je weet maar nooit. ‘n Beetje computeraar laat het daar overigens niet bij. Is de pc eenmaal naar je zin ingericht (zoiets heet tweaken) en zijn alle updates uitgevoerd (in het begin komt Windows er al direct met meer dan vijftig aanzetten) dan doe je er goed aan, een programma te installeren dat een ‘spiegel’ van je harde schijf maakt. Die backup kan je zo tussendoor van plotseling optredende ellende verlossen. En Windows’ systeemherstel dan? Nuttige voorziening, maar niet altijd 100% effectief.

Nu ben ik waar ik wezen wil. Onlangs tweakte ik dus de laptop van een dochter, die dat ding voor haar werk nodig heeft. Toen ik de herstel-dvd’s wilde laten maken, zei dat programma bij herhaling: ‘Er is een fout opgetreden.’ Op vrijdagmiddag om 4 uur belde ik de helpdesk van Hewlett Packard, en je voelt het al aankomen. Daar waren ze al voor het weekeinde aan het freeweehlen. Uiteindelijk deelde de telefoniste mij mee dat ik binnen 16 werkdaguren zou worden teruggebeld. Nu wist ik dat er op zaterdag ook iemand op de helpdesk van HP zit, dus toch maar geprobeerd. En, inderdaad, ik kreeg het advies de operatie in de zogenaamde Veilige Modus uit te voeren. Nou, ik kan vertellen, dat zulks bij Windows 8 heel wat voeten in de aarde heeft. En als het nu ook maar eens lukte. Niet dus. Gelukkig kon ik de computer toch in het weekeinde aan mijn dochter overdragen, nadat ik had uitgevonden dat het maken van een herstelmedium op een 16 gigs USB-stick wèl lukte.

Men zal willen weten wat HP hierop te zeggen had. Nou, niks. Pas woensdag kreeg ik een mail in de geest van ‘Wat vervelend dat….’ enzovoorts. Van telefoongesprekken maken ze bij HP een opname voor ‘evaluatie- en trainingsdoeleinden’. Ik heb ze teruggemaild, dat ik ze voorlopig niet meer nodig heb en dat ze mijn klachten gerust voor trainingsdoeleinden mogen gebruiken.

zaterdag 16 augustus 2014

De integriteit van de burgemeester

Burgemeester Jacq Mikkers van Veldhoven zit naar eigen zeggen behoorlijk in zijn maag met gerezen twijfels over zijn integriteit. Een en ander blijkt uit een verhaal in het Eindhovens Dagblad van heden. Een inwoner van zijn gemeente, huiseigenaar, voert een verbeten strijd tegen vergevorderde plannen van een ondernemer om op een terrein naast zijn stulp een bedrijfspand te bouwen waarbij de gemeente ook nodige wegenstructuur moet realiseren. Burgemeester Mikkers heeft tot op zekere hoogte aan deze plannen meegewerkt, namelijk tot aan de benodigde wijziging van het bestemmingsplan. Daarna heeft hij zich wijselijk onthouden van standpuntbepalingen in het college van B en W over de uitvoering van het plan. Waarom wijselijk? De heer Mikkers is dik bevriend met de ondernemer die ter plekke wil bouwen. Die ondernemer zit tussen haakjes ook in de problemen, doordat hij zijn bedrijfspand elders heeft moeten verlaten, ten behoeve van een uitbreiding van ASML; hij heeft, slepende de kwestie, maar ergens anders gehuurd.

Jacq Mikkers voelt zich terecht in de penarie. Hij heeft de schijn tegen zich. Deze burgemeester is een enthousiaste extraverte bestuurder. Op Twitter heb ik hem bij voorbeeld nimmer op 'smoesjes' kunnen betrappen en ook tegenover de krant lijkt hij zich open en eerlijk op te stellen. Zo geeft hij toe dat hij zich wellicht beter al tijdens de bestemmingsplanprocedure op de achtergrond had kunnen houden. Overigens zou ook dan, zowel in het dagelijks bestuur van Veldhoven als in de raad unaniem vóór het project zijn gestemd, zo begrijp ik uit het ED. Dat lijkt me een belangrijk gegeven bij de juridische afwikkeling van deze zaak.

Is dit een onvoorwaardelijke verdediging van 's burgervaders handelwijze? Nee. Met de kritiek op de vriendschap van Mikkers met een belanghebbende ingezetene, heeft de bezwaar makende bewoner wel degelijk een punt. Of dat uiteindelijk de doorslag zal geven, is vers twee. Maar het privéleven van de burgemeester is in dit land altijd onderwerp geweest van wat ik gemakshalve maar 'ongeschreven recht' zal noemen. Het komt erop neer dat hij (m/v) plus zijn gezin zich voortdurend dient te realiseren dat hij zich in een glazen huis bevindt en gedwongen is, binnen zijn gemeente een tamelijk geïsoleerd bestaan te leiden. Dat is veel meer dan 'boven de partijen staan'.

Schotse zuinigheid

In de verhalen over het naderende referendum bij de Schotten over het al dan niet onafhankelijk worden van de Britse unie, komt weer regelmatig de eeuwenoude opvatting ter sprake dat dit volkje zich karakterologisch zou onderscheiden met zijn zuinigheid.

Over deze eigenschap van de Schotten circuleert in mijn familie al meer dan een eeuw een anekdote, in het leven geroepen door mijn vader (1877-1966). Het is allemaal hartstikke apocrief maar ik vertel het toch maar.

Mijn vader beweerde dat zijn moeder, in Maastricht geboren aan de Ezelmarkt (zie onze grote oren) Schotse voorouders had en noemde daarbij zelfs een naam: McPherson.

Als jongeman kwam hij eens in een Utrechtse oogkliniek te liggen, naast een Schotse medepatiënt. Toen hij deze man vroeg, of aan de verhalen over Schotse zuinigheid enige geldigheid kon worden toegedacht, werd de man pissig. Hij zei: ‘Dat is helemaal niet waar en het wordt tijd dat men eens wat spaarzamer (more thrifty) wordt met dit soort verdachtmakingen.’

woensdag 13 augustus 2014

Help, fietsers!

Burgemeester en Wethouders van Best komen in het najaar met een plan voor ‘lokale aanpak veilig fietsen’. Het college heeft zich voorgenomen, de gemeenteraad dan voor te stellen 50.000 euro opzij te zetten, om in 2015 met de uitvoering van dat plan te kunnen beginnen.

De inwoners van Best is intussen gevraagd, via de website van de gemeente suggesties aan te dragen voor het verbeteren van de fietsveiligheid. Benieuwd wat dat oplevert.

Het plan (nog) niet kennende, heb ik de neiging, vraagtekens te plaatsen bij deze categorale benadering à raison van 50 mille van het verkeersvraagstuk. Precies een jaar geleden schreef ik een stukje Fietsen is nu ook oorlog, waarin het gedrag – of liever het wangedrag - van wielrenners op de openbare weg aan de orde werd gesteld; met andere woorden de ene fietser is de andere niet.

In de daarop volgende  (winter)maanden kwam het ‘fietsgedrag’ van leerlingen van het voortgezet onderwijs in Best en Oirschot aan de orde. Het met drieën of vieren, slingerend naast elkaar fietsen op wegen die ook door voetgangers worden gebruikt, het in de spits in het pikkedonker onverlicht passeren van rotondes (gebeurt er iets dan is de automobilist aansprakelijk) , het telefonerend en chattend fietsen met als concreet gevolg dat onlangs een omaatje op de voor fietsers en voetgangers beschikbare busbaan in Heivelden in de rug werd gereden. Nog meer voorbeelden, waaruit tevens blijkt dat vooral anderen tegen fietsers beschermd moeten worden?

Dat fietsers recht hebben op bescherming, wil ik niet ontkennen. Ik zie ook wel dat automobilisten regelmatig langs de Oirschotseweg half op de stoep parkeren, aldus de toch al smalle fietsstrook blokkerend. Vandaar dat ik het voorlopig laat bij deze drie tips voor de uitvoerende macht:

1. Handhaven

2. Handhaven

3. Handhaven

En nu geen vergoelijkende reacties van schoolleiders of ouders aub, want die dragen de eerste verantwoordelijkheid.

(Gesproken column Omroep Best, 13.08.14, 18:10 uur.)

zaterdag 9 augustus 2014

Stomste STER-reclame

Ster-reclame is bijna altijd stom, maar die van een datingsite op de radio doet wat dat betreft de deur dicht. Nee, ik kan geen link geven, want er zijn er meer dan een. Er is er zelfs ‘n site, die pretendeert gratis te zijn, wat ik niet geloof, want there’s not such thing as a free lunch, zeggen ze aan de overkant van het water.

Wat is er dan zo stom aan? In de eerste plaats is het natuurlijk jereinste discriminatie, maar dat aspect laat ik verder maar buiten beschouwing. Die site kán slechts stommelingen en ijdeltuiten aantrekken, waarbij de opleiding zoals we weten geen enkele rol speelt. Ze gaat namelijk uit van de wens van sommigen, een eventueel contact alleen te willen betrekken uit de kring van ons soort mensen. Ah zo, en mocht dat zo zijn, daarvoor heb je dan de hulp nodig van anderen die natuurlijk niet aan zoiets beginnen zonder enig perspectief op geldelijk gewin? Lamenielache.

Er zijn, met behulp van de sociale media, gelegenheden te over om contacten te leggen en er is weinig verstand voor nodig om uit aspirant partners degenen  te selecteren, die ‘wellicht een fysieke ontmoeting waard zijn’. De garantie, iemand te treffen die onvoorwaardelijk bij je in de smaak valt, krijg je nergens. Ook niet  bij ‘dating hoger opgeleiden’.

dinsdag 5 augustus 2014

Tobben met DAB

Wat DAB is, was mij vagelijk bekend. Je hoort er wel iets over in de STER-reclame: Digital Audio Broadcasting, oftewel internetradio. Zeg dat dan. Ik heb thuis zo’n apparaat van het merk AKAI, waarop de aanduiding DAB overigens ontbreekt.  Onmogelijk ding om te zien, maar het werkt op  ons thuisnetwerk. Af en toe eens ‘n ‘interne fout’ maar die lost-ie dan in enkele minuten zelf op.

Waarom zou je zo’n radio aanschaffen, er  is toch FM? Nou de ontvangst van dat zendsysteem is in de regio Eindhoven nooit optimaal geweest (schandelijk, zeker toen het nog de elektronicastad  bij uitstek was). En wonen in een appartementsgebouw met een betonnen skelet maakt het er niet beter op. Zodoende.

Maar die AKAI werkt uitsluitend op netstroom, is niet draagbaar. Dus viel mijn belangstellend oog bij de MAKRO op een handzaam type DAB/FM-radio, een kleine portable van het merk Philips. De doos bevatte aan de buitenkant bar weinig voor Jan Publiek relevante informatie. Made in China. De distributie geschiedt door Woox Innovations, gevestigd aan de Kastanjelaan in Eindhoven, jazeker. Je wordt evenwel uitgenodigd het product te registreren bij Philips.com.

De informatiebalie van de winkel heeft duidelijk een vakantiebezetting. Als ik de knul om meer gegevens vraag, googlet hij op DAB. Dit schiet niet op. Aangezien MAKRO nooit moeilijk doet bij terugbrengen, besluit ik, het maar eens te proberen. De prijs is redelijk.

De gebruiksaanwijzing is gesteld in alle denkbare talen, behalve Nederlands. Gelukkig voor mij geen probleem en ik krijg de radio aan de praat, zonder dat – zoals bij de AKAI – de inlogcode van het netwerk hoeft te worden ingevoerd. Kan makkelijk zijn op vakantie. FM doet het, zoals verwacht, alleen goed buiten. DAB vindt wel een x aantal stations, maar die beginnen vroeg of laat allemaal te stotteren. In zulke gevallen heb ik geen zin in troubleshooting, laat staan helpdesks.

Weg ermee.

maandag 4 augustus 2014

Blendle, het schiet nog niet echt op

Blendle schijnt na ‘n maand of drie te vinden, dat ze het Betastadium te boven is. Nou, het lijkt me niet.

Blendle, wat is dat nou weer? Ik heb m’n oor hier en daar te luisteren gelegd, maar als het een begrip is, dan toch niet bij de gemiddelde nieuwsconsument, nader te omschrijven als de massa die het nieuws eerder over zich heen laat komen, dan er werkelijk op uit te zijn. ??? dus.

Er was blijkbaar geen aansprekender titel te bedenken voor wat in feite een digitale krantenkiosk is.

Laat ik voorop stellen dat ik als journalist Blendle niet meer zou willen missen. Het is een medium om de dag mee te beginnen. Je kunt er tamelijk snel zowat alle dag- en weekbladen, plus een aantal andere periodieken mee doorbladeren, kosteloos kennis nemen van de leads, om dan te besluiten al dan niet voor  een of meer dubbeltjes door te lezen. Je kunt de gekochte artikelen opslaan als *.pdf en eventueel doorsturen naar vrienden. Je kunt ook in het openbaar aangeven dat je een bepaald stuk interessant vindt en waarom. Je kunt van een gekocht artikel ook je geld terugkrijgen, mits je aangeeft waarom je dat wilt. Dat kan bij voorbeeld zijn: ‘het artikel voldeed niet aan mijn verwachtingen.’ Blendle noemt dat zelf sympathiek en dat is het natuurlijk ook. Het spreekt vanzelf dat men van jouw sportiviteit uitgaat.

Nu enkele opmerkingen, waarmee ik wil aantonen dat er aan Blendle nog wel het een en ander valt te verbeteren.

- Ik mis nog steeds de weekend-bijlagen van een aantal dagbladen, zoals die van de Leeuwarder Courant en Wegener.

- Sommige producties (bij voorbeeld van BN-DeStem) zijn ‘in stukken geknipt’, zodat je een vervolg apart moet oproepen en…betalen.

- Losse foto’s, politieke prenten e.d. zijn meestal niet op te klikken. Dat geldt ook voor sommige rubrieken en  (overlijdens)advertenties.

Het buitenland is nog maar mager vertegenwoordigd: The Economist en het Vlaamse financiële dagblad De Tijd.

- Groot bezwaar: al maanden belooft Blendle dat je kranten, waarop je geabonneerd bent, gratis via haar kunt lezen. Het uitblijven van deze voorziening is vooral vervelend als je een artikel wil aanbevelen.

- Storingen, zoals het niet tijdig verschijnen van een krant op Blendle, worden niet verklaard.

- Zogenaamde Volgsuggsties, waarop ik helemaal niet zit te wachten. Heb al meer dan genoeg van aandachttrekkers als Arie Boomsma, Margriet van der Linden, Charles Groenhuijsen en Georgina Verbaan. Bekend is Bekend. Wegkruisen levert alleen maar meer op. Bekende Nederlanders zijn niet per definitie interessant, da’s het probleem. (Vanavond nemen KRO- en NCRV-presentatoren BN-ers mee naar hun geboortestreek, lees ik in mijn programmagids. Zou ‘t ooit eens ophouden?)

- Volkskrant-columns à 0,25 staan gratis op de website van die krant en worden via Twitter aangekondigd.

- De mededeling ‘je hebt er weer en tientje bij’ (automatische aanvulling van wat je portemonnee heet) blijft te lang staan – zelfs als je saldo alweer tot 3 euro is gezakt. De mededeling is trouwens te flatteus voor Blendle; ze betekent namellijk dat er weer een tientje van je is ingehouden!

Dit is het voorlopig, Heb even op de pianist geschoten, hoewel hij zijn best doet.