Journalist, houd afstand aub

Media en vooral de journalistiek zijn voortdurend in opspraak. Meer dan dat: journalistiek is een gevaarlijjk beroep geworden. Zie wat er in Gaza gebeurt. Het aantal doden onder duidelijk als zodanig herkenbare journalisten als gevolg van Israelische acties moet daar tussen de 100 en 200 liggen. Hoe houdt NOS-correspondent Geert Groot Koerkamp het uit in Moskou, terwijl hij bijna dagelijks op onze tv verschijnt, zonder een blad voor de mond te nemen?

In ons land worden (foto)journalisten bij hun werk gehinderd en zelfs bedreigd. Overgewaaid van de VS, waar een president journalisten regelmatig op z'n boerenfluitjes diskwalificeert. Schrijf of spreek naar zijn zin of verdwijn. Een aantal heeft dat letterlijk opgepakt en reageert voortaan op afstand.

Valt er niks op de journalistieke praktijk van vandaag aan te merken? Ik vind van wel, mij baserend op waarnemingen in eigen land. Vermenging van nieuws en mening in onder meer de krant en op de radio, zodanig zelfs dat het vaak een hele puzzel is om de feiten uit berichten en verhalen op te diepen. Er zijn nieuwsrubrieken, waarvan de presentatoren zichzelf te graag horen; vragen stellen die in wezen commentaren zijn. En dan het gejij en gejouw dat met name op de Nederlandse radio gebruiikelijk is geworden, al dan niet na tevoren gemaakte afspraak met de geïnterviewde. Ik schreef daar al eerder over.

Wat is eigenlijk tegen dat tutoyeren? Het wegvallen van het 'afstand houden' dat altijd een kenmerk van de journalstiek is geweest. Het een (vermenging nieuws en commentaar) zowel als het ander (jij en jou) tasten de objectiviteit aan, die de gemiddelde nieuwsconsument nodig heeft, al is het alleen maar als tegenwicht voor de ontelbare meninkjes en onzinnige stukjes op social media.