De kennisgeving toont op de omslag een meeuw, wijdgevleugeld in de blauwe hemel. Zijn heengaan kon niet beter worden gesymboliseerd. Of het zou door het gedichtje moeten zijn, dat binnenin het afscheid beschrijft, getekend door zijn dementie: 'zoals een boot heel langzaam achter de horizon verdwijnt'. Het gaat over Joop van Gent, die op 12 oktober op 90-jarige leeftijd is overleden.
Die boot was zijn lust en zijn leven; hij heeft hem zelfs 'n keer op een vrachtauto naar de Middellandse Zee laten vervoeren en was tot op hoge leeftijd royaal met het regelen van tochtjes over de Zeeuwse wateren voor zijn vrienden. Onder wie schrijver dezes. Geen wonder, zijn dienstplicht vervulde hij bij de marine. Kon-ie smakelijk over vertellen.
Op Joop was het gezegde 'eigenwijs is ook wijs' van toepassing. Had hij een mening, dan was hij daar in principe niet van af te brengen. Joop was ook een techneut die zijn kwaliteiten meer dan 25 jaar in dienst heeft gesteld van Philips. Er moet daar een gereedschap zijn ontwikkeld, dat de naam kreeg 'de emmer van Van Gent' of zoiets Sorry, maar ik ben technisch het omgekeerde van Joop. Hij is wel eens bij ons met zijn hoofd in het keukenkastje gedoken om iets te repareren. Altijd tot helpen bereid.
Joop had een geweldig leven; speelde bij voorbeeld trompet in het toenmalige Blauw Boerke in Best. Er viel wat hem betreft heel wat de grinniken. En hij hield van recht-toe, recht-aan aardappelen. Ook daarin vonden we elkaar.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten