OV: geen woorden maar daden

De media maken zich druk om het uitblijven van een verkiezingsprogramma van Omtzigts Nieuw Sociaal Contract (NSC). Nou ja, ik geef eigenlijk niet zoveel om dit soort beloften. In de politieke praktijk is namelijk zelden gebleken dat woorden ook in daden worden omgezet. Ik verdiep me dus niet in de mate waarin de 'relevante' partijen aandacht schenken aan de opwaardering – of zeg maar liever het herstel – van het openbaar vervoer.

Het probleem is overbekend. De privatisering is synoniem aan de uitkleding van met name het busvervoer, vooral op het zogenaamde platteland en tussen de steden waar gewerkt wordt. De afkalving brengt niet alleen de zwaksten in de samenleving en de scholieren (jongeren!) in de problemen, maar bevordert ook de groei van het autoverkeer, waarvan de ellende elk half uur op de radio is te horen, om van het door hem verhevigde stikstofprobleem nog maar te zwijgen.

Dankzij de Provinciale Zeeuwse Courant (naar hedendaags gebruik tegenwoordig PZC geheten) weten we dat de provincie aldaar een onzalig vervoersplan voor het OV heeft gelanceerd. Het komt erop neer dat alleen op hoofdlijnen grote bussen gaan rijden. Die lijnen, aldus de PZC, verbinden zogenaamde hubs. Dat zijn overstapplaatsen, waar reizigers met buurtbussen, haltetaxi's, deelauto's of fietsen naar toe worden gebracht of opgehaald. 'Dit wordt een drama,' klinkt het. De chauffeurs zijn, met steun van de vakbonden, een actie gestart om de provincie te bewegen dat plan in te trekken, wijzend op een uitstekend geacht alternatief dat in Friesland is ontwikkeld. Het publiek wordt gevraagd, de petitie daarvoor richting de provincie Zeeland te tekenen.

Nog een keer de PZC: ' In de Tweede Kamer werd het Zeeuws provinciebestuur geprezen en staatssecretaris Vivianne Heijnen zegde haar steun toe.'

Ook als het over de daden van de Haagse politiek gaat, is er dus nog geen aanleiding voor de Zeeuwen, om er gerust op te zijn.