'Kleed oe eigen es uit'

In België is het een en ander te doen over een fotograaf, tevens mede-organisator van de missverkiezingen, die aan kandidaten zou hebben gevraagd, zich (gedeeltelijk) uit te kleden. Online hè. Sinds Me Too is aanhoudend de vraag aan de orde, wat je tegen een vrouw mag zeggen en wat niet.

Het Belgische geval deed me terugdenken aan de verhalen van mijn ouders over het in de eerste helft van de vorige eeuw legendarische stadje Oosterhout (bij Breda), waar mijn vader operettes regisseerde bij de zangvereniging Aurora. De practical joke was daar tot een ware kunst verheven, waarbij namen werden genoemd als die van de fotograaf Jan de Jong, ene Steven Banken en een apotheker aan de Markt.

En dan had je de kunstschilder Toon Laerbuch, in mijn jeugd allang niet meer onder de levenden. Zijn weduwe Klaske kwam nog wel eens bij ons over de vloer. Maar Toon dus. Die zei tegen de Ginnekense Anneke Boezaard: ‘Gij zijt ‘n schon meske, kleed oe eigen es uit’. Ja, commentarieerde mijn moeder dan, ‘en dat was een fijn protestants meisje’.

In de aangegeven tijd had de woonplaats van Toon een volkslied: ‘En dat is Oosterhout, ‘t is iets bijzonders’. Kun je wel zeggen en er werd niet gauw over iets moeilijk gedaan.