Einde politieke poppenkast?

Komt er nu een einde aan de politieke poppenkast rond de Bestse burgemeester Anton van Aert? Dat is volgens mij pas het geval, zodra de gemeenteraad de procedure in gang heeft gezet naar de benoeming van een opvolger per 1 september 2018. Dat is belangrijker dan de vraag, wanneer de heer Van Aert terugkeert om het restant van zijn eerste ambtstermijn van negen maanden vol te maken. En, raad, bepaal dan meteen even, hoe voortaan om te gaan met dat vermaledijde artikel 71 van de gemeentewet, dat de woonplaats van de burgemeester regelt.

Want waren de reacties van de fracties in de openbare vergadering van maandag over het onderwerp tamelijk voorspelbaar,  schokkend vond ik de mededeling van Jongerenpartij JO dat in 2012 een ‘goeie tegenkandidaat’ voor het burgemeesterschap moest afhaken, omdat hij/zij niet uit de voeten kon met de onwrikbare eis van de raad dat men zich in Best moest laten inschrijven. Lekte JO hier uit de Vertrouwenscommissie? Het zij zo, wee degene die daarover nu weer in de kramp schiet.

De VVD constateerde dat ‘de media soms verhelderend, soms verwarrend’ te werk waren gegaan, daarbij de reguliere ‘pers’ en de sociale media op één hoop gooiend. De belangstelling voor deze raadsvergadering was opvallend gering en dat verbaast me eigenlijk niet: er is in die media – tot zelfs op buurtapps – heftig op de kwestie gereageerd, waaraan ik de indruk heb overgehouden dat de doorsnee ingezetene niet bereid was, zich echt in de in en outs te verdiepen. Aan de reguliere media heeft dat in elk geval niet gelegen, eerder aan het gebrek aan transparantie van het gemeentebestuur.

Overigens kan de burger zich ook verbazen over de afwezigheid, maandagavond, van het merendeel van de wethouders. Het kan zijn dat het hun portefeuilles niet raakte, maar voor een raadsdebat over hun collegevoorzitter mag van hen toch wel enige belangstelling worden verwacht?

En ronduit lachwekkend vond ik de reactie van de PvdA, die meende, te kunnen volstaan met de afwezige burgemeester met jij en jou bemoedigend toe te spreken, als was het op een partijcongres. Inhoudelijk stelde dit betoog niets voor, zomin als dat van pakweg een halfjaar geleden, toen na een ‘liefdesaffaire’ binnen het college gauw even voor ‘n half jaar een nieuwe PvdA-wethouder moest worden benoemd.