et gaat er niet om, wat iemand zegt, maar wie het zegt. Voorbeelden: 1. de relativering van columnist Bas Heijne van de heiligverklaring van Everhard van der Laan. Hoewel anderen zich op vergelijkbare manier uitlieten, werd hij – Heijne – ‘een witte raaf’ genoemd. 2. Pietje Puk noemt Economie en Klimaat in de ministersportefeuille ‘water en vuur’, maar dat is natuurlijk lang niet zo interessant als de typering van cabaretier Claudia de Breij: ‘Chocola, pepernoten en afvallen.’ Word eerst BN-er.
Het genoegen van P.P. bestaat er evenwel uit, te constateren dat hij niet alleen staat.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten