Economie en klimaat, water en vuur

Wat ik zo raar vind aan Rutte III, nou ja er is van alles aan raar, maar specifiek: een ministerie van economie èn klimaat. Zijn ze in Den Haag gek of ben ik het, want dat is toch water en vuur?

Met wat schijnheiligheid, niet zo moeilijk voor de dames en heren politici, zou je kunnen redeneren: een integere minister maakt toch een secure afweging tussen het een en het ander? Ik zou zeggen, vraag het aan Henk Kamp, de laatste echte liberaal die het Haagse heeft verlaten, althans op het punt staat dat te doen. Die is kampioen schipperen, weliswaar zonder klimaat, maar met een selectieve neus voor Gronings gas.

Rutte c.s. lijkt vooral uit te zijn op een gunstig economisch klimaat, dat zal het zijn. En over ruiken gesproken, makelaars en projectontwikkelaars hebben daar neuzen voor, die voor de neus van Kamp niet onderdoen. Vorige week ontstond er een kortstondige rel rond een ‘vooraanstaande’ Eindhovense makelaar, die vindt dat de krapte op de woningmarkt maar moest worden aangepakt door de groene zones tussen stad en randgemeenten te bebouwen. Te gek voor woorden, natuurlijk, want dan zou fysiek een Groot Eindhoven ontstaan. En als één ding duidelijk is over de eventuele herindeling van de gemeenten in Zuid-Oost Brabant, dan is het dat niemand dat wil, ook de burgerij niet, zo viel uit een onderzoekje van het ED af te leiden.

Peter Stiekema reageerde: ‘Als je de makelaars de kans geeft wordt heel Nederland één Randstad en wordt de Veluwe omgeturnd tot het Nieuwe Schiphol.’ enz. Als de lezer het nog niet door zou hebben: dit zijn de ambities van ‘de economie’.

Volgende rel. Een makelaar en een projectontwikkelaar hebben achter een villawijk in Waalre alvast een bosperceel gekapt, zonder dat iemand weet wat daar gaat gebeuren. Als projectontwikkelaar kun je je handel wel opdoeken, als je niet de gelegenheid krijgt, de boel te verstenen. Drie keer raden dus wat daar in Waalre straks gaat gebeuren. En verstening is de vijand van het klimaat. Dezelfde projectontwikkelaar is bezig, een ‘tip’ in Best waarop vroeger een klompenfabriek stond, zó dicht met koophuizen te bebouwen dat men zich afvraagt, hoe de gemeente dat heeft kunnen toestaan. Tenzij die gemeente contractueel door de projectontwikkelaar klem is gezet. Over dit soort zaken blijft het gissen, want ook over grondexploitatie wordt in Best alleen maar in ‘t geheim vergaderd.

Ben ik afgedwaald van de controverse economie-klimaat? Ik denk het niet.