Onverdraagzaamheid

De veiling van devotionalia en andere onderdelen van een kerkinventaris waarover ik het eerder had, heeft nog een andere context dan als zinnebeeld van de ontkerkelijking. De beelden, de kruisen, de offerblokken, de collectezakken  ('De armen gegeven is Gode geleend') de sjerp van de ordebewaarder (suisse, 'Eerbied in Gods Huis'), ze kunnen volgens sommigen 'aardige accenten' vormen in het moderne interieur. Je komt die dingen zelfs tegen in café's en - zoals we ook hoorden - in het toilet.

Overigens gaat het hier nooit over religieuze kunst, hooguit om gebruiksvoorwerpen plus voorstellingen en beelden, afkomstig van onder meer het massa-atelier van de Cuypersen in Roermond

Toen er zo'n verkoop aan de orde was, sprak ik erover met de eigenaar van een Brabantse B&B. Of dat iets voor hem was? Ik moet er niet dan denken, zo luidde zijn antwoord. Geen religieuze symbolen in mijn zaak; die moet volstrekte neutraliteit uitstralen. Ik heb wat dat betreft mijn ervaringen. NB: een kruisbeeld in openbare ruimten was in katholieke landsdelen ooit normaal.

De ervaringen van de B&B-uitbater slaan op het verblijf van streng gereformeerden uit Zeeland. Bij die gelegenheid gebeurde het dat Somalische kennissen van de B&B-houder buiten een - Praise the Lord - religieus getinte dans uitvoerden. De Mannen Broeders gingen zo ongeveer door het lint, met de woorden 'Moet je die zwarte apen daar zien dansen.'

Het toppunt van onderlinge christelijke onverdraagzaamheid die de immigranten nog ver afhoudt van hun integratie.