Meneer Frits

Het Eindhovens Dagblad heeft de door een Bestenaar aangekaarte actie overgenomen tot verplaatsing van het bronzen standbeeld van Frits Philips van de Markt naar de voet van de Lichttoren. Die plek is vrijgekomen, nu het Lampenmaakstertje naar het nieuwe Philipsmuseum is verplaatst (volgens sommigen verbannen).

Aan dit Belangrijke Onderwerp zijn al heel wat, al dan niet hoofdredactionele, tekstregels plus beeldmateriaal besteed en, zoals het in dit digitale tijdperk betaamt, zijn op het  internet lezersreacties uitgelokt, die volgens de krant een ruime meerderheid voor uitvoering van dit plan hebben opgeleverd. (Het is nog niet zo eenvoudig, op een intuïtieve manier, bij voorbeeld door intikken van de zoekstring ‘Mijnheer Frits’ op ED.nl achter de feiten te komen.) Politiek en bestuur stellen zich echter nogal ambivalent op, al wordt het plan natuurlijk sowieso niet onsympathiek genoemd.

Over de kwaliteit van het reusachtige beeld van Kees Verkade, dat op de Eindhovense Markt in de verdrukking staat, lopen de meningen uiteen, maar vast staat dat (oud-)werknemers er hun geliefde baas van weleer in herkennen. Iemand uit, ik meen, Deurne schreef: ‘Ik wil hem kunnen begroeten als ik ‘s zondags van het station naar PSV loop.’

De aarzeling van het gemeentebestuur is begrijpelijk, want als er één vraag in dit tijdsgewricht die bij iedereen voor in de mond ligt, dan is dat – op z’n Brabants – Witte wat da kost? Het ED licht daarover vandaag onder de veelzeggende kop ‘Meneer Frits zonder hijspunt is ‘n dure klant’ een tipje van de sluier op en dat biedt geen gunstig perspectief, temeer daar aan de voorlopige calculatie van de eventuele aannemer de nodige onzekerheidsmarges worden gekoppeld.

Een adviseur zegt onheilspellend aan het slot van het ED-artikeltje: ‘Het beeld van Pim Fortuyn werd bijna onthoofd, toen het het tijdens het transport tegen de rand van een viaduct botste.’

Ik vrees dat we op z’n minst even in een tijd leven zonder ‘leuke dingen voor de mensen’.