vrijdag 10 september 2010

Verkeerslawaai

Het ervaren (al dan niet hinder hebben) van verkeerslawaai is een subjectieve aangelegenheid. Dat zei een man van Rijkswaterstaat dezer dagen tegen de bewoners van enkele wijken in Best, die waren komen luisteren naar  elektronisch gereproduceerde ‘lawaai-effecten’. Er stond een verslag van in het Eindhovens Dagblad. De bijeenkomst in buurthuis De Voeg kan dus letterlijk een hoorzitting worden genoemd. Ze hield verband met snel te realiseren plannen tot verbreding van de A2 tussen Den Bosch en Eindhoven en de onvermijdelijke geluidswerende maatregelen die daar ook bij nodig zijn.

Subjectieve lawaaibeleving. Praat me er niet van. Over Best wordt wel eens op wervende toon gezegd, dat het ‘gunstig, in een oksel van autowegen’ is gelegen… Tot voor ‘n jaar of tien woonde ik in de wijk Speelheide, gesitueerd ongeveer ter hoogte van het punt waar de zogenaamde tunnelbak van de A2 in de richting Eindhoven weer boven het maaiveld gaat. Eigenlijk te vroeg, maar dat kon niet anders omdat de autoweg even verderop over het Wilhelminakanaal moest. Bij oostenwind had je in je slaapkamer met twee verschijnselen te maken: je rook de varkens in het aan de andere kant van de autoweg gelegen agrarische gebied De Vleut en je hoorde het verkeer.

Bij een mooie zomer en een koude winter kon het dus wel eens knap vervelend worden, nog afgezien van het feit dat de in de richting knooppunt Batadorp afbuigende weg bij zuid-westelijke wind ook te horen was. In die tijd heb ik de gemeente Best wel eens benaderd, of zij Rijkswaterstaat wellicht zo ver zou kunnen krijgen, de aanwezige geluidswerende schermen uit te breiden. Ik kreeg ten antwoord, dat ik dan eerst maar eens moest onderzoeken, of er genoeg mensen in de wijk waren die last van het lawaai hadden.

Niet dus! Ik maakte een rondschrijven met antwoordcoupon. Resultaat: 1 (een) reactie, van de buurman, die mijn klacht deelde. Bewoners van Speelheide die ik erover aansprak, hadden ‘nergens last van’. Nu is dat een bekend verschijnsel: Het is niet prettig, toe te geven dat je wellicht je huis op een minder goede locatie hebt gekocht. Maar een adviserende makelaar stak, tijdens  de bezichtiging van ons te koop staande huis in Speelheide, in de tuin, tegenover de adspirant-kopers veelbetekenend z’n wijsvinger in de lucht…

Vandaag zit ik op het balkon van ons appartement in de wijk Heivelden. Dat gebouw staat, dwars op de zuidelijk daarvan lopende A58, dus we horen die weg zelden. Nu, bij een flinke bries uit het zuiden wel maar elk nadeel heb z’n voordeel: die zuidenwind brengt warmer weer mee. Over subjectiviteit gesproken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten