Daar stond-ie dan…voor lul

Vanmorgen om tien uur zaten zo’n 1900 mensen op de website van de PVV te kijken. Wilden Wilders zeker nog eens (kan ik me niet voorstellen) of voor het eerst horen spreken op Ground Zero.

Daar stond-ie dan, in New York, als – eufemistisch gezegd – Jan met de korte achternaam. Zelf zou-ie dus in normale doen zeggen: Voor Jan Lul.

Trouwens, was het niet zo dat vooral de schreeuwende, aan islamafobie lijdende Amerikanen zich op z’n zachtst gezegd bij de neus genomen voelden? De stotterende commentator van Nieuwsuur (Willem Lust is als tv-presentator echt niet om aan te zien en te horen) kwam zelfs niet op het idee. In Nederland waren er ‘n paar mensen die in hun vuistje lachten. Verhagen en – voor iedereen zichtbaar – CDA-senator Hans Hillen. Wilders had zich gelukkig niet uit zijn (toekomstige) gedoogpositie gekletst.

Is dit nu wat zijn kiezers wilden? Ach die denken er niet eens over na. Je hoefde geen VVD-er te zijn om de speech te laten voor wat-ie was en intussen  ‘met vrienden te gaan eten’ (Rutte) of in Friesland te gaan zeilen (Pechtold). Van de laatste kan ik me het nog voorstellen, maar onze ‘veelbelovende’ minister-presidentskandidaat drukt gewoon z’n snor.

Hoogst merkwaardig eigenlijk, dat Amerikanen in een zekere dienstbaarheid werden gedrongen aan de politieke constellatie in Nederland. Er zijn geen grenzen meer.

Het zompige toespraakje stond natuurlijk in de kortste keren op het web. Wat ik niet kon vinden, is de Uitzending Politieke Partijen van de PVV afgelopen week, waarin De Leider niet alleen de  eeuwig thee drinkende Job Cohen beschimpte maar ook als vanouds planken zaagde van het dikke islamitische hout. Zoals gewoonlijk zonder enige nuance alle moslims als extremistische monsters op een hoop gooiend.

Hoogst merkwaardig dus dat die uitzending, nota bene gericht tot het binnenland, geen factor is als het gaat om de fähigkeit van Wilders als gedoger van een zich democratisch noemend liberaal-christelijk kabinet.