Uitsluiting

Op de Universiteit van Utrecht zijn – laat ik me voorzichtig uitdrukken – stemmen opgegaan, om mensen met dyslexie en/of  psychische stoornissen (depressies) uit te sluiten van de opleiding tot arts.

Het winkelcentrum Heuvelgalerie in Eindhoven laat juristen uitzoeken, of het mogelijk is, lieden al na een eerste winkeldiefstal voor een jaar de toegang te verbieden.

Veiligheid voor alles.

Met een vriend heb ik eens een discussie gehad over het door hem geopperde idee adspirant vrachtautochauffeurs een verplichte psychologische test te laten ondergaan. Dat gesprek was zó voorbij, toen ik zei dat die test dan op z’n minst ook voor gewone automobilisten zou moeten worden ingevoerd.

UItsluiting, op grond van geestelijke of lichamelijke beperkingen is in dit land bij wet verboden en dat is maar goed ook. Het eind zou zoek zijn. Want wie beoordeelt bij voorbeeld geestelijke gesteldheid van de beoordelaars? Dyslexie is in elk geval geen psychische stoornis en kan geheel of gedeeltelijk door training verholpen worden. Bovendien is door mensen die het weten kunnen aangevoerd dat dyslectici ‘extra op hun hoede zijn’ zodat er zelfs kans bestaat dat ze minder fouten maken dan laten we zeggen ‘normale’ functionarissen.

Wel eens een handgeschreven recept van een huisarts gezien? De gemiddelde onleesbaarheid van die briefjes is legendarisch. Om niet te zeggen dat die tot ‘n soort cultuur in de medische wereld is verworden. Gezellig geheimtaaltje onder amices.