In West-Brabant zeggen ze Da’s oarig als ze Dat is raar bedoelen. Helemaal zeker ben ik niet, dat dat nog zo is, want je weet het maar nooit met taal en dialect, maar zo was het in mijn tijd.
Terzake. Oirschot is een oarig dorp en dan bedoel ik in het bijzonder het gemeentebestuur. Je hebt daar plaatselijke politieke partijen als De Gewone Man, geërfd van de geannexeerde gemeente Oost-, West- en Middelbeers. ‘De Gewone Man zegt het er het zijne van’. Dat was meer dan 50 jaar geleden een radiorubriek van de KRO, op zaterdagavond om vijf over acht. Ene Wam Heskes hield dan een praatje, waar iedereen naar luisterde (omdat niemand toen tv had). Daar moet ik dan altijd aan denken, bij De Gewone Man.
Aorig, allemaal. Wat lees ik nu over dat rare dorp, op schootsafstand van Best? Waarvan tussen haakjes acte! De plaatselijke coalitie is er gevallen, de wethouders zijn afgenokt. (Ik geloof dat dat inmiddels bij 20% van de Nederlandse wethouders het geval is, kan je nagaan.) en er is een informateur ingeschakeld. Ja, Oirschot gaat echt met z’n tijd mee. Maar die informateur heeft zijn opdracht teruggegeven – aan wie, dat weet ik eigenlijk niet. De formatie van een nieuw Oirschots kabinet schijnt op ‘n haar na geslaagd te zijn, dus mislukt. Aorig maar waar.
Nu citeer ik even een berichtje in het regiokatern van het ED van zaterdag 28 maart:
‘De fracties De Gewone Man, CDA en VVD zijn er niet in geslaagd om een college in Oirschot te vormen. Informateur C. van der Heijden heeft zijn opdracht ingeleverd. (…) Het CDA vroeg twee weken extra tijd om de financiële situatie van de gemeente helder te krijgen. Die tijd willen DGM en VVD het CDA niet geven’ en nou komt het: ‘Zij hielden vast aan de afspraak om op 31 maart een nieuw college te installeren.’
Dus: de onderhandelingen staken, omdat de datum niet gehaald kan worden, waardoor de zekerheid ontstaat dat de datum niet gehaald wordt.
Aorig of niet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten