Requiem voor de Jeep

Jeeps zijn er in soorten en maten. Maar er is natuurlijk maar één echte Jeep, de Willy Overland, waarmee West-Europa kennis maakte in 1944-’45, bij de bevrijding. Zie je nog wel op Marktplaats te koop staan. Doet zeker 15.000 euro.
Het had iets van een kinder-
trapauto, van de Oude Schicht van Ollie B. Bommel. Een vriendelijk autootje, waarin de bevrijders – meestal (onder)officieren met chauffeur – meereden in de eindeloze stoet tanks, pantserswagens en vrachtauto’s. De kraag opgezet, want er was alleen maar dat zeildoeken afdakje. En dan:

Trees heeft een Canadees,
Samen in een Jeep en dan vol gas!

Die autootjes konden (kunnen) van alles, maar vooral zich snel voortbewegen op moeilijk terrein. Ik verdenk de ontwerpers van de Citroën 2CV (het Lelijke Eendje) ervan, door de Jeep te zijn geïnspireerd.

De Jeep behoort, zij het uiteraard aangepast, nog steeds tot de uitrusting van het gemiddelde hulpleger, ook het onze, maar het ziet er naar uit dat ze binnen afzienbare tijd definitief tot museumstuk zal promoveren. (Onder meer in Bevrijdende Vleugels te Best, warm aanbevolen trouwens.)

Het autootje, dat zal intussen wel duidelijk zijn, past slecht – ik citeer even de Volkskrant – in het huidige tijdperk van bermbommen en haastige hinderlagen. ‘Vele tientallen soldaten – onder wie Nederlandse – sneuvelden afgelopen jaren in een ongepantserd wielvoertuig in Irak of Afghanistan. Volgens sommigen onnodig.’

Van bevrijdingssymbool tot rijdende doodskist. Het is trouwens ook altijd een geweldige zuiperd geweest.

Breek ons de bek niet open. Sante Brun (70), tijdens onze dagelijkse chat: ‘Dat je bij zo'n Jeep stond en tjoklat en sigarets for mijn sister zei. Weet je dat je er slootje mee kon springen? Wel een harde aanloop nemen.’

Ach... Dag Jeep. Rust in vrede.

'Beladen' Jeep bij de bevrijding van Utrecht in 1945. Foto, gevonden op internet

(Terug)naar hhBest.nl
Email: manieren@hhbest.nl