GAt

‘Het leven is geen jaarmarkt, waar ge uw vader en uw moeder uit te zoeken hebt als was ’t ongeregeld goed’ . Ik citeer hier de jood Nathan in het toneelstuk De Vuurwolf van Henri t’Sas.
Het gaat hier om het jood zijn van N. ‘Ik ben als héél klein joodje geboren,’ zegt hij. ‘Groter durfde ik niet ter wereld te komen. Maar ik ben helaas gaan groeien. Neem het me kwalijk! En nou ben ik ’n ouwe jood met haar op m’n tanden. Maar dat hebben zij er op gezaaid,’ besluit Nathan, doelend op de christenbende die hem het leven zuur maakt.

Je krijgt van je ouders (vroeger zei men: van God via je ouders) het leven en de naam. Aan de achternaam valt niks te veranderen, tenzij onder bepaalde voorwaarden en ten koste van het een en ander. Je voornaam gelukkig wel. Ik ken heel wat mensen die ontevreden waren met de roepnaam, die hun door hun ouders was gegeven en die doodleuk een andere kozen. Tja, je zult ‘van voren’ maar Geit heten, zoals ik dezer dagen in de krant las. (Nog erger wordt het, als je ook nog op een geit lijkt.)

Ik vind mijn achternaam (t’Sas) niet echt mooi en tamelijk ingewikkeld. Anderen, vaak mensen van boven de rivieren, zijn geneigd er Van voor te zetten en die '(apostrofe) achter de t wordt doorgaans eigenmachtig naar voren verplaatst. Mijn grootvader Guillaume Antoine, naar wie ik ben genoemd, viel daar al over in een brief aan een zoon in Indië anno 1877. In hartje Breda is een winkelgalerij naar mijn oom Frans (die daar gedurende meer dan een halve eeuw een broodfabriek had) genoemd, maar wel – ‘om praktische redenen’ – t’Sas

Computers weten absoluut geen weg met die apostrophe. Sinds jaar en dag krijg ik giro-bescheiden met de spelling t-Sas, enzovoorts.
Ik vond mijn naam met voorletters van meet af aan minder geschikt om ter ondertekening te gebruiken, omdat je (hardop) Gat Sas zou kunnen lezen en schreef dus altijd mijn voornaam voluit. Nadat ik mijn te vroeg overleden jeugdvriend André van der P. eens schertsenderwijs op dat ‘gat’ had gewezen. maakte die daar meteen geestig gebruik van, toen ik met hem op stap was op mijn nieuwe fiets: ‘Let op Gat Sas, hij rijdt op een Locomotief’. (Dat was indertijd een bekend Nederlands fietsenmerk, waarop ook wielercoryfeeën als Wout Wagtmans en Wim van Est reden.)

Hoe kom ik er toe, hierover nu te schrijven? Omdat OnsBrabantNet, het bedrijf dat in Best een glasvezelnet aanlegt, mij, op grond van door mij verschafte personalia, een internetadres geeft toegewezen: gatsas@onsbrabantnet.nl Wat een geluk, dat ik extra mailaccounts naar eigen goeddunken kan aanmaken. Omdat ik een website heb ondergebracht bij een hostprovider hoef ik trouwens geen adreswijzigingen te sturen, want mijn ‘deftige’ mailadres blijft gewoon guido@hhbest.nl

Zie ook: Rijkman


(Terug)naar hhBest.nl
Email: manieren@hhbest.nl