Groene baretten

De Brabantse dagbladen melden vandaag (de combinatie heeft ook z’n voordelen, moet ik toegeven) dat er dit jaar met 14 te weinig aanmeldingen zijn voor het Korps Commandotroepen (KCT), terwijl er jaarlijks 40 nodig zouden zijn. Merkwaardig, in aanmerking genomen dat het de laatste weken in de media veelvuldig gaat over ‘voorbereidingen’ op de niet ondenkbare mogelijkheid van een oorlog in West-Europa.

Commandotroepen, wat is dat? Een speciale eenheid van de landmacht, in principe ontstaan tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar effectief in 1949, dus 75 jaar geleden. Sinds jaar en dag gevestigd in de Engelbrecht van Nassaukazerne te Roosendaal. Taak: het uitvoeren van speciale operaties ‘die een grote mate van zelfstandigheid, voortzettingsvermogen en expertise vergen’, lees ik op Wikipedia. Elitetroepen dus. Als je hiervoor koos (en werd goedgekeurd!) was je iemand bij de vervulling van de toenmalige dienstplicht. Gevolg algemene bewondering.

Het kan niet anders of er komen bij mij herinneringen naar boven. Aan leden van het roemruchte korps, die – de kenmerkende groene baret op – het reusachtige kampvuur verzorgden op Sint-Jorisdag (23 april) van wat tegenwoordig Scouting heet in het bisdom Breda. Jonge mannen waar je diepe bewondering en respect voor had.

Er gaan stemmen op tot het reactiveren van de dienstplicht, die nog wel bestaat maar de jongens en meiden (tegenwoordig) zijn momenteel gevrijwaard van opkomst. Als dat gebeurt, waar zou je dan liever willen ‘dienen’, mits je interessant en gezond genoeg wordt bevonden om naar Roosendaal te gaan? Weer es wat anders dan zuipen en vapen.