Hebben eendrachtig besloten, de kerstboom voortaan te laten voor wat-ie is. Alleen het stalletje komt uit het hok, want dat is door Ons Pap (van Levensmaatje) gemaakt en het opstellen ervan geschiedt vooral tot zijn nagedachtenis.
Wat zit er achter? Voor mezelf sprekend: mijn leven lang heb ik geprobeerd de kunst te beoefenen van 'niet geleefd te worden'. Me niet door iets of iemand te laten opjutten. Dat valt tegenwoordig niet mee, als je in aanmerking neemt wat er in de media, in het bijzonder op de tv allemaal glitterend voorbij komt. Vooral in de laatste maanden van het jaar. In het algemeen beweer ik als nieuwsfreak dat seizoensonderwerpen doorgaans geen nieuws bevatten. Commercialiteit of daarvan op z'n minst afgeleid.
Zal ik het nog verder toelichten? Lijkt me niet nodig. Wat me wel nog relevant lijkt? 'Gezelligheid' is niet afhankelijk van een versierinkje meer of minder. En ik gun iedereen z'n plezier. Wat dat betreft doe ik van harte mee in het koor dat het lied van de verdraagzaamheid zingt.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten