Niet moeilijk om te voorspellen: die triatlon in de Seine wordt niks. schreef ik gisteren. Het was immers onvoorstelbaar dat de Parijse stront binnen 24 uur zou zijn verdwenen. Maar ze wagen het er toch op. De prestigedrang van Paris 2024 valt niet te onderschatten.
De regen stond vrijdagavond een perfecte openingsceremonie wonderwel niet in de weg. Dat zilveren paard, 'galopperend' over de Seine, was echt een topper, al heb ik begrepen dat nogal wat mensen daarvoor te vroeg hadden afgehaakt. Niet eens alleen omdat ze doorweekt waren, maar ook tv-kijkers.
Perfect, maar de ceremonie ontmoette ook kritiek, vooral van gelovige christenen die de parodie op het Heilig Avondmaal niet konden waarderen, sterker, daar heel boos over zijn.
Wat mij vooral ergerde was het miserabele commentaar op de versie van de NOS. Nogal wat miskleunen bij dat over de historische en culturele elementen van de show die uiteraard de grandeur van Frankrijk wilden benadrukken. Is sportjournalistiek geen journalistiek, zoals een vakman onlangs in een column schreef? In elk geval hadden ze van men name de historische aspecten totaal geen kaas gegeten. De onthoofde koningin Marie Antoinette liet men op het verkeerde moment opdraven – het levende decor van de Conciergerie langs de Seine, waar M.A. gevangen had gezeten, zei de commentatoren blijkbaar niets. (De tickets voor een bezoek aan dit museum waren intussen zo goed als zeker uitverkocht.) Nou ja, een brevet van onvermogen. En hoe staat het met de goudkoorts waarover sommige media vorige week schreven? Het ziet er naar uit dat Nederland, net als na het EK, onderhand een toontje lager moet zingen. Geef dat nou es toe.
Terug naar de Seine. Wanneer komt La Douce France, in het bijzonder Parijs er achter dat er structureel heel wat moet gebeuren, willen haar rivieren weer enigszins in hun natuurlijke staat verkeren, in elk geval niet specifiek voor de Spelen?
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten