Waarom was Kees Rijvers voor mij als niet-liefhebber de belangrijkste voetballer van Nederland? Typisch een vraag van een stokoude man. Omdat ik Kiske in 1953 in de weer zag bij NAC, toen mij door m'n toenmalige hoofdredacteur was opgedragen, in het kader van m'n journalistieke opleiding naar zo'n zondagse wedstrijd te gaan. Ik weet niet eens meer tegen wie of wat er werd gespeeld. Rijvers' verdere carrière is dus aan mij minder besteed, behalve dan iets in de geest van daar is onze Kiske weer.
Hoe belangrijk de latere bondscoach evenwel was, lees ik in het stuk naar aanleiding van zijn overlijden (op maar liefst 97-jarige leeftijd!) in het Eindhovens Dagblad. Wat wil je, als trainer van PSV heeft hij die club op het niveau gebracht, waardoor ze nu een internationale status heeft. Zoiets. En om de krant te citeren, een Willy van de Kerkhof (Skieten Willy!) laat weten dat hij en zijn broer René zonder dat Kiske een totaal andere carrière zouden hebben gehad.
Wat heb ik allemaal gemist door mijn inertie jegens het voetbal? Godzalhetweten. Je zult maar door het leven gaan met alleen maar de herinnering aan het zwoegende 25-jarige kereltje op het oude Bredase veld. En aan de opdracht die ik toen kreeg, om de puntenlijstjes op te stellen, teneinde die in het oude pand van De Stem aan de Reigerstraat in het centrum voor de ramen te hangen. Alles gebeurde toen nog analoog; je fietste naar de stad om de voetbaluitslagen te vernemen, net als die van de verkiezingen trouwens.
Kees Rijvers was kennelijk 'n groot man. Gelukkig zijn er velen die daarvan kunnen getuigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten