Ontroerend verhaal

Het was vooral een ontroerend verhaal, dat van voorzitter Van der Lee, bij de presentatie van de uitslag van de parlementaire enquête over de Groninger ellende in het versterkte dorpshuis van Zeerijp. Een samenvatting van een volgens schatting wel 5 centimeter dik rapport. Vooraf was begrijpelijkerwijs behoorlijk cynisch gedaan over dat onderzoek - alweer - maar menigeen in dat zaaltje had volgens de verslagen de tranen in de ogen en het schijnt dat het geserreerde betoog - zonder politiek gezemel - ook grote indruk maakte op de aanwezige jongeren, die hun portie hebben meegekregen van het lijden van hun ouders.

Uit dat verhaal  komt Nederland naar voren als de geldbeluste natie, die zich daarnaast alleen maar druk maakt over de 'leveringszekerheid' van het aardgas. Het faillissement van de zekerheden en garanties aangaande het welbevinden van de bevolking die ons in theorie door de grondwet worden beloofd.

Het is ongetwijfeld waar dat het meer dan tienjarig drama dat de mensen in 'het hoge noorden', mede als gevolg van de aanwijsbare onverschilligheid van het landelijk bestuur,  door de meeste mensen in het land tot dusver is ervaren als een ver-van-mijn-bed-show. Maar wie Van der Lee beluisterde - in mijn geval via de radio, zonder de afleiding van tv-beelden - kan niet anders dan inzien: dit moet voor zover mogelijk opnieuw en in elk geval totaal anders.

Wat me verder imponeerde van de presentatie was het dwingend advies, het niet te laten bij het oplossen van de schadeproblemen, maar het Groningerland ook infrastructureel en anderszins perspectief te bieden op een welvarende en gelukkige toekomst. Laat de slagzin van wijlen commissaris Vonhoff  'Er gaat niets boven Groningen' eindelijk waar worden.