Telefoontjesdictatuur

Tot ergernis van mijn zoon, gebruikte ik eens de term telefoontjesterreur. Ik hoef,  denk ik, dat niet van a tot z uit te leggen. Iedereen kijkt er letterlijk en figuurlijk op z'n eigen manier tegenaan.

Wat mijn ergernis vergroot, is de vanzelfsprekendheid waarmee personen en instanties ervan uit gaan, dat iedereen zo'n ding heeft. Als je het wilt weten, ik heb een stokoud model van Samsung voor het met mijn DigiD inloggen op essentiële websites; van onder anderen de overheid en de zorg. Wie het nog niet weet: je krijgt dan een SMS-berichtje met een inlogcode. Daarvoor hoef je dat telefoontje niet te verbinden met het internet. Voor mijn web-activiteiten gebruik ik een Windows-laptop en een I-Pad van de firma Apple.

Dezer dagen werd ik weer eens geconfronteerd met het verschijnsel fixi. Dat is een website, waarop je de gemeente (in mijn geval Best) kunt confronteren met 'problemen' in je leefomgeving. Wil je daarvan gebruik maken, dan moet je tenminste over een 06-telefoontje beschikken. Daarover wilde ik zekerheid, dus ging ik via mijn laptop (Windows dus) naar de gelijknamige website. Volop informatie, uitlopend op het advies via Appstore of Google Play de app(licatie) op je telefoon te downloaden. Ik begrijp, dat een melding naar je gemeente via Windows niet tot de mogelijkheden behoort. Terwijl nogal wat mensen, vooral ouderen ternauwernood vertrouwd zijn met een Windows-computer.

Om mijn zoon niet opnieuw te ergeren, laat ik het woord terreur nu maar achterwege en houd ik het op dictatuur.