Anti-Moederdagknop

Een Engels bedrijf in reukwatertjes haalt de kranten met de mededeling dat het een anti-Moederdagknop heeft. Wad'n klets zeggen ze in Brabant. Ik durf dit best fakenews te noemen, want wie niet gediend is van reclame op laptop of telefoon, heeft daarvoor tal van mogelijkheden. Toegestuurde rommel in je mailbox als spam diskwalificeren en het cookiemonster instellen op 'alleen het strikt nodige' bij voorbeeld.

Als je niet op tijd de uitknop van radio of tv – desnoods alleen maar die van het geluid – indrukt, leef je niet maar wordt je geleefd. Nou ja, beschouw reclame maar als een onuitroeibaar noodzakelijk economisch kwaad.

Als we de krant mogen geloven dan is de zogenaamde actie van de Engelse onderneming, blijkbaar helemaal gek geworden van de Brexit, het begin van het einde van de Moederdagreclame. Ik herinner mij van mijn jeugd dat de bloemisten de uitvinders zijn. Sindsdien is de exploitatie van 'feesten' door vrijwel alle winkelbranches met verve doorgezet. Let op, nog drie maanden en de pepernoten liggen alweer in de winkels. Maar wat moet je met Moederdag als je gewild of ongewild geen kinderen hebt? Discriminatie! Weg er mee, even ouderwets als huisje-boompje-beestje, citeert de krant een tegenstandster die als ik het goed begrijp al jaren tegen het verschijnsel tekeer gaat. Alweer iemand die ons leven denkt te kunnen regelen, bijna even erg als de reclamemakers en de verlekkerde media.

Dit soort 'acties' is over één kam te scheren met die van de lui die vinden dat je niet meer over slaven mag spreken, maar over tot slaaf gemaakten.