Met de trein

 In de krant stond een foto van studenten met mondkapjes samengepakt voor de deur van een trein, op het punt van opengaan. Gelukkig stond ik er niet tussen. Had mijn vuurdoop sinds anderhalf jaar (een korte trip naar Eindhoven daargelaten) al achter de rug. Op zondag. Alles goed voorbereid en dat is geen overbodige luxe, want ook bij de NS verandert er voortdurend wat.

Het schijnt (ik heb dit uit de tweede hand en niet beproefd) dat je tegenwoordig niet meer je reis aan de automaat hoeft te regelen, maar net als in de bus met je OV-chipkaart gewoon kunt in- en uitchecken. Aan de automaat kun je nu een kaartje kopen, maar volgens L. is dat 1 euro duurder. Je kunt ook online een door jezelf af te drukken ticket verwerven en dat is dan weer 1 euro goedkoper. We worden nog schatrijk

Maar over veranderingen gesproken: we moesten die zondag van Best naar Leiden vv. Het door NS verstrekte overzicht vermeldde: sprinter (=stoptrein) tot Den Bosch en daar één keer overstappen op de intercity richting…Dordrecht op spoor 7. Dordrecht? Dat is toch precies de andere kant uit? Het overzicht verschafte in zoverre opheldering, dat de omschreven route ging over Utrecht, Schiphol en Amsterdam-Zuid. Ik begreep ondanks mijn gevorderde leeftijd dat er een lus wordt gemaakt via Leiden en dan zuidwaarts tot Dordt. Maar nu komt het:

Op spoor 7 in Den Bosch (5 minuten overstaptijd) stond een trein gereed naar…Roosendaal en niets wees op de nadering van de voor ons bedoelde trein. Puzzelen op de gelukkig nog steeds aanwezige gele tabellen op het perron voor de eerstvolgende trein richting Utrecht, want dan zouden we ook goed zitten. En we zaten ook goed. Utrecht heeft immers een rechtstreekse lijn naar Leiden.

Ruimte zat in de coupé. Tegenover ons zaten vier twintigers, van wie er één het hoogste woord voerde, sporadisch beantwoord door zijn maten. Niks aan de hand, totdat de omroepstem vlak voor Utrecht de mogelijke aansluitingen aldaar begon op te sommen. De woordvoerder had evenwel niet het benul zich in te houden, zodat de aanwijzingen niet waren te volgen. L. zei daar iets van. Resultaat: grote bek. ‘Moet je maar ergens anders gaan zitten.’

Nou ja, de reistijd bleek uiteindelijk maar zeven minuten langer dan via de beschreven lus. Wel frappant: de poging via die route terug te reizen mislukte ook. Die trein werd uit dienst genomen wegens ‘aanrijding met een persoon’ van een voorganger.