Katjevangen

De banken zijn nog niet af van de Consumentenbond, die volgens een krantenbericht zich verzet tegen plannen om geld te gaan vragen voor het uit de muur trekken van baar geld.

Er zijn immers genoeg mensen, die al dan niet om principiële redenen, niks moeten hebben van dat gedoe met een pinkaart, zeker niet sinds het mogeljjk is te betalen door een simpele aanraking met een apparaat bij de caissière. Begin ik sowieso niet aan. Betalen zonder pincode, ja daag.

Wanneer was dat ook weer, in de jaren zestig, dat de baas je meedeelde dat je een bankrekening moest nemen, wilde je op de eerste van de maand verzekerd zijn van je loon? Het kwam in de plaats voor het katjevangen, zoals mijn goede, helaas niet meer onder ons zijnde collega Toon Kloet het op het toenmalige Dagblad De Stem in Breda het noemde.

In Leeuwarden, waar ik in de jaren vijftig werkte, kwamen de katjes met de krantenauto over de Afsluitdijk vanuit het hoofdkantoor in Hoorn. In het begin was dat 200 gulden, maar ja toen bedroeg de huur van het bovenhuisje waar ik toen – eenmaal getrouwd – woonde nog 40 piek. Ik weet nog dat ik ‘de ouwe Stumpel’, zoals mijn toenmalige baas werd aangeduid, de gestopte mouw van mijn colbertje liet zien, teneinde enige salarisverhoging te verkrijgen. (Het hielp, vertel ik er voor de volledigheid bij.)

De laatste die bij de Nieuwe Eindhovense Krant aan de Wal met gedempt gejuich werd begroet als-ie met z’n kistje enveloppen het redactielokaal binnenkwam was de heer Schutjes. Over het grotere geld, bij voorbeeld bij de financiering van een auto, ging daar de heer Faessen, die je dan een cheque van de bank Van Mierlo en Zoon, tegenover de krant gelegen, overhandigde. Voor wie het wil weten: Van MIerlo werd later overgenomen door de Twentsche Bank die op haar beurt overging naar de Algemene Bank Nederland. Dat markante, je kunt wel zeggen monumentale bankgebouw stond toen ik het laatst terugzag ernstig te verkommeren.

Sic transit gloria mundi. Volgens Wikipedia mag je dat ook lezen als ‘zo vergaat de heerlijkheid’.