Groen

Groen is in. Vooral praten over groen. De betekenis van bomen voor de zuivering van lucht. Wonen in of nabij het groen als verkoopargument voor nieuw te bouwen huizen.

Sinds kort bestaat er een gelikte website van projectontwikkelaars, die in de startblokken staan om invulling te geven aan het Bestse bestemmingsplan Aarlesche Erven, waar 880 woningen moeten verrijzen. Ja, met sch, want een verwijzing naar het o zo groene verleden van Brabant hoort erbij.

De naam Aarlesche Erven is afgeleid van de nabije buurtschap Aarle. In de voorbereidingsfase van dit plan is in de gemeenteraad gewezen op de historische (14e eeuw!) en landschappelijke waarde van dat gebied en gepleit voor het in stand houden van een behoorlijke buffer. Het ziet er naar uit dat daar gevolg aan wordt gegeven, maar wat de invloed is van zo’n forse uitbreiding van de bebouwde kom op de groene omgeving blijft natuurlijk afwachten. Het motto van genoemde website - Levendigheid en gezelligheid van de stad. Rust en ruimte van de natuur – komt bij mij over als een contradictio in terminis.  

In de nabije gemeente Oirschot, aan de Eindhovensedijk (straks louter fiets- en wandelgebied) lijkt iets vergelijkbaars van de grond te komen. Er is daarvoor onlangs een varkensboer voor weggekocht.

En, over groen gesproken, na ongeveer een halve eeuw gaat mede-eigenaar Defensie nu dan toch uitvoering geven aan wat wordt gepresenteerd als de herinrichting van de Oirschotse Heide. Aan dat plan blijkt (verassing) al ‘n soort inspraakronde met omwonenden, andere belanghebbenden en een aangrenzende landgoedeigenaar (‘s-Heeren Vijvers) te zijn voorafgegaan. Er moet daar met nieuwe typen legervoertuigen worden geoefend en daarbij moeten recreanten en een terrein waarop de troepen van Koning Willem I nog waren gelegerd worden ontzien. Ga d’r maar aan staan.

Ik had het over vijftig jaar geleden. Toen ontstond er in de streek enorme deining rond een plan dat door Defensie plompverloren werd gedropt als ‘uitbreiding oefenterrein’. Ik zie nog de bekende Eindhovense leraar Nederlands en kunstcriticus Lambert Tegenbosch temidden van zijn leerlingen een wat toen heette ‘n sitinn houden op de hei. Nooit meer iets van die uitbreiding gehoord, tot nu dan.

Er wordt heel wat over groen gepraat, maar of het groener wordt….?