Het is er zo eentje, die het leven opvat als een feest. Dat betekent voor hem cum laude slagen voor z’n HAVO en hij voegt er met een blik van volslagen zekerheid aan toe: ik wordt miljardair. (Ik heb alvast ‘n miljoentje van hem geclaimd, al zou ik zo direct niet weten wat ermee te doen, behalve wellicht UNICEF of zoiets.) Ja, hij kan lullen als Brugman. Zo in de trant van: ‘Oma, weet je wat het is? Kijk….’
Niet dat-ie hard heeft gewerkt voor dat vandaag begonnen eindexamen. Als je dat al hebt begrepen, zit je goed. Afgelopen weekeinde lag hij met z’n vrienden nog in het zwembad.
Toch is hier vanmorgen ‘n kaarsje aangestoken. Vast ritueel als er iets belangrijks aan de hand is in de familie. Motto in dit geval: ‘het komt ooit goed.’ Z’n ouders hebben dat gevoel ook – met de communicatie binnen het gezin is niks mis.
Eerste examendag: geschiedenis en Engels. Zegt oma: ‘Geschiedenis vindt-ie leuk.’ En Engels? Heeft hij inderdaad in z’n zak, sinds z’n basisonderwijs in het buitenland.
Niemand is zenuwachtig, de examinandus wel het allerlaatst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten