Even ‘n lintje regelen

Al eerder liet ik het daglicht schijnen over de nachtradio (met name npo1) in dit land. Jongens en meisjes die de puberale status nauwelijks zijn ontgroeid en die – omdat kritisch luisteren in het donker blijkbaar niet serieus wordt genomen – vast ‘n beetje mogen droogzwemmen, in de trant van ‘bedankt voor je belletje, hoi hoi’.

Afgelopen nacht was er zo eentje die vond dat een of andere mevrouw een koninklijke onderscheiding had verdiend en dus beloofde dat vóór dinsdag (lintjesregen) wel ‘even te zullen regelen’.

Had die jongen nu even op het internet gesnuffeld, dan had hij de bevestiging gevonden dat zoiets niet zomaar gaat. In elk geval niet in een vloek en een zucht.

Iedereen kan voor een ander een koninklijke onderscheiding aanvragen, maar dat loopt in eerste instantie via de burgemeester van de gemeente waarin de kandidaat woont en de hele procedure vereist in tijd minstens een half jaar. Want daarna gaat het voorstel naar de Commissaris van Koning, die zo nodig, als-ie beren op de weg zou zien, de zaak nog even ‘terugkoppelt’ naar de burgemeester. Vervolgens is het Kapittel voor de Civiele Orden aan de beurt en tenslotte beslist ‘de minister die het aangaat’ over de voordracht en het ontwerp koninklijk besluit, waarna de koning zijn handtekening kan zetten.

Bedankt voor je ideetje, hoi hoi.