Columns zijn meningen, maar dat wil nog niet zeggen dat er geen nieuws in kan staan, al is het maar via een U-bocht-constructie.
Corrie de Leeuw, oud-stadsredacteur van het Eindhovens Dagblad en tegenwoordig opererend in onder meer de gemeente Geldrop-Mierlo (waarvan ze heeft geconstateerd dat de neuzen er twee kanten uit staan, richting Eindhoven, respectievelijk Helmond) is ook een vaardig columniste, wat volgens mij tevens inhoudt dat ze in die kwaliteit het nieuws goed bijhoudt. Neem nou deze week haar stukje Wraak. Daarin laat ze doorschemeren dat het tussen het ED en een bepaalde wethouder van Eindhoven nooit meer goed komt.
Het is een kwestie van determineren. Tijdens de verkiezingscampagne in 2014 kreeg de krant het aan de stok met een kandidaat van een van de vele partijtjes die toen een gooi naar het raadspluche deden. Die man was niet uitgenodigd voor het lijsttrekkersdebat – viel niet aan te beginnen, za’k maar zegge.
De man kwam, zoals min of meer te verwachten viel, niet in de Eindhovense raad, maar wat wil het toeval? Hij is nu woordvoerder van een wethouder, die ‘niets meer met het ED te maken wil hebben’. Kan dus regelmatig nee verkopen als de krant aan de lijn komt. Daarop slaat het kopje ‘Wraak’.
De naam van de betrokken wethouder staat niet in de column, maar naar haar identiteit (het is een zij) is het gemakkelijk raden: Mary-Ann Schreurs, wier ‘loodzware’ portefeuille volgens Wikipedia bestaat uit: innovatie, design, cultuur, monumenten en archeologie, duurzaamheid en milieu, groen, water en licht, roadmap educatie, bedrijfsvoering en P&O, NRE-terrein en Mariënhage. Welnu, deze Mary-Ann is in het ED van 18 mei 2017 onder de kop ‘Het orakel van het Stadhuisplein’ tot de grond toe afgebrand. Laat ik volstaan met de inleiding van dat verhaal te citeren:
Onsamenhangende betogen, zinnen die niets met elkaar te maken hebben, uitweidingen die niets met het onderwerp te maken hebben. De Eindhovense wethouder Mary-Ann Schreurs van D66 grossiert erin. Hoe is het mogelijk dat ze nog steeds in het zadel zit?
De slotvraag keert regelmatig terug in de 37 publieke reacties op de website van de krant, waarbij ook Schreurs’ partij D66 er van langs krijgt. Niet dat iemand er zich iets van aan trekt, want de politica in kwestie staat weer vrolijk op de kandidatenlijst, nog wel als lijsttrekker.
Blijft nog één vraag over. Wie wint uiteindelijk de strijd, als een wethouder niet on speaking terms (geliefde taal van deze wethouder) met hét nieuws- en controle-medium van de regio? Ik kan vanuit mijn ervaringen menig voorbeeld noemen van een bestuurder, die uiteindelijk op z’n knieën naar de krant kroop, of met zijn klacht daar op boze toon de deur werd gewezen.
Botte machtsuitoefening van de krant? Ook daar gelden integriteitsregels en ze worden ook nog eens in de volle openbaarheid toegepast.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten