Nog ‘n dag of drie te gaan, inclusief de champagnerit naar en door Parijs. Ben benieuwd naar de laatste vondsten van sportcolumnist Thijs Zonneveld (AD/r Nieuwsmedia). Sportpagina’s sla ik meestal over, ook de reguliere verslaggeving van de Tour want denk, terecht of niet, al genoeg te weten. Maar de specifieke coloratuur van Zonneveld is niet om te versmaden. Een bloemlezing.
In de wallen onder z'n ogen kon je een buslading Japanse toeristen verstoppen.
Genoten van iedere centimeter.
Met zijn tong in zijn voorwiel (geliefd, want herhaald).
Het peleton als een fles champagne.
Contador: zijn lichaam is versleten maar zijn ballen zijn nog steeds van staal.
Froom viel honderdmiljoenmiljard keer aan (ook geliefd).
Mollemalen.
Laurens ten Dam creëerde een kunstwerk van slijm in zijn baard.
Het was fantastisch, het was nondeju fan-tas-tisch.
De wind hapt in je wielen.
De ploegleider godverdegodvert in je oortje.
Het is als een emmer vol palingen die allemaal proberen boven te komen.
Je hartslag bonkt op standje pimpelpaars, het melkzuur komt uit je oren.
Zo’n columnist mag na een van die oersaaie vlakke etappes gerust de voor hem gereserveerde ruimte geheel vullen met zzzzzzzzzzzz.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten