Aan het begin van de vorige eeuw liep op het station van Tilburg een man rond, een bagageknecht, destijds witkiel genaamd, die – met baard en al – als twee druppels water leek op koning Willem III. Eén van de vele figuren, van wie werd gezegd – of gefluisterd – dat-ie een bastaard van de vorst zou zijn.
Een Bredanaar, geboren en getogen in de Ginnekenstraat, haalt in BN-DeStem herinneringen op aan diverse volkstypen die ooit zijn wereldje bevolkten. Onder wie Willemientje. Hierbij ging het dus volgens de scribent om een vrouw die het evenbeeld zou zijn geweest van koningin Wilhelmina, zoals bekend dochter van voornoemde koning en Emma van Waldeck Pyrmont. Hij noemt de vrouw, die regelmatig in de Ginnekenstraat verscheen met een ronde vogelkooi en soms getooid was met de nationale vlag, ‘van lotje getikt.’
Ik heb de vrouw, die aan de Baronielaan woonde, rond 1950 ook gekend. Dat zij een nakomeling van Willem III zou zijn geweest, heb ik haar nooit horen beweren; ik heb haar überhaupt nimmer iets horen zeggen. In mijn herinnering was het een statige dame, die regelmatig altijd met haar fiets aan de hand, door de straat waaraan ik woonde (de Duivelsbruglaan in Ginneken) bewandelde. Soms met een gebaar van 'opzij'. En over gelijkenis gesproken: wij dachten bij haar fysionomie eerder aan wijlen koningin Emma (toen nog alleen maar bekend van foto’s) dan aan Wilhelmina.
Mijn vader die in die tijd een rubriek Volkstypen in de krant had, heeft eens geprobeerd, een gesprekje met haar aan te knopen. Dat gebeurde op een bankje vlakbij de ingang van het Mastbosch. Ja, hoe gaat zoiets?
‘Mooi weer hè?’
‘Ja, mooi weer’, verwaardigde zich de dame te reageren. Ze stond op en verliet op de van haar bekende statige wijze de plaats des onheils.
(Googel desgewenst even op bastaarden.)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten