Ja, weg ermee!

Al  55 jaar worstelen Eindhoven en directe omgeving, met de vraag, hoe de bestuurlijke organisatie aan te passen aan de sociaal-economische werkelijkheid. Een worsteling zonder end dus. Het begon in de jaren zestig van de vorige eeuw met de vanuit de stad bekeken logische correctie van de grenzen, zoals de annexatie van de wijk Tivoli, die als een wormvormig aanhangsel van Geldrop het  stadsdeel Stratum binnendrong. In omringende gemeenten als Veldhoven en Best waren de reacties op de annexatiedrang van Eindhoven als was men door een adder gebeten. Er ontstond een nieuw woord: Annexionist, een en andermaal gebruikt door het oppositionele Bestse raadslid Ad van Geffen later, misschien wel bij wijze van beloning, gepromoveerd tot wethouder.

De oplossing leek aanvankelijk gelegen in de oprichting van het Samenwerkingsorgaan Agglomeratie Eindhoven. Het werkte voor een aantal jaren, maar onder meer uit een oogpunt van democratie (getrapte verkiezingen!) schoot het in duurzaamheid (om dit modewoord te gebruiken) toch weer tekort. Dat manco gold voor zijn opvolger Samenwerkingsorgaan Regio Eindhoven (SRE) wellicht in versterkte mate. Bovendien was het te duur en dat heeft tijdens de recente economische crisis ongetwijfeld een rol gespeeld bij zijn tamelijk geruisloze verdwijning.

Intussen is er, onder invloed van de zojuist afgetreden burgemeester  van Eindhoven, Rob van Gijzel, en de pretenties van 040 als metropool en trekker van Brainport, stevig gehamerd op de doorslaggevende economische betekenis van de stad  in  het algemeen. Daarbij doet Eindhoven natuurlijk niet onder voor de zogenaamde Grote Vier. Dit is een gedachte, die de opvolger van Van Gijzel, John Jorritsma – als oud-directeur van de Brabantse Ontwikkelings Maatschappij bepaald geen geparachuteerde vreemde eend in de bijt – kennelijk ook als wapenspreuk heeft gekozen.

Nu eindelijk spijkers met koppen? De provincie Noord-Brabant, althans de betrokken portefeuillehouder/gedeputeerde, omarmt volgens een krantenverslag, kritiekloos de uitkomst van een onderzoek van een Commissie Demmers naar de toekomst van de momenteel vrijwel onbestuurbaar gebleken randgemeente Nuenen: samenvoegen met Son en Breugel en toewerken naar een situatie, waarin Eindhoven de volledige zeggenschap krijgt over zaken als wonen, werken, infrastructuur, kortom alles wat er toe doet. De randgemeenten rest de lantaarnpalen, als ge begrijpt wat ik bedoel. Het gaat in dit rapport  over veel meer dan Nuenen en Son. En wel op een zodanige manier, dat ik alleen maar kan concluderen: weg ermee!

Ik ben dus buitengewoon gelukkig met het commentaar van Chris Paulussen, vandaag, in het Eindhovens Dagblad, met als openingskop van de krant: ‘Geen gesol met de democratie!’ Een commentaar als echt hoofdartikel op de voorpagina. Terug van weggeweest. Een mooi handvat voor het ongetwijfeld op handen zijnde regionale debat, waarin de gedachten van de opeenvolgende Eindhovense burgemeesters helemaal niet onder behoeven te sneeuwen.