Het fanatisme dat de anti-rokers de laatste tijd (nou ja, eigenlijk
altijd al) aan de dag leggen, begint behoorlijk te irriteren. Hoe straffer de
rokers voorheen, hoe gedrevener. Frustraties?
Roken, dat wij van de natuurvolken hebben overgenomen, behoort eeuwenlang tot
onze cultuur – en is trouwens ook al eeuwenlang onderwerp van discussie. Niet
voor niets hanteerden de ‘pro’s’ in een nog niet zo ver verleden de slagzin
Een tevreden roker is geen onruststoker. Het presenteren van een
sigaret was toen een geijkt middel om een gesprek te beginnen, het ‘ijs te doen
breken’.
Je zult mij niet horen zeggen dat roken niet ongezond is, maar de keuze wel
of niet behoort nog steeds tot onze vrijheden. Ik denk even terug naar de tijd
dat de VVD (die van P.J. Oud) nog een echte liberale partij was en dat uitdroeg
met de kreet: ‘Een matig mens is zijn vrijheid waard.’ Sta je voor een dilemma?
Luister dan eenvoudig naar de dokter. Wie met een hart- of vaatziekte kampt,
dient te weten dat het een kwestie is van ‘vrijheid in gebondenheid’.
Ik verdenk de anti-rooklobby ervan, benauwd te zijn voor verlies van
bestaansrecht. Met andere woorden, doormauwen dan blijf je iemand om
rekening mee te houden. Aandacht! Alleen, er zijn grenzen aan de overheidsbemoeienis. Er
zijn trouwens ook grenzen aan de reikwijdte van de overheidsarm. Zie de
manier waarop het alcoholverbod voor de minder dan 18-jarigen massaal wordt
ontdoken, vaak nog met collaboratie van de ouders. Van de handhaving komt niks
terecht.
De meest recente acties van de anti-rokers treft opnieuw de horeca. Café’s
die niet als gevolg van het eerder ingevoerde verbod ter ziele zijn gegaan, zijn
de wet tegemoet gekomen door het creëren van aparte ruimten met
afzuiginstallaties. Niet genoeg, zeggen de – sorry – kankeraars, want als de
deur van die rookruimtes open gaat, krijgen de niet-rokers toch weer een walmpje
mee. Dat is niet alleen ongezond, maar ook stimulerend!
Hoe ver kun je gaan? Nou, nog veel verder: moeders die een sigaretje opsteken
in de speeltuin (openlucht) moeten daar maar eens mee ophouden. Het is
tegenwoordig usance bij de media, ook voortdurend kinderen te vragen naar hun
mening. In dit geval hoorde ik het stemmetje van zo’n joch, dat duidelijk door
pa, ma, de juf of de meester was geïndoctrineerd. Bij zich in drinkende
pubers heeft dat trouwens geen zin, het levert slechts lacherigheid en
stoerdoenerij op.
Tijdens mijn betaald werkzame leven, had ik een collega, die ook voortdurend
oorlogskreten tegen de rokers placht te uiten. Die man reed elke dag over de A2,
waar hij even goed de trein had kunnen pakken. Ik snoerde hem dan ook de mond
met een waarschuwing tegen de portie fijnstof die hij daar dagelijks door naar
binnen kreeg.
Als het gaat over gezondheidsrisico´s, zijn wij altijd uiterst selectief, om
niet te zeggen hypocriet.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten