Zorg pept rekeningen op met rare posten

Onlangs schreef ik over een rare post op een tandartsrekening waarvan door de telefoniste van de praktijk werd gezegd dat de verzekeraar dit goed vond. De tandarts voegde eraan toe, dat hij zich door de verzekeraars in een hoek gedreven voelde, maar de patiënt (in dit geval niet voor tandartskosten verzekerd) moest betalen en voelde zich dus op zijn beurt ook in de hoek gedrukt.

Ik heb nu nóg meer aanleiding om vast te stellen dat de Zorg rekeningen oppept met rare posten en dat de verzekeraar dit slikt.

Je kunt tegenwoordig via een account op de website van de verzekeraar (het gaat nu over CZ) precies zien wat er allemaal gebeurt. ‘n Hele vooruitgang, want tot voor kort kreeg de verzekerde de nota’s niet te zien, dus liet de verzekeraar de best denkbare controleur voor wat hij was. Ideaal is de situatie nog steeds niet, want hoeveel verzekerden zijn vertrouwd genoeg met computer en internet om regelmatig in te loggen en hun zorgverbruik na te kijken?

Wij doen dat dus wel, al was het alleen maar om vast te stellen, waaraan  de 350 euro eigen risico, zo aan het begin van het jaar, wordt besteed.

Welnu, de vaststelling lijkt gerechtvaardigd  dat de Zorg de rekeningen oppept met rare posten en dat de verzekeraar dit slikt. Want op 4 februari 2015 declareert de Apotheek voor druppeltjes en een zalfje tweemaal wegens ‘begeleidingsgesprek nieuw geneesmiddel’ 6,36 euro.

Begeleidingsgesprek? Ammehoela. De dokter had over het zalfje gezegd: ‘Dun smeren.’ Dus de patiënt vroeg bij het ontvangst nemen van het medicijn: dun smeren? ‘Ja, dun smeren.’ Begeleidingsgesprek.

De druppels werden met niet meer dan ‘asjeblief’ overhandigd. Geen begeleidingsgesprek dus. Toch gefactureerd.

Potverdorie, wat moet er rond de financiering van de zorg nog veel gebeuren.