Traditie? Geen traditie

Voorstanders van het handhaven van de vuurwerkvrijheid in dit land, zeggen dat het een traditie is, waar je niet aan mag komen. Zoals Zwarte Piet een typische Nederlandse traditie is. Nog sterker: cultureel erfgoed.

Hoe lang zou die vuurwerktraditie bestaan – nee ik bedoel niet het afsteken van rotjes, gillende keukenmeiden en de kinderen op de stoep zetten om ‘kerststerretjes’
(zogenaamd koud vuur) in de rondte te draaien. Dat was jaren vijftig; de ‘vuurwerkbranche’ bestond toen nog niet eens.

Dus het moet in de seventies zijn geweest dat het grote geld voor het eerst in vuurwerk werd gestoken en dat de ‘traditie’ steeds meer miljoenen ging opslokken. Maar die traditie wilde, dat je op oudejaarsdag wel wat geknal hoorde, maar dat het grote werk, de kleurige fonteinen hoog boven de daken zich pas na 00.00 uur manifesteerden. Zo niet op 31 december 2014. De van overheidswege bepaalde grenzen lagen bij 18 en 02.00 uur. Natuurlijk weerhield dat de liefhebber er niet van er om 2 uur ‘s middags al lustig op los te knallen. En, inderdaad, om zes uur ‘s avonds brandde het echt los, inclusief siervuurwerk.

Youp van ‘t Hek begon zijn oudejaarsconference om half elf. Daarvan was dus door het geknal pakweg een-derde onverstaanbaar. De ene traditie door de andere gedwarsboomd, met dien verstande dat het knallen vóór 12 uur natuurlijk niet overeenkomstig de traditie was. Ik wil maar zeggen, we zijn er nog niet uit met dat vuurwerk. Het is trouwens toch te dol dat hondeneigenaars gedwongen zijn, hun huisdier al op oudejaarsmorgen naar een asiel in het buitengebied te brengen. Zo financiert de een de ‘hobby’ van de ander.


Gelukkig zijn er steeds meer hondenbezitters die de drollen van hun viervoeter met een plastic zakje verwijderen en ook steeds meer vuurwerkliefhebbers die op nieuwjaarsmorgen de rommel opruimen.