Het begint erop te lijken dat ik elk jaar in augustus een fatale crash op mijn laptop met voorgeïnstalleerde Windows 7 voor de kiezen krijg. Zoiets kost dágen, waarin de computer niet gebruikt kan worden, waarvoor ze bestemd is.
Gelukkig kwam er deze keer geen technische dienst van wie dan ook aan te pas om de boel weer in orde te krijgen. Het was dus een kwestie van het inzetten van het ooit op dvd’s gemaakte ‘herstelmedium’ van de fabrikant, in dit geval Toshiba.
Als het daarbij bleef en ik na, laten we zeggen één dagdeel weer aan de slag kon, zou ik wellicht niet aan dit stukje zijn begonnen. Maar het begint er al mee, dat Toshiba, gelijk menige andere leverancier, meent allerlei toevoegingen aan het besturingssysteem te moeten doen, waar ik absoluut niet op zit te wachten. En niet alles valt ‘op te schonen’ met de daarvoor geëigende programmaatjes die op het internet zijn te vinden. Om maar een voorbeeld te noemen: Toshiba heeft een ‘opstartscherm’ met haar logo toegevoegd met een witte achtergrond, waarop dan de eveneens witte (!) letters van Windows verschijnen. Ik meen me van de vorige keer te herinneren, dat je dat scherm kunt ‘normaliseren’ via het zogenaamde BIOS (Zie Wikipedia voor wat dat is), maar ik mag dan een computeraar met een kwarteeuw ervaring zijn, het is me deze keer nog niet gelukt, daar in te komen.
Maar goed, dan begint het feest. De fabrieksmatige installatie is ‘n jaar of drie oud, dus Microsoft constateert dat er flink geüpdated (ge-update mag misschien ook) moet worden, inclusief het aanbrengen van Servicepack 1. Nu heb ik eens van een workshop over beveiliging van de internetprovider Xs4all opgestoken, dat je ‘automatische updates’ van Microsoft beter kunt uitschakelen, om zelf te kunnen bepalen wat wel en wat niet. Even niet aan gedacht, in de veronderstelling dat de softwaregigant onderhand wel zo ver zou zijn dat ze al die ‘verbeteringen’ die in de loop der jaren zijn ontwikkeld, wel zal hebben verwerkt in een soort samenvatting, cumulatieve update genaamd. Niet dus.
Het begon met meer dan 200 updates, na installatie en herstart van de computer gevolgd door de noodzakelijke ‘configuratie’. Ga in zo’n geval maar wat anders doen want dat gaat uren duren. En in de daarop volgende dagen volgden etappegewijs nog eens honderden updates plus de installatie van dat Servicepack 1. Kijk ik nu naar de knop Start, dan zie ik alwéér dat uitroepteken, dat mij opnieuw zo’n reparatiesessie staat te wachten, zodat ik me afvraag: waarom niet een nieuwe versie, Windows 7.1, geïnstalleerd, zoals tegen oktober voor Windows 8 (8.1) valt te verwachten? Intussen heb ik bij de instellingen geprobeerd, het initiatief naar me toe te trekken, of het wat wordt, blijft een kwestie van afwachten, want zo duidelijk is dat nu ook weer niet geregeld.
Mijn conclusie uit deze gang van zaken is dat ze bij de softwarereus in Redmond nog veel hebben te leren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten