Altijd weer die wolken

Het moet in het begin van de jaren zeventig zijn geweest dat ik bij mijn broer in de Ardèche was, hij naar boven keek en gekscherend zei: ‘Altijd dat blauw.’ Ja daar kwamen we voor. De zon aan de  azuurblauwe hemel, zoals je die in Noordwest-Europa hoogst zelden ziet. Bij ons zit er immers altijd wat vocht in de lucht en dat zie je, dat maakt het uitspansel grijsblauw. Het hoeft niet te betekenen dat er ook wolken te zien zijn.

Het bovenstaande had beter in de verleden tijd kunnen staan. Want in het zuiden mag dan dat azuurblauwe nog wel aanwezig zijn, wolken zijn ook daar veel vaker present. Onlangs – in mei en juni – waren we drie weken in Zuid-Frankrijk en ik geloof dat we hooguit één wolkeloze dag hebben meegemaakt. Op de openingsdag van de Tour de France was het stralend weer op Corsica, maar…wolkjes! Het is wel minder saai, geef ik toe. De oude meesters schilderden hun landschappen zelden zonder een wolkje. Stapelwolken prikkelen de fantasie (foto).

Maar het staat nu wel vast dat onze ‘zomer 2013’ voornamelijk wordt dwarsgezeten door wolken. Niet eens door zoveel regen. Als de weermensen – zij het onder tekenend voorbehoud – temperaturen rond 30 graden beloven, lukt dat vaak niet omdat de zon door een wolkendek wordt gehinderd. Vandaag ook weer, hier in Zuidoost Brabant.

Ik wil even ‘geen wolkje aan de lucht’. Voor mijn part komen dan na ‘n week of zo de donderkoppen. Maar nu even niet!