Machines

Rustzoekers kunnen het best ‘n eind de bergen in rijden; eventueel daar een kleine camping in de bush opzoeken. Dan heb je kans. Hoewel, de auto is het verlengstuk van het Franse lijf. De hele maatschappij is er op ingericht. Maximum snelheden zijn er om te negeren. ‘s Morgens om ‘n uur of acht zie je de ene na de andere met schoolkinderen de buitenweggetjes afrijden. Pooling is er duidelijk niet bij. Hoewel…ik heb het in de Jura wel eens gezien.

Op de grote ‘camping communale’ Les Prés Hauts (De Hoge Weiden) in Sisteron – ooit moeten hier koeien hebben gegraasd – waar heden een kolonie van de ANWB is neergestreken, de vlag is gehesen en af en toe horen we applaus, benut men de ongetwijfeld respectabele exploitatiewinsten voor onderhoud en verbetering. Daaraan ontlenen heel wat gemeentelijke ambtenaren hun werkgelegenheid wat mooi meegenomen is bij een werkloosheidspercentage in dit deel van de Provence van maar liefst 12 procent (het landelijk gemiddelde in Frankrijk ligt momenteel op tien). Zodoende is het buitengaatse parkeerterrein vorige week door de Routier Midi van een nieuwe asfalt-slijtlaag voorzien. In het voorjaar is een deel van de beplanting vervangen, kale plekken in het gras zijn opnieuw ingezaaid (afgezet met rood-witte linten) en zijn er nieuwe wasmachines en droogtrommels geplaatst.

Machines! Ooit dacht ik dat de Engelse country met haar onafzienbare gazons en golfcourses daar het patent op had, maar nu weten we beter. Motormaaiers en dito zeisen voor de kantjes bij de vleet. Zo gauw de campingbaas met zijn omvangrijke pens even niets om handen heeft, gaat-ie z’n rondjes draaien. En als-ie zelf niet op het idee komt, dan zal z’n vrouw hem wel even tippen. Oorbeschermers op het hoofd, kan je nagaan hoe de campinggasten dat ervaren.

Nu de ANWB er is, zal hij zich wel even koest moeten houden, want dit verhoudt zich niet tot de 1300 euro per persoon die de klanten van de voormalige wielrijdersbond naar verluidt betalen voor een rustige en veilige kampeerreis in groepsverband.