Verkeersbeheer kwestie van lef

Vorige week op het terras van De Kroon in Oirschot, dat trouwens tegenwoordig La Couronne heet, een van dit etablissement vermaarde appelbol gegeten. Als de zon schijnt, is het daar al gauw lekker zitten. Ze hebben er trouwens van die vliegtuigdekentjes voor – desgewenst – over je benen. Wat ‘n service.

Minder aangenaam op dat terras is het verkeer dat er, je kunt gerust zeggen massaal, voorbij komt. Ja, ik weet dat er mensen zijn die dat gezellig vinden, maar ik hoor daar niet bij. Oirschot, zich noemende Monument in ‘t Groen, heeft ter plaatse de kinderkopjes gehandhaafd. Leuk, maar dat versterkt natuurlijk het geratel van de autobanden.

Verkeersbeheer, denk ik wel eens, is een kwestie van lef hebben. Je kiest voor de rust, de sfeer, eventueel het monumentale (als je dat hebt), of je blijft geknield voor de autobezitter en de hem/haar bedienende middenstand. Wat dat betreft heeft Oirschot niet het lef, zoals de Vesting Naarden (auto aan de rand) en Den Bosch (Parade bij de Sint-Jan autovrij).

In Best speelt het ook. Daar heeft de gemeenteraad maandagavond een basisplan voor reconstructie van het centrum vastgesteld, dat onder druk van de oppositie is geamendeerd op het onderdeel verkeerscirculatie. Maar, afgaande op de berichtgeving in het Eindhovens Dagblad hierover, ben ik niet geneigd, een gat in de lucht te springen. Het enige wat er uit is gekomen, is het voornemen de Hoofdstraat ‘op vaste tijden’ autovrij te maken. Geen woord over het voornemen, een parkeergarage pal tegen het winkelcentrum De Boterhoek te realiseren en het centrum verder te ontsluiten met een weg langs het monumentale en nu nog betrekkelijk rustige kerkhof.

Een rigoureuze afrekening met het heilloze idee van een ‘centrumring’ met tweerichtingsverkeer zat er duidelijk niet in. De oppositie heeft de coalitie gemakkelijk mee gekregen en dat tekent de halfslachtigheid van de correctie: vis noch vlees.