In mijn jeugd – ja, dit wordt er weer een van opa vertelt – strompelde men vanaf half november door het halfduister en zei tegen elkaar: ‘De donkere dagen voor Kerstmis.’ Dat had toen een diepere betekenis, want men bedoelde er ook mee: aan het einde van deze tunnel is er de warmte en het licht. Symboliek, waar je vandaag niet meer mee moet aan komen, hoewel…
Sterker, de politie hanteert momenteel het begrip Donkere Dagen Offensief, waarbij de termijn die daarvoor geldt maar liefst vijf maanden bestrijkt. Het gaat dan natuurlijk om de bestrijding van de werken der duisternis, om het maar weer eens op z’n bijbels te zeggen.
Van oktober tot april proberen criminelen veelvuldig hun slag te slaan, zo lees ik in een persbericht van de Tilburgse politie. Een capuchon of andere min of meer verhullende hoofdbedekking valt op winterdag minder op en je loopt in het donker sowieso niet zo gauw in de gaten.
Een eerste proeve van illegale inkomstenverwerving tijdens donkere dagen werd een week geleden afgelegd in een woning aan de Bestse Mauritslaan, waar de 68-jarige bewoner door drie gemaskerde mannen met een ‘op een vuurwapen gelijkend voorwerp’ werd bedreigd en bij een worsteling licht werd gewond. Lang leve Twitter: er volgde op dat vaak meesmuilend bejegende netwerk een oproep van getuigen. Het zou tussen haakjes wel aardig zijn, als de politie ooit via dat medium net als bij ‘Opsporing verzocht’ nog eens zou laten weten, wat die oproep al dan niet heeft opgeleverd.
De aanpak van de politie in de regio Eindhoven in dit Donkere Dagen Offensief is op z’n zachtst gezegd opmerkelijk. Ze beschikken daar over een top dertig van zogenaamde potentiële overvallers in Zuidoost Brabant. Dat zijn figuren, die ooit zijn gepakt óf op een manier in de weer zijn dat ze in de ogen van de politie wel eens tot een overval over zouden kunnen gaan… Opmerkelijk, want bij voorbaat verdacht. Ik kan me voorstellen dat de dames en heren surveillanten deze lieden extra goed in de gaten houden, maar om nou de wijkagent bij hen op de koffie te sturen, teneinde hen diep waarschuwend in de ogen te kijken, lijkt mij eerder ‘n goeie plot voor een soapserie. Als ik wijkagent was, ging ik liever naar de nieuwe film van Harry Potter. Daar puilt het uit van de werken des duisternis.
In deze donkere dagen kijk ik uit naar het jaarlijkse gedicht in de Bestse taal van An Antonis. Die weet ons telkens weer te verrassen met een benadering van Kerstmis als feest van warmte en licht. En nog eens zonder gezever ook. Zijn we weer terug bij waar we begonnen zijn.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten